الذاريات ٣٩

از الکتاب
کپی متن آیه
فَتَوَلَّى‌ بِرُکْنِهِ‌ وَ قَالَ‌ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ‌

ترجمه

امّا او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!»

ترتیل:
ترجمه:
الذاريات ٣٨ آیه ٣٩ الذاريات ٤٠
سوره : سوره الذاريات
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِرُکْنِهِ»: اگر حرف (ب) باء مصاحبت باشد، معنی چنین است: فرعون و هم ارکان حکومت و لشکریانش از فرمان خدا و اطاعت از موسی رویگردان شدند. اگر باء سببیه باشد، معنی چنین است: او به سبب تکیه بر ارکان حکومت و لشکریانش از فرمان خدا، رویگردان شد. یا این که او با تمام وجود متکبرانه روی برتافت. اگر حرف تعدیه باشد، معنی چنین است: او هم خودش از فرمان خدا روی برتافت و هم ارکان حکومت و لشکریان خود را از حق منحرف ساخت. «رُکْنٍ»: جانب، مراد ارکان بدن، یعنی تمام وجود است. تکیه‌گاه مادی، از قبیل لشکر و سپاه و اموال و اولاد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - روى گردانى فرعون با تمام وجود، از پذیرش رسالت موسى(ع) (أرسلنه إلى فرعون ... فتولّى برکنه) «رکن» در این جا مى تواند به معناى ارکان وجود و کنایه از اعراض کامل و همه جانبه باشد.

۲ - فرعون، مانع توجه و گرایشِ نیروهاى تحت امر خویش، به پیام و رسالت موسى(ع) (فتولّى برکنه) در صورتى که «باء» براى تعدیه و «رکن» کنایه از نیروهاى حکومتى باشد، معناى آیه چنین مى شود: «فجعل رکنه متولّین».

۳ - نگرانى فرعون، از نفوذ سخنان موسى(ع) در دل ارکان حکومت خویش (فتولّى برکنه)

۴ - نقش مهم رهبرى کفر، در گمراهى و انحراف ارکان جامعه (فتولّى برکنه) در صورتى که مراد از «رکن»، ارکان جامعه بوده و «باء» براى تعدیه باشد، از منتسب شدن انحراف ارکان جامعه، به شخص فرعون، مطلب یاد شده استفاده مى شود.

۵ - اقتدار حکومت فرعون، اغواگر او و بازدارنده وى از پذیرش پیام روشن موسى(ع) (فتولّى برکنه) در صورتى که «باء» براى بیان سببیت یا استعانت و «رکن» کنایه از ارکان اقتدار حکومت فرعونى باشد، استفاده مى شود که فرعون به اتکاى همین نیروها، به مبارزه با موسى(ع) پرداخت و از پذیرش دعوت او سر بر تافت.

۶ - اتهام سحر و جنون از سوى فرعون به موسى(ع)، پس از مشاهده دلایل و برهان هاى روشن رسالت آن حضرت (أرسلنه ... بسلطن مبین ... و قال سحر أو مجنون)

۷ - سعى فرعون، در موجّه جلوه دادن حق ناپذیرى خود (فتولّى ... و قال سحر أو مجنون) نسبت دادن سحر و جنون از سوى فرعون به موسى(ع)، به رغم روشنى دلایل رسالت آن حضرت، نشانگر تلاشى است که او براى سرپوش گذاشتن بر حق ناپذیرى خود به کار بسته است.

۸ - آشفتگى و سردرگمى فرعون، در انکار دلایل روشن موسى(ع) (و قال سحر أو مجنون) سحر و جنون، فاصله بسیارى از یکدیگر دارند; زیرا سحر، نوعى تبّحر و جنون سراسر آشفتگى و اشمئزازآور است و میان این دو سنخیتى نیست. از این رو سخن فرعون، نشانگر اضطراب شدید او در موضع گیرى علیه منطق روشن موسى(ع) است.

موضوعات مرتبط

  • ایمان: موانع ایمان به موسى(ع) ۵
  • جامعه: آسیب شناسى اجتماعى ۴; عوامل گمراهى جامعه ۴
  • رهبران: نقش اجتماعى رهبران کفر ۴
  • فرعون: آثار قدرت فرعون ۵; اعراض فرعون ۱; تحیر فرعون ۸; تلاش فرعون ۷; توجیه گرى فرعون ۷; تهمتهاى فرعون ۶; حق ناپذیرى فرعون ۷; حکومت فرعون ۵; روش برخورد فرعون ۶، ۷، ۸; عوامل گمراهى فرعون ۵; فرعون و موسى(ع) ۸; قصه فرعون ۲; لجاجت فرعون ۱; نقش فرعون ۲; نگرانى فرعون ۳
  • موسى(ع): اعراض از موسى(ع) ۱; بینات موسى(ع) ۶; تهمت جادوگرى به موسى(ع)۶; تهمت جنون به موسى(ع) ۶; قصه موسى(ع) ۱، ۳، ۶، ۸; ممانعت از رسالت موسى(ع) ۲; نگرانى از نفوذ موسى(ع) ۳

منابع