روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۴۳۸
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
و بهذا الاسناد عن محمد بن زيد قال :
الکافی جلد ۱ ش ۱۴۳۷ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۴۳۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۶۳۵
از محمد بن زيد گفت: مردمى از خراسان نزد امام رضا (ع) آمدند و از آن حضرت خواهش كردند كه آنان را از خمس معاف كند. در پاسخ آنها فرمود: چه بسيار اين درخواست شما محال است (خدعه آميز است خ ل) به زبان با ما اظهار دوستى مىكنيد و حق ما را از ما دريغ مىداريد كه خدا آن را براى ما مقرر داشته است و ما را براى آن گذاشته است كه آن همان خمس است. قرار ندهيم، قرار ندهيم، قرار ندهيم هيچ كدام از شما را در حليّت.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۵۰۴
جماعتى از خراسان خدمت حضرت رضا عليه السلام رسيدند و درخواست كردند كه ايشان را از پرداخت خمس معاف دارد، فرمود: اين چه نيرنگى است؟! بزبان خود با ما اظهار دوستى و اخلاص ميكنيد و حقى را كه خدا براى ما قرار داده و ما را براى آن و آن خمس است، از ما دريغ ميداريد!! نميكنيم، نميكنيم، نميكنيم، هيچ يك از شما را معاف نميداريم.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۸۵۱
و به همين اسناد از محمد بن زيد روايت است كه گفت: گروهى از خراسان به خدمت ابوالحسن حضرت امام رضا عليه السلام آمدند و از آن حضرت درخواستند كه ايشان را از خمس در حلّ قرار دهد و از ايشان نگيرد و حلال كند. فرمود: «چه قدر مكر و حيله است اينكه شما مىگوييد و بسيار بد است، دوستى را با ما خالص مىگردانيد به زبانهاى خويش و دور مىكنيد از ما حقّى را كه خدا آن را از براى ما قرار داده و ما از براى آن اهل گردانيده و آن خمس است. ما يكى از شما را در حلّ قرار نمىدهيم، قرار نمىدهيم، قرار نمىدهيم».