الشعراء ١٦٦
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ تَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ |
ترجمه
| الشعراء ١٦٥ | آیه ١٦٦ | الشعراء ١٦٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«تَذَرُونَ»: رها می‌سازید. ترک می‌کنید (نگا: بقره / . «عَادُونَ»: متجاوزین. از حدود و مقرّرات خدا درگذرندگان (نگا: بقره / و .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا... (۰) وَ جَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ... (۲) أَ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ... (۱)
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ «165» وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ «166»
آيا از ميان مردم جهان، شما به سراغ مردها مى‌رويد؟ و (زنان و) همسرانتان را كه پروردگارتان براى شما آفريده رها مى‌كنيد؟ بلكه شما مردمى تجاوزكاريد.
تفسير نور(10جلدى)، ج6، ص: 360
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (166)
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ: و مى‌گذاريد و دست باز مى‌داريد آن را كه آفريده است براى استمتاع شما پروردگار شما، مِنْ أَزْواجِكُمْ: از زنان شما. اين بيان «ما» مى‌باشد اگر مراد به آن جنس زن باشد، يا براى تبعيض اگر مراد عضو مباح باشد از زن، بنابراين تعريض باشد به آنكه ايشان مثل اين عمل با زنان خود مى‌كنند، و چون اين امر در نهايت شناعت و قباحت است، از اين جهت فرمود:
بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ: بلكه شما گروهى هستيد در گذشتگان از حد شهوت كه با وجود ازواج، به مباشرت مردان ميل داريد، و ساير مردمان بلكه همه حيوانات به اين ميل نكنند. يا از افراط كنندگانيد در جنس معاصى كه از جمله آن اين عمل شنيع است. يا معنى آنكه سزاوار آنست كه به عدوان موصوف شويد به جهت ارتكاب شما به اين جرم عظيم. «2»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ (161) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (163) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ (164)
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ (165) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (166) قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ (168) رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ (171) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
ترجمه
تكذيب كردند قوم لوط فرستادگان را
هنگاميكه گفت بآنها
جلد 4 صفحه 123
برادرشان لوط آيا نمى‌پرهيزيد
همانا من براى شما پيمبرى امينم
پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا
و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزد من مگر بر پروردگار جهانيان
آيا وارد ميشويد بر پسران از اهل عالم
و واميگذاريد آنچه را آفريد براى شما پروردگارتان از جفتهاتان بلكه شمائيد گروهى تعدّى كنندگان
گفتند هر آينه اگر باز نه ايستادى اى لوط البته خواهى بود از بيرون كرده شدگان
گفت همانا من كردار شما را از دشمنانم
پروردگارا نجات ده من و كسان مرا از آنچه ميكنند
پس نجات داديم او و كسانش را همگى
مگر پير زنى كه بود در باقى ماندگان
پس هلاك كرديم ديگران را
و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان
همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان
و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.
تفسير
خداوند متعال بعد از پنج آيه كه تفسير آنها در قصص سابقه گذشت قول حضرت لوط را كه شرح حال آن در سوره اعراف مستوفى ذكر شد نقل نموده كه بقوم خود بر سبيل انكار و ملامت فرمود آيا شما از ميان اهل عالم براى دفع شهوت مردانرا اختيار نموديد و با آنها نزديكى ميكنيد با آنكه اين عمل قبيح و مضرّى است و وامى‌گذاريد و نزديكى نميكنيد با آنچه خدا خلق فرموده براى انتفاع شما از جنس زنانتان با آنكه آنها بهتر و پاكيزه‌ترند براى آن عمل پس شما مردمان مستقيمى نيستيد بلكه متعدّى و متجاوز از حدّ اعتدال و از حلال به حرام و از پاكيزه به پليديد يا دشمن انسانيّت و اخلاقيد كه چنين عمل شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما بسيار مخالفم بطوريكه نميتوانم به بينم و چيزى نگويم و از خدا خواست كه او و خانواده‌اش را از تبعات و وبال اعمال آنها نجات دهد و خداوند اجابت فرمود و او و تمام خانواده و پيروانش را در وقت نزول عذاب از ميان آنها خارج فرمود و فقط زنش را كه پيرو موافق با آنها و مخالف با او بود با قوم باقى گذارد و همه بهلاكت رسيدند ببارانيكه از سنگ بر آنها باريد و بد بارانى بود براى كسانيكه بيم دادند آنها را انبيا از خدا ولى بخرجشان نرفت و بعاقبت وخيم
جلد 4 صفحه 124
آن گرفتار شدند و تفصيل اين قضايا در سور سابقه كه شرح حال انبياء در آنها ذكر شده گذشته است و آيات اخيره در قصص سابقه، مفسر و نكته تكرار آن اخيرا مبيّن گرديد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ تَأتُون‌َ الذُّكران‌َ مِنَ العالَمِين‌َ (165) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزواجِكُم بَل أَنتُم قَوم‌ٌ عادُونَ (166)
آيا ميرويد يعني عمل ميكنيد با مردان از افراد بشر يعني لواط ميكنيد.
و رها ميكنيد آنچه را که خلق فرموده از براي شما پروردگار شما از زنهاي شما بلكه شما قومي هستيد که تعدي و تجاوز ميكنيد.
(أَ تَأتُون‌َ الذُّكران‌َ مِنَ العالَمِين‌َ) لواط اقسامي دارد:
«1» لواط با رجال از معاصي كبيره است بلكه در اخبار دارد كفر باللّه است و حد شرعي آن قتل است.
«2» لواط با اجنبيه است حكم زنا دارد اگر اجنبيه باشد صد تازيانه اگر محصن و محصنه باشد رجم است اگر با محارم باشد قتل است.
«3» لواط با حيواناتي که معمول است اكل آنها مثل گوسفند و بز و گاو و شتر و آهو و امثال اينها گوشتش حرام ميشود و فضله او نجس است و بايد او را ذبح كرد سپس سوزانيد و اگر معمول نيست اكل آن مثل خر و قاطر و اسب باشد از آن شهر خارج نمود و در شهر ديگري برد و حد آن تعذير است که دون حد است.
«4» لواط با حلال خود مكروه است و در خبر است ميفرمايد ما نميكنيم ولي جايز است بدليل قوله تعالي نِساؤُكُم حَرث‌ٌ لَكُم فَأتُوا حَرثَكُم أَنّي شِئتُم (بقره آيه 223).
(وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزواجِكُم) اصلا خداوند خلقت نساء را كرد نه فقط براي دفع شهوات بلكه براي توليد نسل بلكه ايجاد شهوت هم براي اينکه بود و همچنين در حيوانات بلكه در نباتات که ميفرمايد: وَ مِن كُل‌ِّ الثَّمَرات‌ِ جَعَل‌َ فِيها زَوجَين‌ِ اثنَين‌ِ (رعد آيه 3) وَ مِن كُل‌ِّ شَي‌ءٍ خَلَقنا زَوجَين‌ِ (ذاريات آيه 49). قوم لوط از زنها اعراض كردند و با رجال حتي در جاده‌ها و محل عبور بدون شرم و حياء و چون زنها هم شهوت داشتند آنها هم با يكديگر مساحقه ميكردند که آنهم گناه كبيره است.
جلد 14 - صفحه 80
(بَل أَنتُم قَوم‌ٌ عادُونَ) بلكه شما قومي هستيد که تجاوزات و تعديات بسيار داريد که اعمال زشت آنها بسيار بود فقط منحصر بلواط نبود ميفرمايد: أَ إِنَّكُم لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ وَ تَقطَعُون‌َ السَّبِيل‌َ وَ تَأتُون‌َ فِي نادِيكُم‌ُ المُنكَرَ (عنكبوت آيه 29) و در خبر از حضرت رضا (ع) در تفسير منكر فرمود
«تتضارطون في مجالسهم من غير حشمة و حياء»
و از تفسير قمي
«بعضهم علي بعض»
و ديگر از منكرات از حضرت باقر (ع) است فرمود
«ان حل الازار في الصلاة و الحذف بالحصي و مضغ الكندر في المجالس و علي ظهر الطريق من عمل قوم لوط»
و در بعض اخبار قمار و تار زدن و آلات ساز را هم از اعمال آنها شمرده و بالجمله حياء و عفت از ميانه آنها برداشته شده مثل اينكه درس از عصر حاضر ما گرفته باشند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 166)- سپس افزود: «و همسرانی را که پروردگار برای شما آفریده است رها می‌کنید»؟ (وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ أَزْواجِکُمْ).
«بلکه شما قوم تجاوزگری هستید»! (بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ).
هرگز نیاز طبیعی، اعم از روحی و جسمی شما را به این کار انحرافی نکشانده
ج3، ص393
است، بلکه تجاوز و طغیان است که دامانتان را به چنین ننگی آلوده کرده.
نکات آیه
۱ - قوم لوط، مورد سرزنش وى به خاطر انحراف از مسیر طبیعى در ارضاى غرایز جنسى (و تذرون ما خلق لکم ربّکم من أزوجکم) «وَذْر» (مصدر «تذرون») به معناى ترک کردن و واگذاشتن است. «من أزواجکم» بیانگر مراد از «ما» در «ما خلق لکم» «زوج» (مفرد «أزواج»)به معناى جفت و همسر است. «عدوان» (مصدر «عادون») نیز مرادف تعدى و تجاوز است; یعنى، «و آنچه را پروردگارتان براى شما آفریده است (همسرانتان) وامى گذارید؟ نه بلکه شما گروهى تجاوزپیشه اید».
۲ - همسرى مردان با زنان، راهى طبیعى و خداپسند براى ارضاى غریزه جنسى (و تذرون ما خلق لکم ربّکم من أزوجکم)
۳ - نکاح و ارضاى غریزه جنسى از طریق طبیعى و خداپسند، در جهت منافع و مصالح انسان ها است. (و تذرون ما خلق لکم ربّکم) برداشت یاد شده با توجه به قید «لکم» (براى شما) استفاده شده است.
۴ - هم جنس گرایى و ارضاى غریره جنسى، بیرون از چارچوب ازدواج مردان با زنان، راهى غیرطبیعى و بر ضد منافع و مصالح انسان ها است. (أتأتون الذکران ... و تذرون ما خلق لکم ربّکم من أزوجکم)
۵ - همسرى و زوجیت مرد با زن، به تدبیر الهى و جلوه اى از ربوبیت او است. (خلق لکم ربّکم من أزوجکم)
۶ - قوم لوط، مردمى تجاوزگر و شکننده حریم ارزش ها (بل أنتم قوم عادون) «عادون» از ریشه «عدوان» (تعدى و تجاوز) مشتق شده است. بنابراین «بل أنتم قوم عادون» یعنى، شما مردمى تجاوزپیشه اید; که به جاى آمیزش با زنان با مردان درمى آمیزید.
۷ - هم جنس بازى و لواط، تجاوز به حریم ارزش ها است. (أتأتون الذکران ... بل أنتم قوم عادون)
موضوعات مرتبط
- ازدواج: فواید ازدواج ۲، ۳
- انحراف جنسى: ناپسندى انحراف جنسى ۴
- انسان: زوجیت انسان ها ۵; منافع انسان ۳، ۴
- خدا: آثار تدبیر خدا ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۵
- غریزه جنسى: روش ارضاى غریزه جنسى ۲، ۳
- قوم لوط: انحراف جنسى قوم لوط ۱; تاریخ قوم لوط ۱، ۶; تجاوزگرى قوم لوط۶; سرزنش قوم لوط ۱
- لواط: آثار لواط ۷
- لوط(ع): سرزنشهاى لوط(ع) ۱; قصه لوط(ع) ۱
- همجنس بازان: تجاوزگرى همجنس بازان ۷
- همجنس بازى: آثار همجنس بازى ۷; ناپسندى همجنس بازى ۴
منابع
