روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۸۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن حماد بن عثمان قال :

خَرَجَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مِنَ اَلْمَسْجِدِ وَ قَدْ ضَاعَتْ دَابَّتُهُ فَقَالَ لَئِنْ رَدَّهَا اَللَّهُ عَلَيَّ لَأَشْكُرَنَّ اَللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ قَالَ فَمَا لَبِثَ أَنْ أُتِيَ بِهَا فَقَالَ‏ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ لَيْسَ قُلْتَ لَأَشْكُرَنَّ اَللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ فَقَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَ لَمْ تَسْمَعْنِي قُلْتُ‏ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۵

از حماد بن عثمان، گويد: امام صادق (ع) از مسجد بيرون شد و مركوب او گم شده بود، فرمود: اگر خدا آن را به من برگرداند، شكرِ خدا بگزارم چنانچه شايسته شكر او است. گويد: درنگى نشد كه مركوب او را آوردند، آن حضرت فرمود: الحمد للَّه. گوينده‏اى بدو گفت: قربانت، نفرموديد كه شكر خدا گزارم چنان كه شايسته شكر او است؟ امام صادق (ع) فرمود: نشنيدى كه گفتم: الحمد للَّه؟

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۲

امام صادق عليه السّلام از مسجد بيرون آمد، ديد مركوبش گم شده است. فرمود: اگر خدا آن را بمن برگرداند، حق شكرش را ميگزارم. چيزى نگذشت كه آن را آوردند. امام فرمود: الحمد للَّه شخصى عرضكرد: قربانت مگر نفرمودى حق شكر خدا را ميگزارم؟ فرمود: مگر نشنيدى گفتم الحمد للَّه (يعنى با گفتن همين كلمه حق شكرگزارى خدا انجام مى‏شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۳

حسين بن محمد، از معلىّ بن محمد، از وشّاء، از حمّاد بن عثمان روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام از مسجد بيرون آمد و اسب آن حضرت گم شده بود. فرمود كه: «اگر خدا آن را به من برگرداند، خدا را شكر مى‏كنم چنان كه حقّ شكر او باشد». راوى مى‏گويد كه: درنگى نفرمود كه آن اسب را به خدمتش آوردند. فرمود: «الحمد اللَّه». كسى به آن حضرت عرض كرد كه: فداى تو گردم! آيا نفرمودى كه خدا را شكر مى‏كنم‏ چنان كه حقّ شكر او باشد. حضرت صادق عليه السلام فرمود كه: «آيا از من نشنيدى كه گفتم: الحمد اللَّه؟!».