روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۹۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

و بهذا الاسناد عن احمد بن محمد قال حدثني ابو علي الارجاني الفارسي عن عبد الرحمن بن الحجاج قال :

سَأَلْتُ‏ عَبْدَ اَلرَّحْمَنِ‏ فِي اَلسَّنَةِ اَلَّتِي أُخِذَ فِيهَا أَبُو اَلْحَسَنِ اَلْمَاضِي ع‏ فَقُلْتُ لَهُ إِنَّ هَذَا اَلرَّجُلَ‏ قَدْ صَارَ فِي يَدِ هَذَا وَ مَا نَدْرِي إِلَى مَا يَصِيرُ فَهَلْ بَلَغَكَ عَنْهُ فِي أَحَدٍ مِنْ وُلْدِهِ شَيْ‏ءٌ فَقَالَ لِي مَا ظَنَنْتُ أَنَّ أَحَداً يَسْأَلُنِي عَنْ هَذِهِ اَلْمَسْأَلَةِ دَخَلْتُ عَلَى‏ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ فِي مَنْزِلِهِ فَإِذَا هُوَ فِي بَيْتٍ كَذَا فِي دَارِهِ فِي مَسْجِدٍ لَهُ وَ هُوَ يَدْعُو وَ عَلَى يَمِينِهِ‏ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع‏ يُؤَمِّنُ عَلَى دُعَائِهِ فَقُلْتُ لَهُ جَعَلَنِيَ اَللَّهُ فِدَاكَ قَدْ عَرَفْتَ اِنْقِطَاعِي إِلَيْكَ وَ خِدْمَتِي لَكَ فَمَنْ وَلِيُّ اَلنَّاسِ بَعْدَكَ فَقَالَ إِنَ‏ مُوسَى‏ قَدْ لَبِسَ اَلدِّرْعَ وَ سَاوَى عَلَيْهِ‏ فَقُلْتُ لَهُ لاَ أَحْتَاجُ بَعْدَ هَذَا إِلَى شَيْ‏ءٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۴۶۳

عبد الرحمن بن حجاج گويد: در همان سالى كه ابو الحسن ماضى (ع) را گرفتند من از عبد الرحمن پرسيدم كه اين مرد (امام ما) به دست اين مرد ظالم افتاد و ما نمى‏دانيم چه سرانجامى دارد آيا به تو نسبت به يكى از اولادش چيزى رسيده، گفت: من گمان نداشتم كسى اين مسأله را از من بپرسد، من در منزل امام صادق خدمت او رسيدم و او در يك اطاق كذائى در خانه‏اش كه‏ محل نمازش بود تشريف داشت و دعا مى‏كرد و سمت راستش موسى بن جعفر (ع) بود كه آمين مى‏گفت بر دعايش من به او عرض كردم: قربانت، مى‏دانى كه من تنها نظر به شما دارم و به شما خدمت كرده‏ام بعد از شما امام بر مردم كيست؟ فرمود: موسى زره را پوشيده و به اندام او رسا در آمده، گفتم: بعد از اين ديگر نياز به سؤالى ندارم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۸۲

ابن حجاج گويد: در سالى كه ابو الحسن ماضى (امام هفتم) عليه السلام را گرفتند، بعبد الرحمن گفتم: اين مرد (امام هفتم عليه السلام) بدست اين مرد (هارون) افتاد و نميدانم عاقبت كارش بكجا انجامد آيا نسبت بيكى از اولادش بتو خبرى رسيده است؟ بمن گفت: من گمان نميكردم كسى اين مسأله را از من بپرسد، من بمنزل جعفر بن محمد رفتم، او در فلان اتاق خانه در محل نمازش بود و دعا ميكرد و موسى بن جعفر طرف راستش بود و آمين ميگفت، بحضرت عرضكردم: خدا مرا قربانت كند: ميدانيد كه من تنها بشما گرويده‏ام و در خدمت شما بوده‏ام، بفرمائيد صاحب اختيار مردم بعد از شما كيست؟ فرمود: موسى آن زره را پوشيد و بقامتش راست آمد، بحضرت عرض كردم: بعد از اين ديگر بچيزى احتياج ندارم (همين سخن مرا كافيست).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۸۳

به همين اسناد، از احمد بن محمد روايت است كه گفت: حديث كرد مرا ابوعلى ارَّجانى فارسى، از عبدالرّحمان بن حجّاج كه گفت: در سالى كه حضرت امام موسى كاظم عليه السلام را گرفتند و محبوس ساختند، از عبدالرّحمان سؤال كردم و به او گفتم كه: حضرت امام موسى عليه السلام در دست هارون ملعون گرفتار شده و ما نمى‏دانيم كه بازگشت او به سوى چه خواهد بود؟ آيا از آن حضرت چيزى به تو رسيده در باب يكى از فرزندانش؟ عبدالرّحمان مرا جواب داد كه: من گمان نداشتم كه كسى مرا از اين مسأله سؤال كند، داخل شدم بر جعفر بن محمد عليه السلام در منزل آن حضرت و ديدم كه آن حضرت در فلان اطاق، در خانه خويش كه آن را مسجد خويش ساخته بود، تشريف داشت، و آن حضرت دعا مى‏كرد و بر طرف راست آن حضرت موسى بن جعفر عليه السلام بود، و بر دعاى آن حضرت، آمين مى‏گفت. به آن حضرت عرض كردم كه: خدا مرا فداى تو گرداند، تو خود شناخته‏اى كه من از غير تو بريده شده‏ام، و رو به سوى تو دارم، و تو را خدمت مى‏كنم، پس بفرما كه ولى و امام مردم بعد از تو، كيست؟ حضرت فرمود كه: «موسى زره رسول را پوشيد، و بر اندام او راست آمد» (كه بلندتر و كوتاه‏تر نبود). پس من به آن حضرت عرض كردم كه: بعد از اين به چيزى احتياج ندارم.