روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۲۴
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ
علي بن ابراهيم بن هاشم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن محمد بن حمران عن سليمان بن خالد عن ابي عبد الله ع قال قال :
الکافی جلد ۱ ش ۴۲۳ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۴۲۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۴۷۵
امام صادق (ع) فرمود: به راستى چون خداى عز و جل براى بنده خير و خوبى خواهد به دلش پرتوى افكند و گوشهاى دلش را باز كند و فرشتهاى بر او گمارد كه كمك او باشد و او را يارى دهد و چون براى بندهاى بد خواهد، نقطه سياهى به دلش اندازد و گوشهاى دلش را بربندد و بر او شيطانى گمارد كه گمراهش كند، سپس اين آيه را خواند (۱۲۶ سوره انعام): «هر كه را خدا خواهد كه ره نمايد او را نسبت به اسلام خوشبين و بافهم سازد و هر كه را خواهد گمراه كند او را دل تنگ و بدبين نمايد كه گويا خود را به آسمان پرتاب مىكند» (يعنى مسلمانى به نظر او چنان سخت آيد كه گويا مىخواهد به آسمان بالا رود).
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۳۴
امام صادق (ع) فرمود: چون خدا خير بندهاى را خواهد، اثرى از نور در دلش گذارد و گوشهاى دلش را باز كند و فرشتهاى بر او گمارد كه نگهدارش باشد و چون براى بندهاى بدخواهد، اثرى از سياهى در دلش افكند و گوشهاى دلش را به بندد و شيطانى بر او گمارد كه گمراهش كند، سپس اين آيه (۱۲۶ سوره ۶) را قرائت فرمود: «هر كه را خدا خواهد هدايت كند، سينه او را براى اسلام آوردن بگشايد.
(عاشق و فريفته شود) و هر كه را خواهد گمراه كند سينهاش را تنگ و سخت كند كه گوئى بآسمان خواهد رفت» (سختى مسلمان شدن در نظر او مانند بآسمان رفتن است).
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۲۳
على بن ابراهيم بن هاشم، از پدرش، از ابن ابى عُمير، از محمد بن حمران، از سليمان بن خالد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت فرمود: «به درستى كه خدا، هرگاه خوبى را به بندهاى اراده كند، در دلش نشانهاى را از نور پديد آورد، و گوشهاى دل او را بگشايد و فرشتهاى را بر او بگمارد كه او را به راستى و صواب بدارد. و هرگاه بدى را به بندهاى اراده فرمايد، در دلش نشانه سياهى را پديد آورد، و گوشهاى دل او را ببندد، و شيطانى را بر او بگمارد كه او را گمراه گرداند». پس اين آيه را تلاوت فرمود: «فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ» «۱»، يعنى: «پس هر كه خدا خواهد او را راه راست نمايد، مىگشايد براى او سينه او را از براى قبول اسلام. و هر كه خدا خواهد كه او [را] گمراه كند (يعنى او را فروگذارد)، مىگرداند سينه او را تنگ، بسيار تنگ كه گويا بالا مىرود در آسمان». __________________________________________________
(۱). انعام، ۱۲۵.