مريم ٩٣
ترجمه
| مريم ٩٢ | آیه ٩٣ | مريم ٩٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنْ»: نیست. حرف نفی است. «مَنْ»: کسانی که. «آتِی»: آینده. مراد فرمانبردار است. یعنی مقصود (إِتْیانِ) معنوی به معنی خضوع و خشوع در برابر فرمان است. «عَبْداً»: بنده گوش به فرمان و مطیع. حال است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
اللَّهُ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ... (۴)
يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لاَ تَغْلُوا... (۲) بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ... (۴) قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۲) قُلْ مَنْ رَبُ السَّمَاوَاتِ وَ... (۳) أَ فَأَصْفَاکُمْ رَبُّکُمْ... (۰) لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ... (۲) لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (۰) وَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً... (۳)
تفسیر
- آيات ۸۱ - ۹۶ سوره مريم
- معناى اينكه فرمود: ((مشركين جز خداى آلهه اى گرفتند تا براى آنان عزت باشند((
- مقصود آيه : ((كلا سيكفرون بعبادتهم و يكونون عليهم ضدا((
- مراد از اينكه فرمود ما نفس ها يا روزهاى زندگى آنان را مى شماريم اين است كه اعمال آنان شمرده و ضبط مى شود
- مقصود از اينكه مشركان گفتند: ((خدا فرزند گرفته (( و احتجاج خداوند در رد اين سخن باطل
- اشاره به مراد از اينكه فرمود: خداوند براى مؤ منان صالح العمل مودتى در دلها قرار مى دهد
- چند روايت در معناى جمله : ((انما نعد لهم عدا((
- رواياتى درباره مقصود از حشر متقين الى الرحمن و فدا
- رواياتى درباره مراد از اينكه فرمود كسى مالك شفاعت نيست الا من اتخذ عندالله عهدا
- رواياتى در ذيل آيه : ((ان الذين آمنوا و عملوا الصالح اتسيجعل لهم الرحمن ودا(( و نزول آن درباره اميرالمؤ منين (عليه السلام )
نکات آیه
۱- تمامى موجودات شعورمند آسمان ها و زمین، بندگان خدا و مملوک اویند. (أن یتّخذ ولدًا . إن کلّ من فى السموت ... ءاتى الرحمن عبدًا) «آتى» اسم فاعل است و زمان در آن ملحوظ نیست و مراد از «اتیان» معناى مجازى آن است. مقصود آیه این است که موجودات هستى، دربرابر خداوند اظهار وجودى جز عبودیت ندارند; همگان مملوک اویند و از خود استقلالى ندارند.
۲- قائلان به فرزندگزینى خداوند، فرزند خوانده او را از بین موجودات شعورمند آسمان ها و زمین مى دانستند. (من فى السموت والأرض) کلمه «من» موصولى است که براى عاقلان به کار مى رود. به کار بردن آن، ممکن است ناظر به پندار فرزندخواندگى فرشتگان، عیسى و عزیر(ع) براى خدا باشد در نتیجه تعبیر «موجودات آسمان ها» کنایه از ملائکه و «موجودات زمین» کنایه از عیسى و عزیر خواهد بود.
۳- انگاره فرزندگزینى براى خداوند، مستلزم ارتقاى فرزند خوانده از مرتبه عبودیت و مملوکیت، به مقام الوهیت است. (و ما ینبغى للرحمن ... إن کلّ من فى السموت والأرض إلاّ ءاتى الرحمن عبدًا) آیه «إن کلّ...» در مقام تعلیل براى «ما ینبغى ...» در آیه پیشین است و مى رساند که مناسبت خداوند با همه موجودات، مناسبت مالک و مملوک و معبود و عبد است. دگرگون شدن این مناسبت و رسیدن چیزى از مرتبه عبودیت به مقام الوهیت که لازمه هم جنس بودن فرزند خداوند با او است محال مى باشد.
۴- رحمانیت خداوند، دلیل مملوک بودن موجودات آسمان ها و زمین و مالکیت مطلق خداوند (إن کلّ من فى السموت والأرض إلاّ ءاتى الرحمن عبدًا)
۵- اعتراف به رحمانیت خداوند، مستلزم پذیرش بندگى او است. (ءاتى الرحمن عبدًا)
۶ - «رحمان»، از نام ها و اوصاف خداوند است. (إلاّ ءاتى الرحمن عبدًا)
۷- آسمان ها متعدد و داراى موجوداتى شعورمند است. (إن کلّ من فى السموت والأرض)
موضوعات مرتبط
- آسمان: تعدد آسمان ها ۷; دلایل مملوکیت موجودات آسمان ها ۴; عبودیت موجودات آسمان ها ۱; مالک موجودات آسمان ها ۱; موجودات باشعور آسمان ها ۲، ۷
- اسماء و صفات: رحمان ۶
- اقرار: آثار اقرار به رحمانیت خدا ۵; زمینه اقرار به عبودیت ۵
- بندگان خدا ۱:
- جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۱
- خدا: آثار انتساب فرزند به خدا ۳; آثار رحمانیت خدا ۴; الوهیت فرزند خدا ۳; خدا و فرزند ۲; دلایل مالکیت خدا ۴; مالکیت خدا ۱
- زمین: موجودات زمین ۲
- مشرکان: بینش مشرکان ۲
- موجودات: دلایل مملوکیت موجودات ۴; عبودیت موجودات ۱; مالک موجودات ۱
