روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۴۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
علي بن ابراهيم عن ابيه و عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن محمد بن اسماعيل جميعا عن حنان بن سدير عن ابيه عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۲ ش ۱۹۴۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۹۴۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۹۱
از امام باقر (ع) فرمود: چون مرد گرفتار بلائى را ديدى بگو: سپاس از آنِ خدا است كه مرا عافيت داده از آنچه تو را بدان گرفتار كرده است و برترى داده مرا به تو و بر بسيارى از كسانى كه آفريده- و بگوش او مرسان-
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۵۲
حضرت باقر عليه السلام فرمود: چون مردى را ديدى كه گرفتار بلا شده (بشكرانه اينكه تو بدان بلا گرفتار نشدهاى) بگو: «الحمد للَّه الذى عافانى مما ابتلاك به و فضلنى عليك و على كثير ممن خلق» و نگذار او بشنود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۲۳
على بن ابراهيم روايت كرده، از پدرش و چند نفر از اصحاب ما، از احمد بن محمد، از محمد بن اسماعيل و هر دو، از حنان بن سدير، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود: «چون كسى را ببينى كه بلا به او مستمر شده، بگو كه: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي عَافَانِي مِمَّا ابْتَلَاكَ بِهِ، وَفَضَّلَنِي عَلَيْكَ، وَعَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ؛ «ستايش مر خدا را است كه عافيت داده مرا از آنچه آزموده تو را، و زيادتى داده مرا بر تو، و بر بسيارى از آنكه آفريده»، و اين را به او مشنوان».