فَسِيحُوا
«سیحُوا» از مادّه «سیاحت» به معناى گردش توأم با آرامش و مهلت است.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
جريان و سير در صحاح آمده ساحَ الْماءُ: جَرى عَلى وَجْهِ الْاَرْضِ -ساحَ فى الْاَرْضِ:ذَهَبَ» طبرسى سير با مهلت فرموده:. ساح: چنانكه گذشت مكان خالى است از راغب استفاده مىشود كه ساح الماء يعنى در ساحه جارى شد ولى اين در صورتى است كه هر دو از يك ماده باشند. اما ساحه از سوح است و سيح يائى است [توبه:2]. چهار ماه در اين سرزمين بگرديد و معلت داريد. [توبه:112]، [تحريم:5]. به عقيده الميزان سائحون آنها اند كه از مسجدى به مسجدى و از محلى دينى به محلى گردش و سير مىكنند و در آيه دوم آن را صائمات فرموده است. طبرسى از ابن عباس و ديگران روزه داران نقل كرده و فرموده از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم مرفوعاًنقل شده «سَياحَةُ اُمَّتى الصَّيامُ» و به قولى آنانكه در روى زمين سير مىكنند و از آثار گذشتگان عبرت مىگيرند. و به قولى طلاب علوم اند كه براى اخذ علم سفر مىكنند. به نظرم بودن اين كلمه بهتر است يعنى مردان و زنانيكه در راه خدا و دين گردش و سير مىكنند خواه به مساجد باشد يا جهاد يا روزه و غيره در الميزان از حضرت رسول صلى اللّه عليه و اله و سلم نقل است «سَياحَةِ اُمَّتى فى المَساجِدِ» ايضاً «اِنَّ السائحينَ هُمُ الصّائِمون» ايضاً «اِنَّ سِياحَةَ اُمَّتى الْجِهادُ فى سَبيلِ اللّهِ» به قرينه اينكه صفات اينكه صفات ديگر خاص است مىشود آن را در آيه اول، صيام و جهاد و در آيه اول، صيام و جهاد و در آيه دوم فقط صيام گفت.
