الأعراف ٢١
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
الأعراف ٢٠ | آیه ٢١ | الأعراف ٢٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«قَاسَمَ»: سوگند خورد. بارها سوگند خورد. «النَّاصِحِینَ»: خیرخواهان. مخلصان.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۲۵ سوره اعراف
- معناى تمكين انسان در زمين، در جمله: «وَ لَقَد مَكَنَّاكُم فِى الأرض»
- سجده ملائكه، بر جميع بنى آدم بوده است
- ابليس با ملائكه بوده، و همه مأمور به سجده شدند
- تكبّر و خودخواهى، سرچشمه تمامى گناهان است
- ملاك برترى در تكوينيات، بستگى دارد به بيشتر بودن عنايات الهى
- كبريا، خاص خداى سبحان است و از غير او، تكبّر پسنديده نيست
- درخواست مهلت ابلیس، از خدای تعالی
- معنای محاصره چهارجانبۀ انسان توسط شيطان، در آیه شریفه
- مراد از «مُخلَصين» و «شاكرين»، كه شيطان نمى تواند ايشان را بفريبد
- مراد از جملۀ «إلَّا أن تَكُونَا مَلَكَين»، در خطاب شیطان به آدم و حواء
- گفتاری در باره شیطان و عمل او
- اشاره به اهمال و قصور مفسران و حقایق دینی و تکوینی مربوط به آن
- چگونگی تصرفات شیطان در ادراك و عواطف انسان
- ولايت شيطان بر آدميان، ولایت در ظلم و گناه است
- خلاصه بحث درباره شيطان و وسوسه های او
- بحث عقلى و قرآنى: (مناظره بين ابليس و ملائكه)
- حکمت آفريدن خلايق و كفارى كه نتيجه خلقتشان، خلود در آتش است، چیست؟
- تكليف بندگان، براى خدا چه سودى دارد؟!
- چرا خداوند انسان را بدون اين كه مكلّف نمايد، كامل نيافريد؟
- تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم، براى چه بود؟
- پاسخ به شبهه پنجم و ششم
- جملۀ: «لَا يُسئَلُ عَمَّا يَفعَلُ وَ هُم يُسئَلُونَ»، از نظر فلسفه و برهان و وحى
- بحث های طولانی متكلّمان اشاعره و معتزله، درباره افعال خدا
- جميع احكام عقلى، از فعل خداوند گرفته شده است
- اشكالاتى كه بر رأى اشاعره، در احكام نظری عقل وارد است
- جريان احكام عقلى عملى، در افعال خداى تعالى
- عقل عملى، در جستجوى مصالح و مفاسد و حُسن و قبح افعال در احكام تشريعى
- آيات تأیید کننده جریان عقل نظرى و عقل عملى، در ناحيه پروردگار
- بحث روايتى: (رواياتى ذیل آیات گذشته)
- بهشت آدم، از باغ هاى دنيا بوده است
- ملائكه و شياطين، به تغيير ذات خود قدرت ندارند و به شکل های مختلف در نمی آيند
- بررسی روايات مربوط به كيفيت تصرفات ابلیس، در شعور آدمى
- ماجراى شگفت انگيز گفتگوى حضرت يحيى «ع»، با ابليس
- بررسى گفتگوى ابليس با پيامبران الهى
نکات آیه
۱- شیطان با سوگند دروغ و مؤکد خویشتن را از خیرخواهان آدم و حوا قلمداد کرد. (و قاسمهما إنى لکما لمن النصحین) به کارگیرى فعل «قاسم» از باب مفاعله مى تواند براى تأکید باشد. یعنى شیطان با سوگند مؤکد سخنش را به آنان القا کرد.
۲- آدم و همسرش حوا، بى اعتماد به شیطان در نخستین مراحل رویارویى با وى (و قاسمهما إنى لکما لمن النصحین) معمولاً سوگند یاد کردن در مواردى است که طرف مقابل حالت انکار و ناباورى از خود ابراز کند.
۳- سوگند دروغ، شیوه اى شیطانى در فریب دادن دیگران (و قاسمهما إنى لکما لمن النصحین)
۴- سوء استفاده شیطان از خصیصه کمال طلبى و منفعت جویى انسان براى گمراه سازى ایشان (و قاسمهما إنى لکما لمن النصحین)
روایات و احادیث
۵- عن الرضا (ع): ... و لم یکن آدم و حوا شاهدا قبل ذلک من یحلف بالله کاذبا «فدلیهما بغرور» فاکلا م--نها ثقة بیمینه بالله و کان ذلک من آدم ق--بل النبوة و لم یکن ذلک بذنب کب--یر استحق به دخول الن-ار ... .[۱] از امام رضا (ع) روایت شده است: ... آدم و حوا قبل از سوگند ابلیس، قسم دروغ به خداوند را مشاهده نکرده بودند و «ابلیس آنها را با فریب، فرود آورد» و با اعتماد به سوگند ابلیس، از آن درخت خوردند و این کار قبل از نبوت آدم (ع) بود و گناه کبیره اى که بدان مستحق آتش شود نبود ... .
موضوعات مرتبط
- آدم (ع): و ابلیس ۲ ; عصیان آدم (ع) ۵ ; قصه آدم (ع) ۲ ; هبوط آدم (ع) ۵
- ابلیس: و آدم (ع) ۱ ; ابلیس و حوا (ع) ۱ ; اغواگرى ابلیس ۵ ; بیخاعتمادى به ابلیس ۲ ; نقش ابلیس ۵
- انسان: کمالطلبى انسان ۴ ; منفعتطلبى انسان ۴ ; ویژگى انسان ۴
- حوا: و ابلیس ۲ ; قصه حوا ۲ ; هبوط حوا ۵
- سوگند: دروغ ۳
- شیطان: اغواگرى شیطان ۱، ۴ ; خیرخواهى شیطان ۱ ; دروغگویى شیطان ۱ ; سوء استفاده شیطان ۴ ; سوگند دروغ شیطان ۱
- گمراهى: عوامل گمراهى ۳، ۴
- مقدّسات: سوء استفاده از مقدّسات ۳
منابع
- ↑ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۹۶، ح ۱، ب ۱۵ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۱۱، ح ۳۴.