الصف ١

از الکتاب
کپی متن آیه
سَبَّحَ‌ لِلَّهِ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌ وَ مَا فِي‌ الْأَرْضِ‌ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ‌

ترجمه

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند؛ و او شکست‌ناپذیر و حکیم است!

ترتیل:
ترجمه:
سوره الصف آیه ١ الصف ٢
سوره : سوره الصف
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَبَّحَ ِللهِ مَا ...»: (نگا: حدید / حشر / .


نزول

عبدالله بن عباس و عبدالله بن سلام (هر یک جداگانه) روایت کنند و گویند: عده اى از ما نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم نشسته بودیم و مشغول صحبت بودیم سپس به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتیم: اگر مى دانستیم کدامیک از اعمال در نزد خدا محبوب تر است همان را انجام می‌دادیم سپس خداوند این سوره را که اول آن همین آیه است نازل فرمود و پیامبر تا آخر سوره را براى ما تلاوت نمود.[۱]

تفسیر


نکات آیه

۱ - ساحت خداوند، منزّه و مبرّا از هر عیب و نقص است. (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) «تسبیح» (مصدر «سبّح») به معناى تنزیه و مبرّا کردن از نقص و کاستى است.

۲ - تمامى موجوداتِ جهان آفرینش، تسبیح گوى خدا هستند. (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض)

۳ - موجودات هستى، نمودى روشن بر منزّه بودن خداوند از هر نقص و کاستى (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) برداشت یاد شده، بدان احتمال است که مراد از تسبیح در آیه شریفه، تسبیح تکوینى باشد. بر این مبنا معناى آیه، بیانگر این حقیقت خواهد بود که وجود هر موجودى، نشانى گویا بر منزّه بودن خداوند است.

۴ - معرفت و شناخت خداوند، سرشته در ذات همه موجودات آسمان ها و زمین (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض)

۵ - همه موجودات هستى داراى شعور و نطق (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض) برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که مراد از تسبیح در آیه شریفه، تسبیح نطقى باشد; نه تسبیح تکوینى.

۶ - جهان آفرینش، داراى آسمان هاى متعدد است. (سبّح للّه ما فى السموت)

۷ - خداوند، «عزیز» (پیروزمند شکست ناپذیر) و «حکیم» (سنجیده کار) است. (و هو العزیز الحکیم)

۸ - عزت و حکمت، تنها از آنِ خداوند است. (و هو العزیز الحکیم) مسند در «هو العزیز...» همراه با الف و لام جنس و مفید حصر است; یعنى، «ما العزیز إلاّ هو و ما الحکیم إلاّ هو».

۹ - درک عزت و حکمت مطلق خداوند، برانگیزاننده موجودات هستى به تسبیح و تنزیه او (سبّح للّه ... و هو العزیز الحکیم) جمله «و هو العزیز الحکیم» بیانگر دلیل تسبیح گویى مخلوقات است; یعنى، آنها بدان جهت خداوند را تسبیح مى گویند که او را عزیز و حکیم مى یابند.

۱۰ - جهان آفرینش، جلوه عزت و حکمت همه جانبه خداوند (سبّح للّه ما فى السموت ... و هو العزیز الحکیم)

۱۱ - مطالعه در موجودات هستى، راهنماى انسان به شناخت خدا و عزّت و حکمت او (سبّح للّه ما فى السموت ... و هو العزیز الحکیم)

موضوعات مرتبط

  • آسمان: تعدد آسمان ها ۶
  • آفرینش: آثار مطالعه آفرینش ۱۱; موجودات آفرینش ۳; نقش آفرینش ۱۰
  • اسماء و صفات: حکیم ۷; صفات جلال ۱; عزیز ۷
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۹
  • تسبیح: زمینه تسبیح خدا ۹
  • تسبیح گویان خدا :۲
  • خدا: آثار درک حکمت خدا ۹; آثار درک عزت خدا ۹; اختصاصات خدا ۸; تنزیه خدا ۱; حکمت خدا ۸; خدا و عیب ۱; خدا و نقص ۱، ۳; دلایل تنزیه خدا ۳; زمینه خدا شناسى ۱۱; زمینه درک حکمت خدا ۱۱; زمینه درک عزت خدا ۱۱; عزت خدا ۸; فطریت خدا شناسى ۴; نشانه هاى حکمت خدا ۱۰; نشانه هاى عزت خدا۱۰
  • موجودات: تسبیح موجودات ۲; زمینه تسبیح موجودات ۹; شعور موجودات ۵; نطق موجودات ۵
  • هدایت: زمینه هدایت ۱۱

منابع

  1. طبرى صاحب تفسیر جامع البیان و صحیح ترمذى و حاکم صاحب المستدرک.