نتایج جستجو

رسالت‌ (ص‌). أَ لا يَتَّقُون‌َ قوم‌ فرعون‌ ‌از‌ هيچ‌ امري‌ ‌از‌ ظلم‌ و كفر و فسق‌ و فجور و طغيان‌ و كبر و نخوت‌ و ساير قبايح‌ ‌خود‌ داري‌ نميكردند ‌که‌ مفاد

حمل‌ ‌بر‌ طبيعت‌ ميكنند و مكرر گفته‌ايم‌ كساني‌ ‌که‌ كفر و شرك‌ و عناد و فسق‌ و فجور ‌آنها‌ بحدي‌ رسيد ‌که‌ روح‌ عقلاني‌ ‌آنها‌ مرد ‌در‌ حق‌ ‌آنها‌ صادق‌

[حجرات:7]. خدا ايمان را بر شما محبوب داشت و آن را در دلهايتان زيبا و كفر و فسق و عصيان را مبغوض گردانيد. *** [بقره:256]. يعنى اجبارى در دين نيست زيرا راه

‌اينکه‌ اعتذاري‌ بيهوده‌ و باطل‌ ‌است‌ زيرا كفر كافر و فسق‌ فاسق‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌باشد‌ مجوز كفر و فسق‌ كسي‌ نميشود و ‌اگر‌ غرض‌ اقتداء و تأسّي‌ بديگران‌ ‌است‌

القاب بد را به يكديگر نبنديد. بد ياد كردنى است كه مردم را پس از ايمان با فسق ياد كنيد بهتر است بگوئيم: فسوق مخصوص به ذمّ بئس است و مراد از آن خطاب كننده

بسيار پست‌ ‌است‌ و بسا موجب‌ كفر ميشود ‌اگر‌ منشأ انكار واجبات‌ گردد، ‌ يا ‌ فسق‌ ‌اگر‌ مجرد ترك‌ واجبات‌ ‌باشد‌. و بدتر ‌از‌ بخل‌ شح‌ و لوم‌ ‌است‌ ‌که‌ ديگران‌

بدادن‌ مال‌ و جاه‌ و عده‌ و عده‌ و قوت‌ و قدرت‌ ‌تا‌ ‌هر‌ قدر بتواند ‌در‌ فسق‌ و فجور فرو رود ‌تا‌ بعذاب‌ سخت‌ دچار شود چنانچه‌ عليا ‌عليه‌ زينب‌ سلام‌

ميكند و مصداق‌ صُم‌ٌّ بُكم‌ٌ عُمي‌ٌ نباشد، و الا شب‌ و روز ‌را‌ بمعاصي‌ و فسق‌ و فجور ميگذرانند روز ‌به‌ تعدي‌ و ظلم‌ و تجاوز، و شب‌ ‌به‌ ساز و آواز، شرب‌

و نخوت‌ و عجب‌ ‌او‌ بجايي‌ برسد ‌که‌ تكذيب‌ انبياء كند طغيان‌ و سركشي‌ و فسق‌ و فجور و ظلم‌ و تعدي‌ و تفرعن‌ و تجبر كند واقعا كمال‌ حماقت‌ ‌است‌. ] اشاره

بشارت‌ باهل‌ ايمان‌ و تقوي‌ و اعمال‌ صالحه‌ و انذار ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و اعمال‌ سيّئه‌ و اخلاق‌ رذيله‌ و صفات‌ خبيثه‌. يوم الحسرة ‌که‌ يكي‌

و آخر نداشته‌ ‌باشد‌. بِما كُنتُم‌ تَعمَلُون‌َ ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و صفات‌ خبيثه‌ و اعمال‌ سيئه‌. ] (آیه 14)- لذا در این آیه می‌گوید:

‌به‌ معصيت‌ روي‌ مي‌آورد. فاسق‌ صفت‌ عدل‌ ‌را‌ كنار مي‌گذارد و ‌به‌ صفت‌ فسق‌ متصف‌ مي‌شود. تماما مجرم‌ هستند ‌به‌ تفاوت‌ درجات‌. «4» جمله‌ «فَما لَنا

ميپذيرند و قبول‌ ميكنند اينها ‌را‌ انذار ميكند ‌از‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و معاصي‌ و مخالفت‌ و ‌از‌ همه اينها دوري‌ ميكنند و سعادت‌ پيدا ميكنند

دين‌ ميشود ‌در‌ حين‌ موت‌ 3‌-‌ تقواي‌ ‌از‌ كليه‌ معاصي‌ كبيره‌ ‌که‌ موجب‌ فسق‌ و زوال‌ عدالت‌ ميشود. 4‌-‌ ‌از‌ كليه‌ معاصي‌ ‌حتي‌ صغائر. 5‌-‌ ‌از‌ ملكات‌

آيا گمان‌ ميكند ‌که‌ احدي‌ ‌بر‌ ‌او‌ قدرت‌ ندارد. ‌هر‌ چه‌ بخواهد ظلم‌ و فسق‌ و جلد 18 - صفحه 119 فجور و تعدي‌ و تجاوز كند ميتواند و احدي‌ قدرت‌ ‌بر‌ دفع‌

طريق‌ مانع‌ ميشوند ‌از‌ ايمان‌ و اعمال‌ صالحه‌ و سوق‌ ميدهند بكفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و ملاهي‌ و معاصي‌ و بي‌غيرتي‌ و بي‌عفتي‌ و بي‌ديني‌ و و و. وَ يَبغُونَها

بالاتر ‌از‌ ‌اينکه‌. ثُم‌َّ تابُوا ‌که‌ حقيقة پشيمان‌ شدند ‌از‌ جهت‌ كفر و فسق‌ و معصيت‌ نه‌ ‌از‌ جهت‌ برخورد بمضار ‌آن‌ مثلا سارق‌ ‌را‌ ‌اگر‌ دست‌ بريدند

نصايح‌ ميشود اعراض‌ ميكنند و بد ميگويند و امّا ‌در‌ مجالس‌ كفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و ملهيات‌ ‌که‌ منعقد ميشود استقبال‌ ميكنند و مجتمع‌ ميشوند. ذلِكُم‌

دلالتى است مفهوما كه اگر هر آينه كسى آشكارا اظهار فسق كند و انديشه ندارد، يعنى متجاهر به فسق، اظهار همان فسق او و غيبت او در آن عيبى ندارد براى تنبيه ديگران

اندوه‌ و غم‌ بدل‌ راه‌ نده‌ ‌آنها‌ ‌هر‌ قدر طغيان‌ و سركشي‌ و ظلم‌ و ستم‌ و فسق‌ و فجور ‌که‌ ميتوانند بكنند و وقت‌ رسيده‌ ‌که‌ عذاب‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ نازل‌ شود

نفس‌ ‌که‌ جهاد اكبرش‌ فرمود چون‌ هواهاي‌ نفساني‌ و تمايلات‌ ‌آن‌ بظلم‌ و فسق‌ و معاصي‌ ‌از‌ شرب‌، ساز، آواز و لواط و بسياري‌ ‌از‌ معاصيست‌ و لذائذ نفساني‌

نظر ‌از‌ عقوبات‌ آخرت‌ لكن‌ انسان‌ خيره‌ سر كجا متنبه‌ ميشود كفر و شرك‌ و فسق‌ و فجور و هواهاي‌ نفساني‌ و تقليد پيشينيان‌ و اضلال‌ مضلان‌ و اغواي‌ شياطين‌

‌به‌ معصيت‌ روي‌ مي‌آورد. فاسق‌ صفت‌ عدل‌ ‌را‌ كنار مي‌گذارد و ‌به‌ صفت‌ فسق‌ متصف‌ مي‌شود. تماما مجرم‌ هستند ‌به‌ تفاوت‌ درجات‌. «4» جمله‌ «فَما لَنا

‌به‌ معصيت‌ روي‌ مي‌آورد. فاسق‌ صفت‌ عدل‌ ‌را‌ كنار مي‌گذارد و ‌به‌ صفت‌ فسق‌ متصف‌ مي‌شود. تماما مجرم‌ هستند ‌به‌ تفاوت‌ درجات‌. «4» جمله‌ «فَما لَنا

‌به‌ معصيت‌ روي‌ مي‌آورد. فاسق‌ صفت‌ عدل‌ ‌را‌ كنار مي‌گذارد و ‌به‌ صفت‌ فسق‌ متصف‌ مي‌شود. تماما مجرم‌ هستند ‌به‌ تفاوت‌ درجات‌. «4» جمله‌ «فَما لَنا

‌در‌ طرق‌ مشروعه‌ و ‌خود‌ ‌را‌ نباختيد و ‌آنها‌ ‌را‌ وسيله‌ ظلم‌ و تعدي‌ و فسق‌ و فجور قرار نداديد همين‌ اموال‌ و اولاد باعث‌ سعادت‌ و رستگاري‌ ‌شما‌ خواهد

بلكه‌ ‌به‌ واسطه‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و ظلم‌ ‌به‌ انبياء و اولياء و مؤمنين‌ و فسق‌ و فجور و طغيان‌ و سركشي‌ و ترك‌ فرائض‌ و ارتكاب‌ معاصي‌ ‌هر‌ يك‌ عقوبات‌

قادريم (خطوط سر) انگشتان او را (بار ديگر) درست كنيم، ولى انسان مى‌خواهد راه فسق و فجور را پيش روى خود باز كند. (لذا از روى ترديد) مى‌پرسد: روز قيامت چه وقت

و مشركين‌ ‌که‌ آثار شرك‌ و كفر و عناد و عصبيت‌ و ظلم‌ و جلد 13 - صفحه 621 فسق‌ و فجور و فحشاء ‌را‌ بدانند ‌با‌ قوم‌ نوح‌ چه‌ معامله‌ شد! تمام‌ غرق‌ شدند

السَّرائِرُ) طارق‌ آيه 9 ‌است‌ جميع‌ بواطن‌ ظاهر ميشود متكبّر كبرش‌ ظاهر ميشود فاسق‌ فسق‌ ‌او‌ نمايان‌ ميشود كافر كفرش‌ بارز ميشود و هكذا چيزي‌ ‌از‌ صفات‌ و افعال‌

بد رود و هر كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ»

‌از‌ خودتان‌ نكنيد و بالقاب‌ بد، يكديگر ‌را‌ نخوانيد، بد اسمي‌ ‌است‌ اسم‌ فسق‌ ‌بعد‌ ‌از‌ ايمان‌، و كساني‌ ‌که‌ توبه‌ نكنند ‌پس‌ ‌ايشان‌ ‌خود‌ ستمكارانند)

اينكه‌ يكي‌ ‌از‌ عقوبات‌ ‌بر‌ اهل‌ زمين‌ ‌پس‌ ‌از‌ آنكه‌ طغيان‌ و سركشي‌ و فسق‌ و فجور و ملهيات‌ رواج‌ پيدا كرد خداوند علماء ‌را‌ ‌از‌ ‌آنها‌ ميگيرد و جهّال‌

عاصي‌ ‌اگر‌ توبه‌ كنند و بازگشت‌ نمايند و دست‌ ‌از‌ كفر و نفاق‌ و ارتداد و فسق‌ و معصيت‌ ‌بر‌ دارند خداوند قبول‌ ميفرمايد و مغفرت‌ شامل‌ حال‌ ‌آنها‌ ميشود

جمع فاجِر، کسانی که از حدود و ثغور قوانین شرعی تجاوز می‌کنند و آشکارا به فسق و فجور می‌پردازند. «أَمْ»: این واژه متضمّن معنی دو حرف است: (بَلْ) که برای

بد رود و هر كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ»

قصر اعمار و امثال‌ اينها ‌که‌ بسا بدعا و صدقه‌ و توبه‌ ‌با‌ بعكس‌ بظلم‌ و فسق‌ و فجور تغيير ناپذير ‌است‌ فقط خداوند ميداند تغيير ميكند لذا ميفرمايد يَمحُوا

داشته‌ باشند و انذار ميكند كساني‌ ‌را‌ ‌که‌ شرك‌ و كفر و ضلالت‌ و ظلم‌ و فسق‌ و فجور ‌را‌ اختيار كردند. جلد 17 - صفحه 368 عَذاباً قَرِيباً اولا قيامت‌

مروت‌ ‌است‌ و ‌اينکه‌ مرتبه‌ محقق‌ عدالت‌ شرعي‌ ‌است‌ و ارتكاب‌ اينها موجب‌ فسق‌ و نقض‌ عدالت‌ و استحقاق‌ عذاب‌ و عقوبت‌ ميگردد مرتبه‌ چهارم‌: اجتناب‌ ‌از‌

‌در‌ مقام‌ اذيت‌ و ظلم‌ بانبياء و گروندگان‌ بآنها ‌هر‌ قدر توانستند كردند و فسق‌ و فجور و طغيان‌ نمودند و مانع‌ ديگران‌ ‌هم‌ شدند و نگذاشتند ‌آنها‌ بشرف‌

نياوردند و تمام‌ اينها ‌را‌ حمل‌ ‌بر‌ سحر كردند وَ كانُوا قَوماً مُجرِمِين‌َ فسق‌ و فجور و ظلم‌ و تعدي‌ و كفر ‌آنها‌ باعث‌ ‌اينکه‌ نوع‌ بلاها شد، و ‌از‌ تفسير

مَعَكُم‌ رَقِيب‌ٌ (93) و اي‌ قوم‌ ‌من‌ آنچه‌ تمكن‌ داريد ‌از‌ كفر و شرك‌ و فسق‌ و فجور بكنيد ‌من‌ ‌هم‌ آنچه‌ قدرت‌ دارم‌ ‌در‌ تبليغ‌ و ارشاد ‌شما‌ عمل‌ ميكنم‌

و قرناء سوء هم‌قطاران‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ميبرند ‌در‌ مراكز فحشاء و مجالس‌ فسق‌ و فجور و شياطين‌ ‌هم‌ اغوي‌ ميكنند ‌آنها‌ ‌را‌ بعقائد باطله‌ و صفات‌ خبيثه‌

«3» درباره اجتماع بزرگ سياسى عبادى حج فرمود: در آنجا فسق و جدال نباشد. پس مى‌توان جامعه‌اى بدون فسق وجدال تشكيل داد و چه بهتر كه هميشه چنين باشيم و از گام‌هاى

بنماييم، وانگهى از آيات كريمه قرآن كاملا استفاده مى شود كه ايمان و كفر، و تقوى و فسق، هم در شوؤن زندگى دنيا تاثير دارند، و هم در زندگى آخرت. ترجمه تفسير الميزان

بنی‌اسرائیل مردمان مؤمنی بودند و استحقاق گزینش داشتند، و دیگران اغلب بت‌پرست و اهل فسق و فجور بودند. ولی بعدها راه خلاف و نزاع در پیش گرفتند و از صراط مستقیم منحرف

آتش ايشان سوختن، نتيجه‌اى ندارد. و ايضا آيه دلالت دارد بر تحريم مجالست اهل فسق و بدعت، از هر طبقه كه باشند. و بعضى از علماء تفسير، و ابن مسعود و ابراهيم

براى چه كار نازل شديد عرضه داشتند ما فرستاده شديم براى عذاب قوم لوط كه اهل فسق و فجورند مگر خانواده او كه ايشانرا تمامى نجات خواهيم داد جز زنش را كه مقدّر

براى چه كار نازل شديد عرضه داشتند ما فرستاده شديم براى عذاب قوم لوط كه اهل فسق و فجورند مگر خانواده او كه ايشانرا تمامى نجات خواهيم داد جز زنش را كه مقدّر

منطقه‌ى «سَدوم» است كه قوم لوط در آن‌جا مى‌زيستند و جمعيّت كثيرى داشته است. «فسق» به معناى خروج از طاعت است كه روشن‌ترين نمونه آن شرك و كفر مى‌باشد. 1- از

براى چه كار نازل شديد عرضه داشتند ما فرستاده شديم براى عذاب قوم لوط كه اهل فسق و فجورند مگر خانواده او كه ايشانرا تمامى نجات خواهيم داد جز زنش را كه مقدّر

نمود يا ابدان آنها را كه قيام نمودند باطاعت او چون آنها هم مانند فرعون اهل فسق و فجور بودند و الّا معلوم است كه نبوّت شخص بمعجزه ثابت ميشود و ملازم با ملك

الْأَرْضِ‌: آنانكه فساد مى‌كنند در زمين حجر به گمراهى مردم از راه حق و رواج فسق و فجور و اشاعه قبايح و شنايع، وَ لا يُصْلِحُونَ‌: و اصلاح نمى‌كنند كار خود

قيامت در آنچه اختلاف مينمودند در آن چيز در دنيا بآنكه واضح ميكند گمراهى و فسق آنانرا و هر يك را بقدر استحقاق مجازات ميفرمايد امام حسن مجتبى (ع) فرموده كه

جحیم) «فجور»; یعنى، دریدن پرده دیانت (مفردات راغب). از معانى دیگر «فجور»، فسق و عصیان است. (قاموس) ۲ - جهنّم، داراى آتشى که به شدّت برافروخته و شعلهور است

نمود يا ابدان آنها را كه قيام نمودند باطاعت او چون آنها هم مانند فرعون اهل فسق و فجور بودند و الّا معلوم است كه نبوّت شخص بمعجزه ثابت ميشود و ملازم با ملك

منكر نبرد و تعجيل در عقوبت و سزاى آنها نفرمايد، و سالهاى متمادى به كفر و فسق بندگان و تمادى آنان در عصيان، حضرت رحمان صبر فرمايد كه شايد از مستى شهوت،

تبصره: در مجمع فرمايد: آيه اولى دال است بر آنكه هر كه هتك ستر خود و اظهار فسق نمايد، جايز است مر غير را كه اظهار آن كند. و در حديث آمده: قولوا للنّاس ما

لهو، ساز، آواز، رقص‌، تماشا خانه‌ها و سينماها، مجالس‌ معاصي‌، شرب‌، قمار، فسق‌ و فجور طي‌ّ كردند يك‌ قسمت‌ ‌آن‌ ‌را‌ ‌به‌ ‌خود‌ پردازي‌ و زينت‌ كني‌. گيسوان‌

شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور آن آبادى را بتوسط انبياء و اولياء بتوبه و انابه و اطاعت خدا و پيغمبر

چند چيز است: 1. سابقه‌ى انحراف فكرى ندارند. «ما ضَلَّ» 2. سابقه‌ى گناه و فسق در عمل ندارند. «ما غَوى‌» 3. دلسوز و مردمى هستند. «صاحِبُكُمْ» 4. مغلوب هوسهاى

چند چيز است: 1. سابقه‌ى انحراف فكرى ندارند. «ما ضَلَّ» 2. سابقه‌ى گناه و فسق در عمل ندارند. «ما غَوى‌» 3. دلسوز و مردمى هستند. «صاحِبُكُمْ» 4. مغلوب هوسهاى

چنانچه مردگان را نتوان سخن را به آنها شنوانيد همچنين كسانى كه به سبب كفر و فسق و فجور، مرده‌دلند، آيات الهيه و مواعظ سبحانيه را نمى‌توان به آنها شنوانيد،

‌که‌ حكم‌ واجب‌ ‌است‌ ‌بما‌ انزل‌ اللّه‌ ‌باشد‌ ‌بر‌ خلاف‌ ‌آن‌ كفر و ظلم‌ و فسق‌ ‌است‌ چنانچه‌ گذشت‌ و ‌در‌ ‌اينکه‌ مقام‌ نيست‌ ‌که‌ كجا واجب‌ ‌است‌ حكم‌

شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور آن آبادى را بتوسط انبياء و اولياء بتوبه و انابه و اطاعت خدا و پيغمبر

اعمال بد پرهيز ميكند نميشود مانند كافر باشد كه فساد ميكند در زمين و مرتكب فسق و فجور ميشود چون اين منافى با عدل و حكمت خدا است كه با ظالم و مفسد و معصيت‌كار

«یُصِرُّ مُسْتَکْبِراً»: مستکبرانه اصرار می‌ورزد. از روی تکبّر بر کفر و فسق پافشاری و پایداری می‌کند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱ -

بودند. در قرآن عواملى سبب هلاكت و گرفتارى به قهر الهى شمرده شده است از جمله: فسق، مكر، كفر، تكذيب، ظلم، استكبار، طغيان و گناه. چنانكه مى‌فرمايد: «فَأُهْلِكُوا

گمراهىِ ابتدايى نداريم، ولى گمراهىِ كيفرى داريم كه خداوند به كيفر اسراف و كفر و فسق افرادى، آنان را به وادى گمراهى مى‌كشاند. 1- تجاوز به حقوق مردم سبب محروميّت

نمود يا ابدان آنها را كه قيام نمودند باطاعت او چون آنها هم مانند فرعون اهل فسق و فجور بودند و الّا معلوم است كه نبوّت شخص بمعجزه ثابت ميشود و ملازم با ملك

نمائيد بنظائر آن بليات گرفتار ميشويد ولى چون آنها پيرامون معصيت ميگشتند زنگار فسق و كفر آئينه قلب آنها را چنان مكدّر ميكرد كه بهيچ وجه مواعظ الهيّه در آنها

شده‌اند بكثرت معاصى از باب مزيد عنايت و لطف امر ميفرمايد اهل تنعّم و تعيّش و فسق و فجور آن آبادى را بتوسط انبياء و اولياء بتوبه و انابه و اطاعت خدا و پيغمبر

نكند در نكاح صلحاى از مردان، بلكه ميل كند به نكاح كسى كه مثل خود باشد در فسق زانى، يا مشرك كه قرب به او است در خباثت؛ زيرا مشاكلت، علت نظام و الفت، و مخالفت،

آرى، هدف اين‌ «1». آل عمران، 18. جلد 8 - صفحه 365 تشكيك‌ها باز كردن راه براى فسق و فجور است. «يُرِيدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ يَسْئَلُ أَيَّانَ يَوْمُ

جهت هلاك آنان اندوه به خود راه مده، چه دانسته‌اى كه ايشان به نهايت كفر و فسق و طغيان رسيده‌اند. يا آنكه مترس از آنكه نزد نزول عذاب به تو آسيبى رسد، إِنَّا

أَعْمالَهُمْ‌: و زينت و آرايش داد براى ايشان كردارهاى ايشان را از كفر و شرك و فسق و فجور و انواع معاصى، فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ‌: پس بازداشت ايشان را شيطان

كنم . (۱۱۹) «بیان آیات» پس از آن كه داستانهاى امّتهاى گذشته و سرانجام شرك و فسق و لجبازى و انكار آيات خدا و استكبارشان را از قبول حق كه انبياى آنان بدان دعوت

حُدُودَ اللّه‌ِ فَقَد ظَلَم‌َ نَفسَه‌ُ ‌ يا ‌ موجب‌ كفر و ارتداد ميشود ‌ يا ‌ فسق‌ و فجور، و بالجملة استحقاق‌ عذاب‌ دارد بخود ظلم‌ كرده‌. لا تَدرِي‌ لَعَل‌َّ

ولد خودشان را عبد الحارث گذارده باشند بعنوان آنكه مطيع يا مملوك شيطان است فسق بلكه كفر است و اگر باين عنوان نباشد بلكه او را نشناخته باشند و خواسته باشند

ولد خودشان را عبد الحارث گذارده باشند بعنوان آنكه مطيع يا مملوك شيطان است فسق بلكه كفر است و اگر باين عنوان نباشد بلكه او را نشناخته باشند و خواسته باشند

نمايد، پس چگونه تجويز مسلمانان كند كه قائل به جبر شوند. و اگر كفر و ظلم و فسق به مشيت الهى بودى، انكار آن ننمودى، و نهى نفرمودى. و ايضا اگر به اراده او

نمائيد بنظائر آن بليات گرفتار ميشويد ولى چون آنها پيرامون معصيت ميگشتند زنگار فسق و كفر آئينه قلب آنها را چنان مكدّر ميكرد كه بهيچ وجه مواعظ الهيّه در آنها

except for a short while. ترتیل: ترجمه: «مَرَضٌ»: مراد هوسبازی و شهوترانی و فسق و فجور (نگا: احزاب / ) یا نفاق (نگا: بقره / ) و یا این که ضعف ایمان (نگا:

نسازند. 9- كسانى كه يقين دارند كه جهنم محل فساق و فجار است، با وجود بر اين فسق و فجور را مرتكب شوند. 10- كسانى كه يقين دارند كه بهشت جاى نيكوكاران است، چگونه

عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ»: او، کار ناشایست است. یعنی او تا آنجا در کفر و الحاد و فسق و فجور فرو رفته است که انگار وجودش مجسّمه شرّ و فساد است. حَتَّى‌ إِذَا جَاءَ

اثر و دنبالۀ فسق معرفى كرده، نه جلوتر از فسق. معلوم می شود اين مرحله از ضلالت، غير از آن مرحله ای است كه قبل از فسق بوده، و فاسق را به فسق كشانيده (دقت

مِمَّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ «26» بعد از آن در ذم اهل فسق و مدح اهل صلاح بيان مى‌فرمايد: الْخَبِيثاتُ لِلْخَبِيثِينَ‌: سخنان ناشايسته

مبتلا كرد كه فسق و فجور در ميان ايشان رواج يافته بود، و حرص بر اين اعمال ، ايشان را وادار به مخالف ت امر خدا و صيد ماهى و بدست آوردن هزينه فسق و فجورشان مى

آن را در دل شما آراست (مقصود امير المؤمنين است) و بد داشت به نظر شما كفر و فسق و نافرمانى را» مقصود أولى و دومى و سومى است. امام صادق عليه السلام راجع بقول

دستور اخذ به احسن ، مرتكب فسق شده اند، يعنى طريق احسان در امور و پيروى حق و رشد را ملازمت نكرده اند، چون كسى كه نسبت به طريق حق فسق ورزد خداوند او را از راه

استثنائيه، شامل فاسقان - كه بعضى از صالحات را انجام مى دهند، و نسبت به بعضى ديگر، فسق مى ورزند - نمى شود، و لازمۀ اين، آن است كه: منظور از «خسران»، اعم از خسران

الله ص : و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود، سبّ و ناروا گفتن به مؤمن فسق و هرزگى و تباهى است، و جنگ با او كفر است، غيبتش را كردن معصيت و نافرمانى خداست،

و آنها را پذيرا گشتند چه بهتر كه سعادت دنيا و آخرتشان در آنست ، و اگر به فسق و مخالفت برخاستند و همه را زير پا گذاشتند اينجا است كه فرمان عذاب در باره

باشد، چه يتيم چون كافل و ناصرى ندارد، مال او در معرض آن است كه اهل ظلم و فسق در آن طمع كنند. وَ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ بِالْقِسْطِ: 7- و وفا

آينده مقبول است ، و هم حكم فسق در تمام زمينه ها و احكام اسلامى از آنها بر داشته مى شود. اما اگر تنها به جمله اخير باز گردد، حكم فسق در ساير احكام از آنها برداشته

عذاب آن روز قطعى است و مفرى از آن نيست ، و معناى آيه اين است كه براى كفر و فسق عذابى است غير مردود و من مى ترسم كه آن عذاب به شما برسد. «وَ يَا قَوْمِ أَوْفُوا

پروردگار و ديگرى جنبه مربوط به خود انسان ، قرآن در آيه سوره بقره با تعبير به فسق كه مفهومش خروج از اطاعت و فرمان خدا است ، اشاره به جنبه اول كرده و در آيه

را به ايشان ارزانى بدارد. و همين كه ايشان وضع خود را تغيير دادند و كفر و فسق ورزيدند، خدا هم نعمت خود را به نقمت مبدّل كند، و همين طور دچار نقمت باشند

فرموده بود: «و اللّيل إذا غشيها»، سخن از تاريكى رانده بود، ولى به تاريكى جهل و فسق حال حاضر اشاره نشده بود، جواب ديگرى كه مى توان داد اين است كه: به منظور رعايت

مى كند، اما جز فاسقان را گمراه نمى سازد» (بقره ۲۶). در اينجا سرچشمه ضلالت فسق و خروج از اطاعت و فرمان الهى شمرده شده . در جاى ديگر مى گويد: و الله لا يهدى