روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۱۱
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن بعض اصحابنا عن عبيد بن زراره قال حدثني حمزه بن حمران قال :
الکافی جلد ۱ ش ۴۱۰ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۴۱۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۴۶۳
حمزة بن حمران گويد: از امام صادق (ع) استطاعت را پرسيدم و به من پاسخ نداد، بار ديگر حضورش شرفياب شدم و گفتم: أصلحك الله به راستى راجع به استطاعت چيزى در دل من گره شده كه جز سخنى كه از شما بشنوم آن را بيرون نكند و نگشايد، فرمود: آنچه در دل دارى به تو زيانى ندارد، گفتم: أصلحك الله براستى من مىگويم محققا خداى تبارك و تعالى به بندگان تكليف بىاستطاعت نكرده و آنها را دستورى نداده كه از عهده برنيايند و باز هم مردم كارى از اين قبيل نكنند مگر به اراده و مشيت و قضاء و قدر خدا، گويد: فرمود: اين است همان دين خدا كه من و پدرانم بر آنيم، يا به تعبير ديگر فرمود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۲۸
حمزة بن حمران گويد: از امام صادق (ع) راجع باستطاعت پرسيدم، جوابم نفرمود، بار ديگر خدمتش رسيدم و عرضكردم: اصلحك اللَّه- راجع باستطاعت مطلبى بقلبم در آمده كه جز آنچه از شما بشنوم خارجش نكند. حضرت فرمود: آنچه در دلت باشد بتو زيان نرساند (زيرا من از آن آگاهم و يا چون نزد من بپرسش آمدهاى) عرضكردم- اصلحك اللَّه- من ميگويم: خداى تبارك و تعالى بندگانش را تكليف نميكند بچيزى كه استطاعت ندارند و نه بچيزى كه طاقت ندارند، و چيزى را جز باراده و خواست و قضاء و قدر خدا انجام ندهند، فرمود، همين است آن دينى كه من و پدرانم برآنيم- يا مانند اين تعبير را فرمود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۰۹
محمد بن يحيى روايت كرده است از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از بعضى از اصحاب ما، از عبيد بن زراره كه گفت: حديث كرد مرا حمزة بن حمران و گفت كه: از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم از استطاعت و توانايى بندگان و آن حضرت مرا جواب نفرمود، بعد از آن در نوبت ديگر كه بر آن حضرت داخل شدم، عرض كردم كه: خدا امور تو را به اصلاح آورد، در دل من از استطاعت چيزى واقع شده كه آن را از دل من بيرون نمىكند، مگر چيزى كه آن را از تو بشنوم. حضرت فرمود كه: «آنچه در دل تو است، تو را ضرر نمىرساند». عرض كردم كه: خدا تو را به اصلاح آورد، من مىگويم كه: خداى تبارك و تعالى بندگان را تكليف نفرموده به چيزى كه نتوانند آن را به جا آورند، و ايشان را تكليف نفرموده مگر آنچه را كه طاقت و توانايى دارند. و مىگويم كه ايشان چيزى از آن را نمىكنند، مگر به اراده و مشيت و قضا و قدر خدا. حمزه مىگويد كه: بعد از آنكه من اعتقاد خويش را عرض كردم، باب در بيان لزوم و تعريف حجت بر خدا حضرت فرمود كه: «اين، دين خدا است كه من و پدران من بر آنيم» يا مثل اين را فرمود.