الواقعة ٢٣
| کپی متن آیه |
|---|
| کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ |
ترجمه
| الواقعة ٢٢ | آیه ٢٣ | الواقعة ٢٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ»: (نگا: طور / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۵۶ سوره واقعه
- موارد استعمال كلمۀ «قرب»، در امور مادی و معنوی
- توصیف نعمت های بهشتى مقربان
- توصیف نعمت های بهشتى اصحاب یمین
- توصیف حال اصحاب شمال، در قيامت
- اقوال مختلف درباره مقصود از «حنث عظيم»
- پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركان و بيان حالشان در قيامت
- بحث روايتى
- توضیحی راجع به نسخ آيه: «ثُلّة من الأوّلين و ثُلّة من الآخرين»
- رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ فاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ «20» وَ لَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ «21» وَ حُورٌ عِينٌ «22» كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ «23»
و (براى آنان) ميوه‌هايى از هر چه انتخاب كنند. و گوشت پرنده از هر نوع كه اشتها دارند. و زنانى سفيد روى، درشت چشم و زيبا، همچون مرواريد در صدف.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ «23»
كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ: مانند مرواريد پوشيده شده در صدف كه غبارى بر او ننشسته باشد و دست اغيار بر او نرسيده. ابو امامه از حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله روايت نموده كه در بهشت هيچ مؤمنى نباشد مگر آنكه او را هفتاد و دو زن باشد از حور عين. ابن مسعود روايت نموده كه از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه نورى در بهشت پديد آيد، اهل بهشت گويند اين چه نورى است گويند روشنى دندان حورى است كه در روى شوهر خود خنديده.
جلد 12 - صفحه 457
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ «17» بِأَكْوابٍ وَ أَبارِيقَ وَ كَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ «18» لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ «19» وَ فاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ «20» وَ لَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ «21»
وَ حُورٌ عِينٌ «22» كَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ «23» جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ «24» لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً «25» إِلاَّ قِيلاً سَلاماً سَلاماً «26»
ترجمه
ميگردند گرد ايشان كودكانى كه هميشه بحال خوبى باقى هستند
با قدحها و تنگهاى بلور دسته‌دار و جامى از شراب ناب
نه سر درد ميگيرند از آن و نه مست ميشوند
و ميوه از آنچه اختيار نمايند
و گوشت پرنده از آنچه ميل كنند
و زنانى سفيد پوست سياه چشم
چون مرواريد در صدف پنهان
بجهت پاداش در مقابل آنچه ميكردند
نميشنوند در آن سخن بيهوده و نه نسبت بگناهى را
مگر گفتار سلام سلام را.
جلد 5 صفحه 128
تفسير
مقرّبان درگاه الهى كه در آيات سابقه شروع به بيان احوالشان شد پيشخدمت‌هائى دارند كه براى انجام اوامر ايشان حاضر و در اطراف تختهاى مرصع آنان در گردشند و مستفاد از بعضى روايات آنست كه آنها اطفالى هستند از اهل دنيا كه ثواب و گناهى نداشتند و خداوند در بهشت آنها را خدمتگزاران مقرّبان درگاه فرموده براى آنكه خدمت آنها گواراتر است و آنها هميشه بحال طراوت و تازگى باقى ميباشند و قمّى ره مخلّدون را بمسوّرون تفسير فرموده يعنى داراى سوار و دست‌بند و در روايت نبوى باطفال مشركين مخصوص شده‌اند و بعضى آنها را غلمان بهشتى دانسته‌اند و در هر حال اينها با ظرفهائى از قبيل قدحها و تنگهاى دسته‌دار برّاق و جامها نوشابه و شراب طهور بهشتى را كه نه خمار و دردسر ميآورد و نه مستى و زوال عقل سقايت مينمايند براى ايشان و هر نوع ميوه‌ئى را كه خواسته باشند و هر قسم كباب جوجه و مرغى را كه مايل باشند فورا در دسترسشان قرار ميدهند و حاضر ميكنند نزدشان در قدحها و در آنجا براى ايشان زنان سفيد پوست دست نخورده آهوى چشمانى هستند كه در لطافت و صفاء و بكارت و بهاء مانند مرواريدهاى تازه از صدف بيرون آمده‌اند و بالاتر از همه آنكه تمام اينها را مستحقند كه بايشان داده شوند بپاداش اعمال صالحه و براى تحصيل علم و معرفتى كه در دنيا نموده‌اند و آنجا صحبت لغو و بيهوده و چرند و بى‌اساس بهيچ وجه وجود ندارد كه كسى بزند يا بشنود و همچنين دروغ و غيبت و فحش و افترا و تهمت آنجا نيست آنجا فقط سلام و تعارف و تحيّت و خير مقدم و مباركباد بسلامتى و دوام نعمت رواج است كه با يكديگر معمول ميدارند و كلمه سلاما مفعول قيلا يا بدل يا صفت آنست و تكرار آن براى اشاره بافشاء سلام و كثرت وقوع آن در خارج است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ حُورٌ عِينٌ «22» كَأَمثال‌ِ اللُّؤلُؤِ المَكنُون‌ِ «23» جَزاءً بِما كانُوا يَعمَلُون‌َ «24»
وَ حُورٌ عِينٌ كَأَمثال‌ِ اللُّؤلُؤِ المَكنُون‌ِ شرحش گذشت در سوره الرحمن آيه 70 و 72 فِيهِن‌َّ خَيرات‌ٌ حِسان‌ٌ حُورٌ مَقصُورات‌ٌ فِي الخِيام‌ِ.
جَزاءً بِما كانُوا يَعمَلُون‌َ مكرّر بيان شده که جزاء اهل بهشت از راه استحقاق و طلب نيست بلكه از راه تفضّل و وعده‌هاي الهيست که تخلّف پذير نيست.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 23)- «همچون مروارید در صدف پنهان»! (کَأَمْثالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ).
آنها از چشم دیگران کاملا مستورند، نه دستی به آنها رسیده، و نه چشمی بر آنها افتاده است!
نکات آیه
۱ - حوران بهشتى، در نهایت صفا و طراوت همچون مروارید نهفته در صدف (و حور عین . کأمثل اللؤلؤ المکنون)
۲ - حوران بهشتى، در نهایت پاکدامنى بوده و دست هیچ بیگانه اى آنان را لمس نکرده و چشم بیگانه اى آنها را ندیده است. (و حور عین . کأمثل اللؤلؤ المکنون) تشبیه حوران بهشتى به مرواریدهاى نهفته در صدف، مى تواند کنایه از مطلب بالا باشد.
۳ - حوران بهشتى، غیر از همسران دنیوى بهشتیان اند. (کأمثل اللؤلؤ المکنون) در صورتى که تشبیه به «لؤلؤ مکنون» کنایه از این باشد که هیچ بیگانه اى، حوران بهشتى را قبلاً لمس نکرده; معلوم مى شود که آنها زنانى غیر از زنان دنیوى اند.
موضوعات مرتبط
- بهشتیان: همسران دنیوى بهشتیان ۳
- تشبیهات قرآن: تشبیه به مروارید پنهان ۱; تشبیه حورالعین ۱
- حورالعین: عفت حورالعین ۲; ویژگیهاى حورالعین ۳
- قرآن: تشبیهات قرآن ۱
منابع
