روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۸۳
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن ابي ايوب الخزاز عن ابي بصير عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۲۸۲ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۸۴ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۹۷
از امام باقر (ع) كه: چون نگاه تو به گرفتارى افتاد، چنانچه به او نشنوانى سه بار بگو: حمد خدا را كه مرا عافيت داد از آنچه تو را بدان گرفتار كرد و اگر مىخواست مىكرد، هر كه چنين گويد: خدا او را هرگز گرفتار نكند بدان بلا.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۳
امام باقر عليه السّلام فرمود: چون شخص گرفتار و دردمندى را ديدى، بنحوى كه او نشنود (و دل شكسته نگردد) سه بار بگو: حمد خدائى را كه مرا از آنچه ترا مبتلى ساخته معاف داشت و اگر ميخواست ميكرد، سپس فرمود: هر كه اين را بگويد آن بلا باو نرسد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۶۵
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابنابىعمير، از ابوايّوب خزّاز، از ابوبصير، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون نظر كنى به كسى كه به ناخوشى مبتلا شده باشد، سهمرتبه مىگويى، بىآنكه به او بشنوانى: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى عافانى مِمَّا ابْتَلاكَ بِهِ و لَوْ شآء فَعَلَ؛ يعنى: «حمد از براى خدايى كه مرا عافيت داده، از آنچه تو را به آن مبتلى ساخته، و اگر مىخواست با من چنين مىكرد». و حضرت فرمود كه: «هر كه اين را بگويد هرگز آن بلاء به او نرسد».