الأعراف ١٤
از الکتاب
گسترشکپی متن آیه |
---|
ترجمه
ترتیل:
ترجمه:
الأعراف ١٣ | آیه ١٤ | الأعراف ١٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَنظِرْنی»: مرا مهلت ده. مراد این که مرا زنده بدار و ممیران.
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۲۵ سوره اعراف
- معناى تمكين انسان در زمين، در جمله: «وَ لَقَد مَكَنَّاكُم فِى الأرض»
- سجده ملائكه، بر جميع بنى آدم بوده است
- ابليس با ملائكه بوده، و همه مأمور به سجده شدند
- تكبّر و خودخواهى، سرچشمه تمامى گناهان است
- ملاك برترى در تكوينيات، بستگى دارد به بيشتر بودن عنايات الهى
- كبريا، خاص خداى سبحان است و از غير او، تكبّر پسنديده نيست
- درخواست مهلت ابلیس، از خدای تعالی
- معنای محاصره چهارجانبۀ انسان توسط شيطان، در آیه شریفه
- مراد از «مُخلَصين» و «شاكرين»، كه شيطان نمى تواند ايشان را بفريبد
- مراد از جملۀ «إلَّا أن تَكُونَا مَلَكَين»، در خطاب شیطان به آدم و حواء
- گفتاری در باره شیطان و عمل او
- اشاره به اهمال و قصور مفسران و حقایق دینی و تکوینی مربوط به آن
- چگونگی تصرفات شیطان در ادراك و عواطف انسان
- ولايت شيطان بر آدميان، ولایت در ظلم و گناه است
- خلاصه بحث درباره شيطان و وسوسه های او
- بحث عقلى و قرآنى: (مناظره بين ابليس و ملائكه)
- حکمت آفريدن خلايق و كفارى كه نتيجه خلقتشان، خلود در آتش است، چیست؟
- تكليف بندگان، براى خدا چه سودى دارد؟!
- چرا خداوند انسان را بدون اين كه مكلّف نمايد، كامل نيافريد؟
- تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم، براى چه بود؟
- پاسخ به شبهه پنجم و ششم
- جملۀ: «لَا يُسئَلُ عَمَّا يَفعَلُ وَ هُم يُسئَلُونَ»، از نظر فلسفه و برهان و وحى
- بحث های طولانی متكلّمان اشاعره و معتزله، درباره افعال خدا
- جميع احكام عقلى، از فعل خداوند گرفته شده است
- اشكالاتى كه بر رأى اشاعره، در احكام نظری عقل وارد است
- جريان احكام عقلى عملى، در افعال خداى تعالى
- عقل عملى، در جستجوى مصالح و مفاسد و حُسن و قبح افعال در احكام تشريعى
- آيات تأیید کننده جریان عقل نظرى و عقل عملى، در ناحيه پروردگار
- بحث روايتى: (رواياتى ذیل آیات گذشته)
- بهشت آدم، از باغ هاى دنيا بوده است
- ملائكه و شياطين، به تغيير ذات خود قدرت ندارند و به شکل های مختلف در نمی آيند
- بررسی روايات مربوط به كيفيت تصرفات ابلیس، در شعور آدمى
- ماجراى شگفت انگيز گفتگوى حضرت يحيى «ع»، با ابليس
- بررسى گفتگوى ابليس با پيامبران الهى
نکات آیه
۱- ابلیس، خواستار مهلت و زنده ماندن خویش تا روز رستاخیز آدمیان (قیامت) گردید. (قال أنظرنى إلى یوم یبعثون) انظار (مصدر «انظر») به معناى تأخیر و مهلت دادن است و مراد از آن تأخیر زمان مرگ مى باشد.
۲- ابلیس، على رغم عصیان فرمان خداوند، از استجابت در خواستش مأیوس نبود. (قال أنظرنى إلى یوم یبعثون)
۳- ابلیس، آگاه به پیدایش نسلهایى از آدم و وجود رستاخیز براى ایشان (أنظرنى إلى یوم یبعثون)
۴- ابلیس، معتقد به حاکمیت مشیت الهى بر مرگ و حیات خویش (أنظرنى إلى یوم یبعثون)
موضوعات مرتبط
- آدم (ع): نسل آدم (ع) ۳
- ابلیس: استمهال ابلیس ۱، ۲; امیدوارى ابلیس ۲; خواسته هاى ابلیس ۱; عصیان ابلیس ۲; عقیده ابلیس ۴; علم ابلیس ۳; عمر ابلیس ۱; معادشناسى ابلیس ۳; منشأ حیات ابلیس ۴; منشأ مرگ ابلیس ۴
- خدا: مشیت خدا ۴
- عصیان: از خدا ۲
منابع