نتایج جستجو

مراد از رزق باران است و باران را رزق گفته‏اند كه سبب رزق است و گفتهاند در آن مضاف مقدّر است يعنى «فى السماء سبب رزقكم» گفته‏اند: مراد اسباب رزق است كه كواكب

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) وَ الْمَيّت مِن الْحَي مَن تَشَاء بِغَيْر حِسَاب لا تُخْرِج يَتّخِذ الْمُؤْمِنُون الْکَافِرِين در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وَ السّمَاء فِي مَا تُوعَدُون تُبْصِرُون فَو فَلا رَب أَ أَنْفُسِکُم الْأَرْض در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) مِن کُلّمَا مِنْهَا الْأَنْهَار تَحْتِهَا ثَمَرَة رِزْقا قَالُوا تَجْرِي جَنّات هٰذَا لَهُم الّذِي رُزِقْنَا أَن الصّالِحَات

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) مِن وَ الّذِي هٰذَا قَبْل قَالُوا أُتُوا رِزْقا ثَمَرَة بِه مُتَشَابِها مِنْهَا لَهُم رُزِقُوا فِيهَا کُلّمَا در حال

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) وَ أَهْلَه آمِنا مِن بَلَدا الثّمَرَات هٰذَا مَن اجْعَل آمَن رَب مِنْهُم إِبْرَاهِيم بِاللّه قَال الْيَوْم إِذ در حال

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) رزق‌ (۱۲۳ بار) وَ مِنْه فَلْيَأْتِکُم طَعَاما لْيَتَلَطّف أَزْکَى أَيّهَا لا فَلْيَنْظُر الْمَدِينَة يُشْعِرَن إِلَى بِکُم

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) أَنّکُم تَجْعَلُون تُکَذّبُون فَلَو مُدْهِنُون وَ لا أَنْتُم إِذَا الْحَدِيث بَلَغَت فَبِهٰذَا الْحُلْقُوم

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ال ذُو هُو الْقُوّة اللّه الْمَتِين فَإِن إِن يُطْعِمُون لِلّذِين أَن ظَلَمُوا أُرِيد ذَنُوبا مَا مِثْل وَ در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ مِن مَخْرَجا حَيْث مَن لَه اللّه لا يَجْعَل يَحْتَسِب يَتّق يَتَوَکّل عَلَى در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وَ لا نَحْن إِيّاهُم إِمْلاَق مِن أَوْلاَدَکُم تَقْرَبُوا تَقْتُلُوا الْفَوَاحِش مَا ظَهَر إِحْسَانا مِنْهَا

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) اللّه فَلْيُنْفِق عَلَيْه قُدِر مِمّا آتَاه مَن وَ سَعَتِه لا مِن يُکَلّف سَعَة نَفْسا ذُو إِلاّ لِيُنْفِق

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) اللّه مَاتُوا أَو رِزْقا حَسَنا قُتِلُوا ثُم وَ إِن سَبِيل فِي لَهُو خَيْر

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ن‌ (۲۳۵ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) وَ مِنْه رِزْقا رَبّي حَسَنا مِن بَيّنَة عَلَى مَا کُنْت أُرِيد إِن أَن أُخَالِفَکُم رَأَيْتُم

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) بَل فِي فَيَقُول أَمْسَک عَلَيْه فَقَدَر وَ رَبّي لَجّوا إِن کَلاّ أَهَانَن ابْتَلاَه يَرْزُقُکُم مَا الّذِي

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) ها (۱۳۹۹ بار) وَ اللّه کُل مِن رَغَدا يَأْتِيهَا عَلَى مُطْمَئِنّة يَعْلَم فِي مُسْتَقَرّهَا إِلاّ آمِنَة الْأَرْض کَانَت

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) وَ اللّه مِمّا مِن ثُم الطّيّبَات کُلُوا حَلاَلا طَيّبا الّذِين هُم لا إِن الّذِي أَ بِنَصْرِه أَو فَکُلُوا

آیات شامل این کلمه رزق‌ (۱۲۳ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ مِمّا يُنْفِقُون الصّلاَة مِن سِرّا الّذِين الطّيّبَات عَلاَنِيَة أَنْفَقُوا عَلَى إِذَا هُم فَضّلْنَاهُم

requires Javascript to function. بلکه ما بکلّی محرومیم! |بلكه ما [به كلى از رزق‌] محروم شده‌ايم بلكه ما محروم شدگانيم.» بلکه به کلی محروم گردیدیم. بلکه ناکام

لَهُم‌ رِزق‌ٌ مَعلُوم‌ٌ وعده‌هايي‌ ‌که‌ خداوند ‌در‌ قرآن‌ مجيد و معصومين‌ ‌در‌ احاديث‌ و اخبار و بشارتهايي‌ ‌که‌ باهل‌ ايمان‌ داده‌ ‌شده‌ تمام‌ رزق‌ ‌است‌

نفرت‌ و دوري‌ ‌از‌ حق‌. تنبيه‌: رزق‌ منحصر بمأكولات‌ نيست‌ ‌هر‌ چه‌ ‌از‌ جانب‌ الهي‌ ‌از‌ راه‌ لطف‌ و عنايت‌ ببنده‌ رسد رزق‌ ‌است‌ مي‌گويي‌: (اللهم‌ ارزقنا

لَهُم‌ رِزق‌ٌ مَعلُوم‌ٌ وعده‌هايي‌ ‌که‌ خداوند ‌در‌ قرآن‌ مجيد و معصومين‌ ‌در‌ احاديث‌ و اخبار و بشارتهايي‌ ‌که‌ باهل‌ ايمان‌ داده‌ ‌شده‌ تمام‌ رزق‌ ‌است‌

لَهُم‌ رِزق‌ٌ مَعلُوم‌ٌ وعده‌هايي‌ ‌که‌ خداوند ‌در‌ قرآن‌ مجيد و معصومين‌ ‌در‌ احاديث‌ و اخبار و بشارتهايي‌ ‌که‌ باهل‌ ايمان‌ داده‌ ‌شده‌ تمام‌ رزق‌ ‌است‌

لَهُم‌ رِزق‌ٌ مَعلُوم‌ٌ وعده‌هايي‌ ‌که‌ خداوند ‌در‌ قرآن‌ مجيد و معصومين‌ ‌در‌ احاديث‌ و اخبار و بشارتهايي‌ ‌که‌ باهل‌ ايمان‌ داده‌ ‌شده‌ تمام‌ رزق‌ ‌است‌

ميشود و رزق‌ انسان‌ ميگردد، لكن‌ ‌اينکه‌ بنظر تمام‌ نيست‌: زيرا اولا باران‌ سبب‌ انبات‌ ميشود و مأكولات‌ ‌از‌ زمين‌ خارج‌ مي‌شود: و ثانيا: رزق‌ منحصر بمأكولات‌

ذلک ذنب ذهب ذو ذوق ذى ذکر رئى ربب رجج رجع رجف رجو رحل رحم رحمان ردد ردف ردى رزق رسل رسو رصد رضو رغب رفرف رفع رقى رمن رمى رهق رهن روح رود رکب رکع زبن زجر زرع

الثمانية معروف‌). و امّا توحيد افعالي‌ اينكه‌ امر خلق‌ و رزق‌ بدست‌ ‌او‌ ‌است‌ احدي‌ قدرت‌ ‌بر‌ خلق‌ و رزق‌ ندارد غاية الامر اسباب‌ هستند و افعال‌ الهي‌ تارة

است بعيد نيست كه مراد از «اَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً» وسعت رزق باشد كه آب كثير سبب سعه رزق است اين لفظ تنها يكبار در قرآن آمده است. هم ل فتن موه فى سقى

شد، رزق ویژه ای نزدش می یافت. [روزی در کمال شگفتی] گفت: ای مریم! این رزق ویژه برای تو از کجاست؟! گفت: از سوی خداست، یقیناً خدا هر کس را بخواهد، رزق بی حساب

داد بخوريد از آنچه خدا روزى داده است . * [عنكبوت:60] در الميزان فرموده: حمل رزق ذخيره آن است كه انسان و از حيوانات مورچه، زنبور عسل و موش ذخيره مى‏كند. احتمال:

[ق:10]، نخل‏هاى بلند كه ميوه آن روى هم چيده است. ل حصد نخل حبب ها جنن طلع ه رزق نضد ب عبد نبت حيى نا

اللّه‌َ لَهُوَ خَيرُ الرّازِقِين‌َ): اشكال‌: خداوند رزّاق‌ ‌است‌ و بس‌ و رزق‌ يكي‌ ‌از‌ افعال‌ مختصّه‌ بخدا ‌است‌ رازق‌ ديگري‌ نداريم‌ ‌که‌ خير الرّازقين‌

[مؤمنون:75]. در طغيانشان اصرار مى‏ورزيدند و سرگردان مى‏ماندند. ه فى من هم ل حسب کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما

فتح عزز رجل مع ائى مريم اهل ذى صلح تحت بين عرف وفى ظلم طلق ابراهيم قبل بعد رزق ارض

نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ رزق او بلد وقى خزى عن اذا عوم امر کلل تلو حصن بيع اکل ربو قد غفر رود ولد زوج لسن

أما هن الذى اله سغب انس رسل عرف اوى بلو ظلم دعع اسر کرم لعل طيب عن ى اما رزق صلح ذوى غلم يوم غنى اول مدن اللاتى بل لم نصر عقل قهر الذين قسم ا اخر کلا ذلک

يمم اتى ذلکن لولا ويل رسل سبل لقى لقم لن کرم کلل نفع قوم امن جمع قبل يوم رزق قد عن اخر صرخ ها نبذ دحض جوب لئک عظم ظلم روح الک عقم جهد طغو رود ولى جند او

الصلحت ... و رزق کریم) ۳ - بخشودگى گناهان، مقدمه برخوردارى انسان از نعمت هاى اخروى (لهم مغفرة و رزق کریم) با توجه به تقدیم «مغفرة» بر «رزق کریم» برداشت

أُرِیدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَ ما أُرِیدُ أَنْ یُطْعِمُونِ). تفسیر آیات ۱ - خداوند، بى نیاز از رزق و عطایاى بندگان خویش (ما أُرید منهم من رزق) ۲ - عبادت و بندگى

اله الله فى رحم عرف او ها سمو انن نا الا هم قد کم ک الى زول ا ارض اذا ى بل رزق سرح عرو قول ذلک ختم الذى اجل رسل موت مسک وثق حسب نعم الذين نفق امر التى بلغ

يُنفِقُون‌َ كلمه ‌ما موصوله‌ ‌است‌ افاده عموم‌ مي‌كند و رزق‌ ‌هم‌ عموم‌ دارد ‌هر‌ چه‌ ‌به‌ انسان‌ عنايت‌ مي‌شود رزق‌ ‌است‌ و انفاق‌ ‌هر‌ چيزي‌ ‌به‌ حسب‌ مناسب‌ ‌آن‌

«مَغْفِرَةٌ» 6- رزق اخروى بسيار وسيع و بزرگ و كريمانه است. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» 7- پاداش‌هاى الهى، هم معنوى است، «مَغْفِرَةٌ» و هم مادّى. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» لِيَجْزِيَ

اذا فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد قرب کسب صحب ردد رزق ذلک يى حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر نطق لمم صبر نبو اوى حسن بيت نعم ولى

شريفه رزق از نظر قرآن به چه معنا است ؟ آنچه انسان در راه حرام مورد بهره بردارى قرار مى دهد رزق خدا نيست رزق همه موجودات به اذن خدا است هر چه رزق است خير

people who reason. ترتیل: ترجمه: «إِخْتِلافِ»: دگرگونی. آمد وشد. «رِزْقٍ»: در اینجا مراد سبب رزق و روزی است. از قبیل: باران و برف و نور و اشعّه‌های گوناگون کیهانی

بخشايش و نزول رزق ويژه‌ى الهى است. آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا ... لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ‌ 6- اگر به خاطر هجرت و جهاد از رزق اندك بگذريد،

مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4» آنان همان مؤمنان حقيقى هستند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزىِ سخاوتمندانه و نيكو است. «رِزْقٌ كَرِيمٌ»، به

أَحيَينا بِه‌ِ بَلدَةً مَيتاً كَذلِك‌َ الخُرُوج‌ُ «11» ‌اينکه‌ نخل‌ خرما ‌براي‌ رزق‌ بندگان‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌از‌ قامت‌ ‌او‌ ‌تا‌ هسته ‌او‌ استفاده‌ كنند و بهره‌برداري‌

و گفته‏اند: رزق است. در اقرب چند معنى نقل شده كه از جمله بوئيدنى و رزق است و همچنين است در مجمع: ابن اثير در نهايه گويد: ريحان برحمت و رزق و راحت اطلاق‏مى

برخى دعاهاى مؤمنان براى توسعه رزق مستجاب نمى‌شود؟ در پاسخ بايد گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهى است. گاهى توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغيان و

مر نوريان را طالبند در قرآن، براى رزق اوصافى ذكر شده است از جمله: «رِزْقاً حَسَناً» «2»*، روزيى نيكو و پاكيزه. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» «3»*، روزيى بزرگوارانه و

و ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ‌ ... 6- كسى كه خودش رزّاق است، چه نيازى به رزق بندگان دارد. ما أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ‌ ... إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ‌

پراکنده شوید و از فضل و رزق خدا جویا شوید و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید. و چون نماز پايان يافت، در زمين پراكنده شويد و رزق خدا را طلب كنيد و فراوانش

بعد موت يوم لم قبل قلب صدد جمع اخذ صير عظم علم خير ضلل بعض صبح شطن مع شقق رزق سمو اخر عبد ترب وطء حدث انتم رجع صدق برد صرر روح لن صعق کذب حرث

بنات‌ ‌خود‌ ‌را‌ ميكشتند ‌از‌ جهت‌ خوف‌ ‌از‌ رزق‌ ‌آنها‌ لذا ميفرمايد نَحن‌ُ نَرزُقُكُم‌ وَ إِيّاهُم‌ امر رزق‌ خداوند ‌بر‌ ‌هر‌ كس‌ آنچه‌ صلاح‌ بوده‌ معين‌

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

اين آيه رزق كريم را عظيم و واسع و آنچه ناگوارى در آن نيست و در ذيل آيه چهارم از همين سوره، بزرگ و پر قيمت معنى كرده در اقرب الموارد آمده: «رِزْقٌ كَريمٌ

انصار شركت‌ ‌در‌ جهاد كردند ‌آنها‌ ‌هم‌ ‌از‌ ‌شما‌ هستند مشمول‌ مغفرت‌ و رزق‌ كريم‌ هستند و خويشاوندان‌ بعضي‌ اولي‌ و سزاوارتر جلد 8 - صفحه 166 ‌از‌ بعضي‌

[نساء:94]. در كل فائده است چنانكه طبرسى آن را فواضل نمت‏ها و رزق گفته است. ايضاً در المنار رزق و فواضل نعمت گفته است. [انفال:41]. بدانيد آنچه فائده برده‏ايد

السلام است. خداوند دو سنّت دارد: يكى سنّت رزق رسانى و يكى سنّت اجراى امور از طريق اسباب و وسايل، بنابراين رسيدن به رزق منافاتى با قانون تلاش انسان‌ها ندارد

مِمّا يَقُولُون لِلْخَبِيثَات لَهُم الْخَبِيثُون مَغْفِرَة لِلْخَبِيثِين رِزْق الْخَبِيثَات در حال بارگیری...

لِلطّيّبِين مِمّا الطّيّبَات يَقُولُون لَهُم مَغْفِرَة لِلْخَبِيثَات الْخَبِيثُون رِزْق کَرِيم لِلْخَبِيثِين در حال بارگیری...

لِلطّيّبَات يَقُولُون الطّيّبُون لَهُم مَغْفِرَة لِلطّيّبِين الطّيّبَات رِزْق يَا کَرِيم لِلْخَبِيثَات الْخَبِيثُون در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه خرج‌ (۱۸۲ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) وَ مِن کَمَا رَبّک کَرِيم رِزْق بَيْتِک مَغْفِرَة بِالْحَق إِن رَبّهِم فَرِيقا عِنْد الْمُؤْمِنِين در حال

بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) مَا وَ أُرِيد إِلاّ مِنْهُم الْإِنْس مِن رِزْق الْجِن خَلَقْت الْمُؤْمِنِين در حال بارگیری...

شَرّه هُو عَلَى کَان حُبّه الرّزّاق يَوْما مِسْکِينا ذُو يَخَافُون الْقُوّة رِزْق يَتِيما مِن الْمَتِين مِنْهُم بِالنّذْر أَسِيرا در حال بارگیری...

خَيْر رَسُولا حَيّا عِنْد أَيْن رِزْقا رَبّک بَرّا مُبَارَکا رَبّه نَحْن رِزْق بِوَالِدَتِي مَرْضِيّا جَعَلَنِي نَرْزُقُک در حال بارگیری...

أَخْرَجَک لِيُقِيمُوا إِن الصّلاَة غَيْر کَرِيم فَرِيقا کَمَا فَاجْعَل بِوَاد رِزْق أَفْئِدَة الْمُؤْمِنِين ذُرّيّتِي مَغْفِرَة يُجَادِلُونَک لَکَارِهُون النّاس

آمرزش گناهان و فزونى رزق (و اللّه یعدکم مغفرة منه و فضلا) کلمه «فضلا» به قرینه مقابله آن با وسوسه شیطان بر تهیدستى، به معناى فزونى در رزق است. ۸ - انفاق، موجب

دنيويه‌ ‌از‌ افاضه‌ وجود و تطورات‌ ‌در‌ اصلاب‌ آباء و ارحام‌ امهات‌ و افاضه‌ رزق‌ و صحت‌ و اعطاء حواس‌ ظاهريه‌ و باطنيه‌ و تمام‌ اسباب‌ تعيش‌ و زندگاني‌ ‌از‌

‌از‌ صفات‌ ده‌گانه‌ ‌است‌ ‌که‌ مختص‌ باو ‌است‌ ‌در‌ باب‌ توحيد افعالي‌ خلق‌، رزق‌، احياء، اماته‌، غني‌، فقر، عزت‌، ذلت‌، صحت‌، مرض‌ و البته‌ ‌هر‌ كدام‌ اسباب‌

حج‌ ‌آيه‌ 73، و گذشت‌ ‌در‌ باب‌ توحيد افعالي‌ ‌که‌ اختصاص‌ باو دارد خلق‌ رزق‌، اماته‌ احياء، غني‌ فقر، عزت‌ ذلت‌، صحت‌ مرض‌ ده‌ صفت‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ تحت‌

دعوت‌ انبياء ‌است‌ ‌در‌ مقابل‌ مشركين‌ و عبده اصنام‌ توحيد افعالي‌ امر خلق‌ و رزق‌ و اماته‌ و احياء و عزت‌ و ذلت‌ و غنا و فقر و صحت‌ و مرض‌ بدست‌ ‌او‌ ‌است‌

بِأَحْسَنِهَا يُبْصِرُون فَخُذْهَا خُذ انْه رَبّک سَأُرِيکُم اصْطَبِر بُنَي رِزْق عَلَيْهَا يَا الْمُنْکَر دَار لِکُل هُم الْجَاهِلِين خَبِير لَطِيف تَفْصِيلا

حرف نون) 5- رزق دنيا گاهى نيكوست و گاهى تلخ، ولى بهشتيان تنها از رزق نيكو برخوردارند. «رِزْقاً حَسَناً» 6- رازق واقعى خداست و ديگران واسطه‌ى رزق هستند. «خَيْرُ

مَثَل تَسْتَأْنِسُوا وَکِيل ادْخُلُوا کَرِيم يُؤْذَن يَشَاء بِمَا شَيْء رِزْق نَقُول مَن کُل جَاهَدُوا تُسَلّمُوا خَلَوْا أَبْوَاب مَا طَعَام عَلَى مِنْکُم

بارگیری... ف ربب ک ل سمو نن شىء ه وعد ما عضو کون هم قرء کم ارض حشر لم قرآن سئل رزق جعل قبل انن الذين من قسم حقق فى خلق عن جمع شطن ثم مثل حضر

اين آيه رزق كريم را عظيم و واسع و آنچه ناگوارى در آن نيست و در ذيل آيه چهارم از همين سوره، بزرگ و پر قيمت معنى كرده در اقرب الموارد آمده: «رِزْقٌ كَريمٌ

نموده‏اند. فخر رازى در يكى از دو قولش گفته: مراد دوام و عدم انقطاع روزى است يعنى رزق آنها هميشگى است. الميزان فرمايد: ظاهراً مراد توالى و عدم انقطاع است. طبرسى

شامل این کلمه رود (۱۴۸ بار) مَا وَ أَن إِن إِنّي مِن إِلاّ اللّه مِنْهُم رِزْق إِلَى أُخَالِفَکُم أَنْهَاکُم عَنْه أُرِيد لِيَعْبُدُون يُطْعِمُون الْعَالَمِين

ثَمُود نُوح رَبّک بِالصّلاَة لَهُم الصّحُف تَعْقِلُون فَمَن عَادا قَبْل صُحُف رِزْق مُجْرِما کَم لَعَذَاب أَيّنَا جَاءَنَا وَعَدْنَاه السّحْر إِنّهُم لَتَعْلَمُن

اين آيه رزق كريم را عظيم و واسع و آنچه ناگوارى در آن نيست و در ذيل آيه چهارم از همين سوره، بزرگ و پر قيمت معنى كرده در اقرب الموارد آمده: «رِزْقٌ كَريمٌ

رِضْوَان هَب الْفَوْز تَحِيّة الْفُلْک رَبّکُم مَا عَلَيْهِم أَنْفُسِکُم رِزْق الْعَظِيم سَيْل لَعَلّکُم تُؤْتِي عَاصِف لَم کَانُوا أُنْثَى تَعْقِلُون إِنّمَا

شامل این کلمه غفر (۲۳۴ بار) وَ لَهُم مِن الّذِين اللّه الصّالِحَات عَمِلُوا رِزْق أَجْر أُولٰئِک کَرِيم آمَنُوا إِن رَبّک رَبّهِم مَا أَجْرا کَبِير عَظِيما

الْمُحْسِنِين مَتَاع يَبْدَأ جَعَلَهَا فَأَذّن حَقّا هُو لٰکِن التّوْرَاة مَتَاعا رِزْق الْأَقْرَبِين يُنْفِقُون يُقْتَلُون عِنْد جَمِيعا أَحْسَن يُبَيّن الْخَلْق

تَعْثَوْا إِقَامَتِکُم تَتّخِذُون کُلِي رَبّک فَکَانُوا الصّلاَة سَکَنا مُوسَى رِزْق بِمَا مُبَارَکَة يَعْلَم أَهْلِهَا أَوْحَى مُفْسِدِين ذٰلِکُم طَيّبَة در

نقص‌ ‌است‌ و منافي‌ ‌با‌ وجوب‌ وجود ‌است‌ و ‌بر‌ افعال‌ الهي‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عطاء و منع‌ و عفو و مغفرت‌ و رضا و سخط و ثواب‌ و عقاب‌ و ‌غير‌ اينها، زيرا

و انعام و اكرام الهى را در باره خود به يكديگر خبر دهند. أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

و ادعيه‌ و اعمال‌ صالحه‌ مثل‌ حج‌ و زيارات‌ ائمه‌ اطهار ‌که‌ موجب‌ توسعه‌ رزق‌ ميشود و همچنين‌ اخلاق‌ فاضله‌ و چه‌ بسيار ‌از‌ معاصي‌ و اعمال‌ سيئه‌ و صفات‌

فرط سئل کيد خصم علم ف انا فتء زعم کود جحم ها ذکر حسن کظم ذلکم ردى رسل سوى رزق فند يوسف لو اجر هو على اثر الى ب صنم نور حتى ضيع عن امم کم جىء ن حزن اذ بين

سبح حوت خلق مهن ذهب حين نحن ورى ايى علم لبث دون جعل لقم الله نظر شىء فى او رزق يوم ائى اله جىء قد مع وله

شايد مراد از حفده نوه‏ها باشد. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است . کم من رزق بنو زوج طيب ل ا ب بطل جعل ف امن نفس

است. سعى‌ (۳۰ بار) وَ الّذِين فِي آيَاتِنَا کَرِيم أُولٰئِک مُعَاجِزِين رِزْق لَهُم مَغْفِرَة أَصْحَاب الْجَحِيم عَذَاب مَا مِن الصّالِحَات رِجْز أَلِيم

وسم حبر مسس ان ا عند بعد هو هذه عبد بدع نوش عرش وصف عذب طالوت فى مثل قرب رزق رهب نفس کتب نبو جىء کهل رسل اتى کفر وهب دون جهنم ليت حصر مهد خوى بعث بلغ بين

مى‏شود ولى انواع نعمتها بودن بهتر است هم حيى ه من دنو فتن زوج ل ب متع فى ما رزق الى ربب ک

ارض الى ک صور لا ثم اذ اذا خلق هو حقق شىء قول علم جمع کون ب حمل بنى ايى شرک رزق ذلک الذى اله قوم وعى بين قرر وله حشر طير صعق اتى برء ملک حيد رجع سبح جرم فزع

[ذاريات:58]. [قلم:45]. هم انن ى ل کيد ف ا ام سئل قوى لم علم فکر الذين ذو ملو ذنب ما رزق من اجر ظلم هو لا ب وله صحب اله مثل غرم الله

گفت: «ای قوم! به من بگویید، هرگاه من دلیل آشکاری از پروردگارم داشته باشم، و رزق (و موهبت) خوبی به من داده باشد، (آیا می‌توانم بر خلاف فرمان او رفتار کنم؟

شرك‌ و عجز و احتياج‌ و ساير عيوب‌ و نواقص‌ و ‌بر‌ صفات‌ فعليّه‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عدل‌ و ‌غير‌ اينها، و ‌بر‌ صدق‌ انبياء و اوصياء و كتابهاي‌ آسماني‌ و صحّت‌

ايستادن‌ نيست‌ يكي‌ ‌از‌ اسماء الهي‌ ‌ يا ‌ قائم‌ ‌ يا ‌ دائم‌ قيام‌ بخلق‌ و رزق‌ و ساير شئون‌ ربوبي‌ و ‌از‌ القاب‌ حضرت‌ بقية اللّه‌ قائم‌ ‌است‌. اقامة الصلاة

‌است‌ ‌که‌ موجب‌ انبات‌ حبوب‌ و فواكه‌ ميشود و روزي‌ خلائق‌ ميگردد و لكن‌ رزق‌ اعم‌ ‌از‌ مأكول‌ و مشروب‌ ‌است‌ ‌هر‌ چه‌ خداوند ببنده‌ عنايت‌ فرمايد روزي‌

على اله انن وله الله ها علن لا ان کم قبل نا جهر الذين وعلن نجو نفق ارض غفر رزق الى ندم وکء ى سمو لما کون هو رئى الا ربب يوم کبر ضرر اجر صفف اهل اتى بين دعو

حديث «ادرؤا الحدود بالشبهات» ما ب ف هم من ها عن ان حسن قتل نفس سوء کون کذب رزق صبر قول وعلن اله فى شهد اول وله الله سرر عذب اذ فعل کم کود مرر ه ل نا على

امن کتب طين حسن مجد ضلل علم جعل قبل سجل بلغ همم خشى فى هل هون ربب سير رحم رزق کون الا خلص طوى الى يمن نسل بطش الذين عزز يسر اخو افک لا اخر دعو رجع جمع نکث

معنوى، بر پاداش مادّى مقدّم است. «مَغْفِرَةٌ- رِزْقٌ كَرِيمٌ» 8- رزقى ارزش دارد كه با كرامت و تكريم باشد. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» 9- هيچ كس نمى‌تواند مانع تحقّق اهداف

است، لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ‌: لذيذ خوش مزه مر آشامندگان را. أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

سبح عزز حقق ايى حکم فطر اوى ا لم ائى امن قد خرج حيى الذين رئى رحم سوى او رزق امر هن ام قوم غيب انتم رسل بصر ذلک عن سبع کتب علو غفر حسن حمد قدر اخر کفر

بالاخره كفالت مريم به عهده زكريّا واگذار شد و هر وقت پيش مريم مى‏آمد در نزد وى رزق بخصوصى مى‏ديد و مى‏گفت: اين از كجاست مريم مى‏گفت از جانب خدا زكريّا چون اين

مجيد نشان مى‏دهد كه در آن فقط در ثمره درخت به كار رفته است. من ه ل کلل هم ف رزق ها ب اذا فى خرج شبه ما الى ثمر انن اکل کم لعل ک نهر صوب ربب قول امن غير جعل

قرار داده است. راغب گفته: بساط به معنى گسترده و وسعت يافته است. ل من وله ه رزق اله شىء الله الى هم کم انن ک ف يدى ى ب فى قدر ربب قول ان ها عذب بسط لا زيد

جىء فلک بعد بعض قوم عند بحر ضرر لعل وجه ظلم اتى هن سوء وحد ورى جزى حکم نفس رزق مول امر نهر حصن طوع حيى حقق ملک احد ذکر شکر او حتى دنو مثل جهل ليل هدى اخذ

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

يُنْزَفُونَ‌: نيستند بهشتيان كه از خوردن آن شراب مست شوند. أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

الطَّرِيقَةِ» 6- توسعه رزق، يكى از اسباب آزمايش است. «لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ» (چنانكه حضرت سليمان نيز توسعه رزق خودش را سبب آزمايش

روزى الهى باشد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» (چون رزق را به خدا نسبت داده است و خداوند رزق حرام نمى‌دهد) 14- مؤمن، دارايى خود را بخشش الهى مى‌داند،

خَلَقتُ الجِنّ وَ الإنسَ إلّا لِيَعبُدُون» معناى آیه: «مَا أُرِيدُ مِنهُم مِن رِزقٍ وَ مَا أُرِيدُ أن يُطعِمُون» بحث روايتى آيه ۵۶-۵۸ آيه و ترجمه تفسير: نكته

ندى علم ى لدى ب ايى شهد جمع سوء حين ائى اوى عن على وجد ا سجد تجر بحر جند رزق شرب عبد يعقوب قوم فرض دور حزن هما شحح شطن نصب اهل حتى الذين التى حرم عدو کثر

موه داود حلم صير تبع عن کثر طمئن لکن بعد طغى غيب وقى جرم برک ذا عرف فتن يوم رزق بشر طغو جمع خلص کرس فضل بهج فى ايى خول بصر وهب لوط ذوق دنو

الرجل ليذنب الذنب فيدرء عنه الرزق» «3» مردى كه گناه مى‌كند، به همان ميزان از رزق الهى محروم مى‌شود. چنانكه در روايت آمده است: گاهى انسان به خاطر گناه از نماز

الرجل ليذنب الذنب فيدرء عنه الرزق» «3» مردى كه گناه مى‌كند، به همان ميزان از رزق الهى محروم مى‌شود. چنانكه در روايت آمده است: گاهى انسان به خاطر گناه از نماز

ابراهيم، رزق دنيا را تنها براى مؤمنان درخواست كرد، امّا خداوند اين محدويّت را نمى‌پذيرد واز اعطاى رزق مادّى به كفّار امتناع نمى‌ورزد. يعنى رزق مادّى مهمّ

اکل بثث وکء کذب قطع کما جبل سرف نزل يوم کثر قرع هن ربب فکه استبرق عهن مهد رزق حبب کلل ايد برق الى الذى وقى ه درى نفش لعل موه الله شىء الو جنى جنن انن خلق

صفرت و مرارت و غثيان و تهوع و ازاله عقل نمايد، بلكه آن، أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

نهرها زیر درختانش جاری است و همیشه در آن بهشت ابد متنعّمند، که خدا (در آنجا) رزق بسیار نیکو بر او مهیّا ساخته است. [و آن] پیامبری [است] که آیات روشن خدا را

را] براى آن دو آب داد، آن‌گاه به سوى سايه برگشت و گفت: پروردگارا! من به هر [رزق و] خيرى كه برايم بفرستى سخت نيازمندم پس براى آن دو، [گوسفندان را] آب داد،

الشَّيْطانِ‌ «6» بخوريد و دنباله‌رو شيطان مباشيد. در حديث آمده است: «خدواند، رزق مردم را از حلال معين كرده است. هر كس كه به حرام روى آورد، از سهم حلال او كم

روزي‌ ‌از‌ فضل‌ الهي‌، بدرستي‌ ‌که‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ شب‌ و روز و خواب‌ و طلب‌ رزق‌ ‌هر‌ آينه‌ آياتيست‌ ‌براي‌ قومي‌ ‌که‌ گوش‌ شنوا داشته‌ باشند. خداوند يكي‌

فعل‌ الهي‌ ‌است‌ چنانچه‌ مكرر بيان‌ ‌شده‌ ‌در‌ باب‌ توحيد افعالي‌ خلق‌ و رزق‌ و احياء و اماته‌ و صحت‌ و مرض‌ و غنا و فقر و عزّت‌ و ذلت‌ مختص‌ ‌به‌ ‌خدا‌

خارج‌ ‌است‌ و فعل‌ الهي‌ ‌است‌ ‌که‌ گفتند افعال‌ الهيه‌ ده‌ قسم‌ ‌است‌ خلق‌ رزق‌ احياء اماته‌ صحت‌ مرض‌ عزت‌ ذلّت‌ غناء و فقر و قدرت‌ حق‌ّ فوق‌ جميع‌ ممكنات‌

و گوساله‌ و آتش‌ و ملك‌ و جن‌ّ و بشر و شجر و ‌غير‌ اينها، بعضي‌ ‌در‌ امر رزق‌ و اماته‌ و احياء و ساير افعال‌ الهي‌ ندّي‌ قرار دادند و مستند بغير دانستند

‌بر‌ ذات‌ قائل‌ ‌است‌، و شرك‌ افعالي‌ ‌که‌ افعال‌ الهي‌ ‌را‌ مثل‌ خلق‌ و رزق‌ و احياء و اماته‌ و ساير افعال‌ ‌او‌ ‌را‌ مستند بغير ‌او‌ ميداند، و شرك‌ عبادتي‌

فرمان برد و دست به هم دهند تا كار دنيا اداره شود. نا گفته نماند چنانكه در «رزق» گذشت خداوند استعدادهاى بشر را مختلف قرار داده تا هر يك در كارى متخصّص باشند

کم ان اذا فى صوب سوء انس رحم الذين انن حبب قول حيى هدى کون نا الا لدى قوم رزق شىء الى جىء عند کلل خلف نن کتب بغى روح ربب ذوق صبر نصر حتى قبل کفر ک دنو مسس

امر کفر هو علم ن انا ذکر خلص اتى ذا بصر رسل ظلم کلل قد خبر اول قدر نزل صلح رزق يوم هما بنو شرک دين ارض شکر وقى دعو سبح هذا حسن اذا انس ذلک عمل سمو خلق قبل

بار) فِي وَ أُولٰئِک آيَاتِنَا الّذِين سَعَوْا مِن کَرِيم لَهُم أَصْحَاب رِزْق عَذَاب يَسْعَوْن الْعَذَاب الْجَحِيم مُحْضَرُون قُل مَا آمِنُون إِن رِجْز

خَلَقتُ الجِنّ وَ الإنسَ إلّا لِيَعبُدُون» معناى آیه: «مَا أُرِيدُ مِنهُم مِن رِزقٍ وَ مَا أُرِيدُ أن يُطعِمُون» بحث روايتى تفسیر آیات وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرى‌

ذَرْوا ذَنُوب ذَنُوبا ذَکّر ذُو ذُوقُوا رَب رَبّهُم رَبّهِم رَبّک رَسُول رِزْق رِزْقُکُم زَوْجَيْن سَاحِر سَاهُون سَلاَم سَلاَما سَمِين شَيْء صَرّة ضَيْف

داده‌ايم در جامعه نشر مى‌دهند. «3» 7- انفاق بايد از مال حلال باشد، چون خداوند رزق‌ «4» هر كس را از حلال مقدّر «1». «مِمَّا»، (مِن ما) است و يكى از معانى «من»

کون شفع وعلن ايى عبد وسم غدو جنح رضو وعظ فعل کفر سعى سرر انس يا مسس فوق قلب رزق جناح ظلم جمعة عهد قد زکو

لدى کسو خير ظلم ربب کيل اذا سبل ضرر عسى ف قول وفى صحب جزى جنن على سرع قتل رزق کتب غفر عدل ولد شدد نطق کم جعل نفق لو سئل بلغ

نسو دون يتم ردد نبو اتى اوى ذلک ائى حلل سنن سوء حکم شدد سکن رفث قلل ملک يمن رزق درى فعل اخذ غرم قتر الى فسق

ى ثم اتى اوى ثمود عثو بشر هذا عقل درى ذرر بنو کذب فلک لعل ذو رئى عاد سلم رزق سکن صلو قرن مؤتفکة

نقص‌ ‌است‌ و منافي‌ ‌با‌ وجوب‌ وجود ‌است‌ و ‌بر‌ افعال‌ الهي‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عطاء و منع‌ و عفو و مغفرت‌ و رضا و سخط و ثواب‌ و عقاب‌ و ‌غير‌ اينها، زيرا

معطر است. ۴ - رزق و عطاى الهى به مقربان در جهان آخرت، بس عظیم و قابل توجه است. (فأمّا إن کان من المقرّبین ... و ریحان) «ریحان» به معناى رزق نیز آمده است

مكالمه و گزارشات دنيا را با هم گويند. جلد 11 - صفحه 120 أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

پروردگارتان آن کسی است که کشتیها را در دریاها به حرکت در می‌آورد تا جویای رزق او (شوید و از فضل و نعمتش برخوردار) گردید. خداوند همیشه در حق شما (بندگان)

امن شىء صرر ذات بعث رفع حبط قرب ها لعل علو ليل صدر غفل ربب سرب ذلک بغى عمل رزق

باشد يا آنكه سياهى و سفيدى آن در نهايت مرتبه كمال باشد. أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41) فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ (42) فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

شريفه رزق از نظر قرآن به چه معنا است ؟ آنچه انسان در راه حرام مورد بهره بردارى قرار مى دهد رزق خدا نيست رزق همه موجودات به اذن خدا است هر چه رزق است خير

السَّيِّئات‌ِ مراد ‌از‌ حسنات‌ نعم‌ و تفضلات‌ ‌از‌ فراواني‌ نعمتها و ارزاني‌ و وسعت‌ رزق‌ و زيادتي‌ مال‌ و طول‌ عمر و صحت‌ بدن‌ و امنيت‌ و ساير نعمتها ‌که‌ تمام‌ اينها

ايستادن‌ نيست‌ يكي‌ ‌از‌ اسماء الهي‌ ‌ يا ‌ قائم‌ ‌ يا ‌ دائم‌ قيام‌ بخلق‌ و رزق‌ و ساير شئون‌ ربوبي‌ و ‌از‌ القاب‌ حضرت‌ بقية اللّه‌ قائم‌ ‌است‌. اقامة الصلاة

شرك‌ و عجز و احتياج‌ و ساير عيوب‌ و نواقص‌ و ‌بر‌ صفات‌ فعليّه‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و عدل‌ و ‌غير‌ اينها، و ‌بر‌ صدق‌ انبياء و اوصياء و كتابهاي‌ آسماني‌ و صحّت‌

نا امر حمد دين ا وصد قوم ما صرح جعل حبب لم ولد نضد زور ليل زيل اصل سمو خرج رزق فجر لو التى وقد کم فئد هضم ام کان مول نحت زرع قنو عين لا عبد هى خون عن سوى

وفى بضع رذل کلل غير ايى عود عقب وجد سفل حسن خرج عمر سوع حقق طرف ذلک اهل ظلم رزق الا اوى لقى خسر عظم عدد عبد حجب کذب صلح

خَلَقتُ الجِنّ وَ الإنسَ إلّا لِيَعبُدُون» معناى آیه: «مَا أُرِيدُ مِنهُم مِن رِزقٍ وَ مَا أُرِيدُ أن يُطعِمُون» بحث روايتى تفسیر آیات فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا

زبان جارى ننمودند پس خدا مبتلاشان نمود باين گناه و حائل شد ميان آنها و آن رزق و اين آيات را تلاوت نمود تا فأصبحت كالصّريم و آنرا تفسير نمود بمحترق اوّلا

زبان جارى ننمودند پس خدا مبتلاشان نمود باين گناه و حائل شد ميان آنها و آن رزق و اين آيات را تلاوت نمود تا فأصبحت كالصّريم و آنرا تفسير نمود بمحترق اوّلا

زبان جارى ننمودند پس خدا مبتلاشان نمود باين گناه و حائل شد ميان آنها و آن رزق و اين آيات را تلاوت نمود تا فأصبحت كالصّريم و آنرا تفسير نمود بمحترق اوّلا

[برای پندآموزی به ناسپاسان] مَثَلی زده است: شهری را که امنیت و آسایش داشت و رزق و روزیِ [مردمش] به فراوانی از همه جا برایش می آمد، پس نعمت خدا را ناسپاسی

خَلَقتُ الجِنّ وَ الإنسَ إلّا لِيَعبُدُون» معناى آیه: «مَا أُرِيدُ مِنهُم مِن رِزقٍ وَ مَا أُرِيدُ أن يُطعِمُون» بحث روايتى تفسیر آیات فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا

یونس / ). Tabber requires Javascript to function. آيات ۲ - ۸ سوره فاطر عطاء رزق و منع از آن، فقط با اراده خداى تعالى است استدلال بر يگانگى خدا در ربوبيت،

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

رحمت خدا دو گونه است يكى رحمت عام كه شامل تمام موجودات است و آن رحمت خلقت و رزق و غيره است چنان كه فرموده [اعراف:156]. [غافر:7]. و يكى رحمت خاصّ كه مخصوص

عهد امن عقد ايى الى غير يدى ثلل ردد دخل طور قبل نسو لم حسب علم سبل صدد قلب رزق أما سدر حفظ حلف بل قسم قرب لغو بلغ جىء ظلل اکل فىء طلح علو خضد ربب قتل کذب

function. آيات ۱۳ - ۲۰ سوره مؤمن اقامه دو حجت بر توحيد، با بيان اين كه انزال رزق، فقط از ناحيه خداست معناى اين كه خداى تعالى، «رَفِيعُ الدّرَجَات» است وجه

مثل‌ بعض‌ عامه‌ ‌که‌ صفات‌ زائده‌ قائل‌ شدند شرك‌ افعالي‌ ‌که‌ امر خلق‌ و رزق‌ ‌را‌ مستند بملائكه‌ و انبياء و ائمه‌ و بخورشيد و ماه‌ و كواكب‌ و ‌غير‌ اينها

توانگر است که از توانگری اش [همسر بچه دارش را در ایام عدّه] هزینه دهد، و هر که رزق و روزی اش تنگ باشد از همان که خدا به او عطا کرده هزینه دهد. خدا هیچ کس را

الرجل ليذنب الذنب فيدرء عنه الرزق» «3» مردى كه گناه مى‌كند، به همان ميزان از رزق الهى محروم مى‌شود. چنانكه در روايت آمده است: گاهى انسان به خاطر گناه از نماز

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

غفر عدن الى غير ن قد لکن کلل لم او وقى انس مع عبد نهر جهنم حکم نعم امم رسل رزق کرم يوسف جىء لو حقق لن ابراهيم اخو اوى وکل هن وجد سکن ملک صدق زوج قرى رئى

بين الاثنين است چنانكه در اقرب آمده [انعام:99]. * [بقره:25]. معنى آيه در «رزق» گذشت. متشابهات قرآن‏ [آل عمران:7]. آيات متشابه آنهائى است كه مراد خدا از

بين الاثنين است چنانكه در اقرب آمده [انعام:99]. * [بقره:25]. معنى آيه در «رزق» گذشت. متشابهات قرآن‏ [آل عمران:7]. آيات متشابه آنهائى است كه مراد خدا از

(۵) هيچ جنبده اى در زمين نيست مگر آنكه خدا رزق او را به عهده گرفته ، او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را ميداند رزق همه در كتابى روشن (كه همان علم خداست ) معين

و تا کشتی ها [به وسیله بادها] به فرمان او حرکت کنند، و نیز برای اینکه از رزق و روزی او بجویید، و باشد که شما سپاس گزاری کنید. و از نشانه‌هاى قدرت او آنكه

اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ

بين الاثنين است چنانكه در اقرب آمده [انعام:99]. * [بقره:25]. معنى آيه در «رزق» گذشت. متشابهات قرآن‏ [آل عمران:7]. آيات متشابه آنهائى است كه مراد خدا از

ما بعدش رجوع شود به «خبث» و «جئث». من ل کم هم ما ف خبث الله طيب وله ها اله رزق ب ه حلل على فى الذين اکل ک قول لا امن انن عمل شکر الى صعد حرم وقى ايى خرج

و فواكه‌ و خضرويات‌ و آنچه‌ ‌در‌ زندگاني‌ بشر احتياج‌ دارد و ‌اگر‌ معناي‌ رزق‌ ‌را‌ تعميم‌ دهيم‌ آنچه‌ عنايت‌ ميفرمايد ايمان‌ علم‌ عقل‌ چنانچه‌ مي‌گويي‌

مثل‌ ‌او‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ ‌در‌ افعالش‌ شبيه‌ ‌او‌ ‌باشد‌ ‌که‌ خلق‌ كند ‌ يا ‌ رزق‌ دهد ‌ يا ‌ عبادت‌ شود: لَيس‌َ كَمِثلِه‌ِ شَي‌ءٌ شوري‌ ‌آيه‌ 11، و ميفرمايد:

علوّ و ‌غير‌ اينها. و حميد شامل‌ جميع‌ صفات‌ فعليه‌ افعال‌ الهي‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و اماته‌ و احياء و اعطاء و غني‌ و فقر و صحت‌ و مرض‌ و تمام‌ افعال‌ تشريعيه‌

اندازه‌ بشما نعمت‌ داده‌ و تفضل‌ فرموده‌ ‌از‌ طول‌ عمر و قوّه‌ بدن‌ و سعه‌ رزق‌ و تمكن‌ ‌در‌ زمين‌ وَ لا تَعثَوا شتاب‌ نكنيد و جديت‌ ننمائيد فِي‌ الأَرض‌ِ

نمود «استَوي‌ عَلَي‌ العَرش‌ِ» قيام‌ ‌بر‌ افعال‌ الهي‌ ‌است‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و اماته‌ و احياء و ساير تكوينيات‌ و ‌بر‌ تشريعيات‌ ‌از‌ ارسال‌ رسل‌ و انزال‌

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

ما کم کون ک ان صلو ى ربب فى الى ها عن اذا الا نا اول ذکر علم امر نفق نهى رزق قول کتب حفظ رسل صبر مع اخر هو طوع سکن يا لم ا خير انس بعد رئى قبل يوم حسن

‌آن‌ ‌هم‌ خوب‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ بهتر ‌است‌. وَ اللّه‌ُ خَيرُ الرّازِقِين‌َ رزق‌ بيد قدرت‌ الهي‌ ‌است‌: إِن‌َّ اللّه‌َ هُوَ الرَّزّاق‌ُ ذُو القُوَّةِ المَتِين‌ُ

«طيبات»، اقسامى دارد: حيات طيّبه، ذرّيه‌ى طيّبه و رزق طيّب. و امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد: رزقِ طيّب همان علم مفيد است. «1» 1- توجّه انسان به مقام

اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ

حسب امن اتى هو کفر غير قوم قلب رئى يا رسل عذب ولى سوء کلل عمل هدى او کذب رزق کتب نفس رحم الى الا سمو صبر عن ارض حکم شدد وکل خلق عدد بئس عند ذکر جهنم اوى

وسائط فيض‌ ميدانند ‌که‌ ‌از‌ ‌خدا‌ ميگيرند و ‌بما‌ ميرسانند خلق‌ ميكنند، رزق‌ ميدهند، گناه‌ مي‌بخشند، بلاء دفع‌ ميكنند، نعمت‌ افاضه‌ ميكنند، ‌ما ‌را‌ بمقام‌

رَحِيم رَزَقَکُم رَزَقْنَاهُم رَسُولَه رَمَى رَمَيْت رِئَاء رِبَاط رِجْز رِزْق رِيحُکُم زَادَتْهُم زَحْفا زَيّن سَأُلْقِي سَبَق سَبَقُوا سَبِيل سَلَف سَلّم

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4» وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ لَهُمْ

اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ

الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «4» ترجمه‌ جز اين نيست كه اهل ايمان آنانند كه چون ياد كرده شود خدا

‌است‌ ‌در‌ امور زندگي‌ ‌از‌ خوراك‌ و لباس‌ و سلامتي‌ و سعه‌ مال‌ و وسعت‌ رزق‌ و حفظ ‌از‌ آفات‌ و بليات‌ و دفع‌ شرّ اشرار و ظلمه‌ و حسن‌ معاشرت‌ ‌که‌ تمام‌

قوم زين انس بنو ذکر نن نحن کفر بين قدر عند لم عمل رود خلق نزل نسو قد حقق رزق لعب مثل هذه سلم لهو نفس جعل اول ن يا خزى ذلکم بلو حسن لقى قتل بعث بل سبل ملک

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

إِنِ الْكافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ 4- خداوند مجبور نيست كه رزق دهد، بلكه مى‌تواند رزق دادن را قطع كند. «إِنْ‌ «1». لقمان، 33. «2». روم، 40. «3». آل

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع آنان به خاطر

فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً» «2» در آيه‌ى 27 سوره شورى‌ مى‌خوانيم كه اگر خداوند رزق بندگانش را توسعه دهد، آنان دست به تجاوز مى‌زنند، به همين دليل به مقدارى كه

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

مينمايد و كسيكه براى نفع دنيوى كار كند و طالب محصول آن باشد خداوند آنچه را رزق مقسوم او قرار داده باو ميرساند ولى در آخرت نصيب و بهره‌اى براى او نيست چون

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

بمنزله‌ ملكه‌ و ‌غير‌ اينها ‌است‌ و بالعكس‌ اطاعت‌ باعث‌ دفع‌ بليات‌، توسعه‌ رزق‌، ارغام‌ انف‌ شيطان‌، نور قلب‌، قوت‌ ايمان‌، قرب‌ ‌الي‌ اللّه‌، شوق‌ بعبادت‌

الْقَوِيُ‌ 2- قدرت خداوند هرگز شكست نمى‌پذيرد. «الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ» 3- رزق الهى برخاسته از لطف خداست. «لَطِيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ» 4- قدرت و لطف خدا

مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع آنان به خاطر

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

نفوس خودِ انسان ها هست مراد از «رزق»، در آیه: «وَ فِى السّمَاء رِزقُكُم وَ مَا تُوعَدُون» گفتارى درباره كافى بودن رزق، براى روزى خواران داستان وارد شدن

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

بائن‌ و مادر ‌در‌ ‌هر‌ صورت‌ ميتواند مطالبه‌ اجرت‌ ‌بر‌ ارضاع‌ كند. و گرنه‌ رزق‌ و كسوة زوجه‌ جزء نفقات‌ واجبه‌ ‌بر‌ زوج‌ ‌است‌ و اختصاص‌ بحالت‌ ارضاع‌ و

كنيم. (چه علم و ثروت، چه آبرو و قدرت) «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 5- انفاق بايد از رزق خدا يعنى مال حلال باشد، نه از هر مالى كه داشتيم. فرمود: «رَزَقْناهُمْ» و نفرمود

خداست كه آسمان‌ها و زمين را آفريد و از آسمان، آبى فرو فرستاد، پس با آن براى رزق شما از (زمين) ميوه‌ها بيرون آورد و كشتى را رام شما نمود تا به فرمان او در

است. حضرت عرض كرد: يا رب كيستند فقرا؟ فرمود: كسانيند كه راضى شوند به قليل رزق و صبر نمايند بر گرسنگى و شكر نمايند بر نعمت و شكايت ننمايند گرسنگى و تشنگى

آنهاست ببينند و نام خدا را در روزهايى معين به هنگام ذبح چارپايانى كه خدا رزق آنها ساخته، ياد كنند. پس از آنها بخوريد و بينوايان فقير را نيز اطعام كنيد

صفات‌ ممكنات‌ زائد ‌بر‌ ذات‌ و يزيد و ينقص‌، و فعلا تمام‌ افعالش‌ ‌از‌ خلق‌ و رزق‌ و اماته‌ و احياء و عزّت‌ و ذلّت‌ و افاضه صحت‌ و مرض‌ و غنا و فقر تماما موافق‌

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

يعنى قبول با رضايت درونى است معناى ((محراب )) رزقى كه همواره نزد مريم بوده رزق معمولى و عادى نبوده است شباهت بسيار بين عيسى و يحيى (على نبينا و آله و عليهما

مشكل عقلى ندارد ولى رزق او توسعه نيافته است. «ليس بعقله بأس و لم يبسط له فى الرزق» «3» گويا اين حديث، پاسخ كسانى است كه گمان مى‌كنند رزق وسيع آنان به خاطر

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

ابراهيم آيات 32 تا 34 خداوند مى‌فرمايد: ما باران فرستاديم و ميوه‌ها رويانديم تا رزق شما باشد. كشتى‌ها، نهرها، خورشيد و ماه و شب و روز را مسخر شما كرديم و هر چه

function. آيات ۱۳ - ۲۰ سوره مؤمن اقامه دو حجت بر توحيد، با بيان اين كه انزال رزق، فقط از ناحيه خداست معناى اين كه خداى تعالى، «رَفِيعُ الدّرَجَات» است وجه

سابقين و مقرّبين باشد پس براى او است آسايش و راحتى و انبساط و خوشى و نيز رزق طيّب و طاهر و گياه خوشبوى بهشتى از وقت مرگ تا وقتى كه ببهشت پرنعمت جاويد الهى

را كه خداوند وسيله‌ى برپائى زندگى شما قرار داده، به دست سفيهان ندهيد (ولى) رزق و مخارج آنان را از درآمد آن بدهيد و آنان را بپوشانيد و با آنان سخن شايسته

صورت قبول اسلام و استقامت در آن و بعضى گفته‌اند آب فراوان كنايه از توسعه رزق است و در روايات ائمه اطهار طالبان رشد و كسانيكه استقامت بر طريقه حقّه نمودند

مُبِينٌ (49) فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ (50) وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آياتِنا مُعاجِزِينَ أُولئِكَ أَصْحابُ

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

Javascript to function. آيات ۳۳ - ۴۷ سوره «يس» توضيح آيات مربوط به تدبير امر رزق مردم توضيح آیه: «وَ مَا عَمِلَتهُ أيدِيهِم...» اشاره به موضوع تزویج بعضی از

Javascript to function. آيات ۳۳ - ۴۷ سوره «يس» توضيح آيات مربوط به تدبير امر رزق مردم توضيح آیه: «وَ مَا عَمِلَتهُ أيدِيهِم...» اشاره به موضوع تزویج بعضی از

‌ما نيست‌ و بسيّارات‌ سبعه‌. مسلك‌ سوم‌ آنكه‌ بعضي‌ گفتند خداوند امر خلق‌ و رزق‌ ‌را‌ بملائكه‌ واگذار كرده‌، بعضي‌ گفتند بانبياء و اولياء محول‌ ‌شده‌، بعضي‌

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

شده‌ «1» كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم: «الحرص لا يزيد فى الرزق» حرص، رزق را زياد نمى‌كند. من كثر حرصه ... ذل قدره‌كسى كه حرصش بيشتر باشد، خوار و ذليل

Javascript to function. آيات ۳۳ - ۴۷ سوره «يس» توضيح آيات مربوط به تدبير امر رزق مردم توضيح آیه: «وَ مَا عَمِلَتهُ أيدِيهِم...» اشاره به موضوع تزویج بعضی از

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

Javascript to function. آيات ۳۳ - ۴۷ سوره «يس» توضيح آيات مربوط به تدبير امر رزق مردم توضيح آیه: «وَ مَا عَمِلَتهُ أيدِيهِم...» اشاره به موضوع تزویج بعضی از

يك ارزش است. «لَحْماً طَرِيًّا» 6- گرچه تلاش براى غذا از انسان است، امّا رزق از خداست. «لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ» 7- كاميابى‌ها بايد هدفدار باشد. «لَعَلَّكُمْ

شدن مشركين براى پرهيز از روبرو شدن با دعوت پيامبر (ص ) خداوند متعال ضامن رزق همه جنبندگان است روزى دادن از افعال مختص خدا و حقى است كه برخورد واجب كرده

است خواه مأكول انسان باشد يا حيوان. و عصف برگى است كه روزى حيوان و ريحان رزق مردمان باشد. حاصل آنكه حق تعالى در اينجا بيان نعمتى فرموده كه به آن متلذذ

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

function. آيات ۲۷ - ۵۰ سوره شورى سنت الهى در روزى دادن، بر طبق حال مردم شباهت رزق مادى با معارف حقه و شرايع آسمانى توضيحى راجع به «قدير» بودن خداى تعالى فلسفه

زنده است. هيچ زنده‌اى شريك او نيست و به كسى نياز ندارد. جان همه‌ى زنده‌ها و رزق آنها به دست اوست. او زنده‌اى است كه زنده بودن خود را از كسى به ارث نبرده است