نتایج جستجو

زکریا(ع) ۱; گریه زکریا(ع) ۱۶; نسب زکریا(ع) ۵; نعمتهاى زکریا(ع) ۱ سجده: سجده هنگام استماع آیات خدا ۱۸; فضیلت سجده ۲۰; فضیلت گریه در سجده ۲۰; گریه در سجده ۱۹

۲; توطئه برادران یوسف۲; گریه برادران یوسف ۱ حقانیت: دلایل حقانیت ۳ صداقت: دلایل صداقت ۳ گریه: آثار گریه ۳; احکام گریه ۴; گریه جایز ۴ یوسف(ع): قصه یوسف(ع)

سرور ۱ عمل: منشأ عمل ۲ قیامت: خنده در قیامت ۵; گریه در قیامت ۵; ویژگیهاى قیامت ۵ گریه: اهمیت گریه ۴; منشأ گریه ۲

آیات شامل این کلمه «بُکِىّ» جمع «باکى» به معناى گریه کننده است. بکى‌ (۷ بار) وَ فَخَلَف مِن سُجّدا بَعْدِهِم خَلْف خَرّوا الرّحْمٰن أَضَاعُوا آيَات الصّلاَة

بنابراین جمله «تفیض من الدمع» به این معناست که چشمانشان از اشک لبریز شد. ۳- گریه گروهى از کشیشان و راهبان عصر پیامبر بر اثر شنیدن قرآن (منهم قسیسین و رهباناً

فقراء انصار بودند که از اثر فقر و نداشتن وسائل سفر در جهاد مخصوصاً سوارى به گریه افتاده بودند عثمان دو نفر از آن‌ها را نزد خود آورد و عباس بن عبدالمطلب دو

امیرالمؤمنین على(ع) حضرت را ملاقات کرد و گفت: اى رسول خدا! چه چیز تو را به گریه انداخته است؟ خداوند چشمان تو را گریان نسازد. حضرت داستان آن مرد ضعیف و باغ

(چون اطاعت نکردند) به بلاها و مصیبتها گرفتارشان ساختیم، شاید به درگاه خدا گریه و زاری کنند. و بی تردید ما به سوی امت هایی که پیش از تو بودند [پیامبرانی]

خدا صلی الله علیه و آله روى حصیرى خوابیده بود. عمر به گریه افتاد، پیامبر بیدار شد و فرمود: چرا گریه می‌کنى؟ گفت: به یاد کسرى و سلطنت او و نیز هرمز و پادشاهى

شدند، آسمان و زمين گريه نكرد، غرض از گريه آسمان و زمين چيست؟ بعضى در آيه، كلمه اهل مقدّر كرده‏اند يعنى: اهل آسمان و زمين به آنها گريه نكردند، بعضى گفته‏اند:

حسين‌ گريه‌ كردند پيغمبر (ص‌) امير المؤمنين‌ صدّيقه طاهره‌ حضرت‌ مجتبي‌ قبل‌ ‌از‌ شهادت‌ گريه‌ كردند ملائكه‌ گريه‌ كردند ائمّه اطهار تمام‌ چه‌ گريه‌هايي‌

گوید: پس از نزول آیات ۱۳ و ۱۴ اصحاب پیامبر به وحشت افتادند و عمر بن الخطاب به گریه افتاد تا این که این آیات نازل شد و نیز ابوهریرة گوید: نزول آیات ۱۳ و ۱۴ باعث

گوید: پس از نزول آیات ۱۳ و ۱۴ اصحاب پیامبر به وحشت افتادند و عمر بن الخطاب به گریه افتاد تا این که این آیات نازل شد و نیز ابوهریرة گوید: نزول آیات ۱۳ و ۱۴ باعث

زندگی از آغاز تا انجام، همه به ذات پاکش منتهی می‌گردد. در حدیثی مفهوم خنده و گریه در این آیه توسعه داده شده و در تفسیر آن چنین می‌گوید: «خداوند آسمان را با

دانشمندی را که در میان آنها بود گرفتند، و با رهبری او در مقام توبه برآمدند، گریه سر دادند و مخلصانه از گناهان خویش و تقصیراتی که در باره پیامبر خدا یونس داشتند

صورتى زيبا بود ولى مانند زن بچه مرده گريه مي‌كرد و در عين حال مي‌خواست خدمت شما برسد و از شدت گريه او من به گريه افتادم، اگر اجازه بفرمائيد به او بگويم

حجره حفصه خلوت نمود، حفصه آمد و ماریه را با پیامبر در حجره خویش دید. حفصه به گریه افتاد که چرا در غیاب او پیامبر از نوبه او درباره ماریه استفاده کرده است.

و امّا گريه او به درجه‌اى بود كه در احاديث وارد شده كه اگر گريه اهل دنيا را نسبت دهند به گريه حضرت داود عليه السّلام، گريه او بيشتر بود؛ اگر گريه اهل عالم

مِنّا مِنْ سَلَقَ اَمْ حَلَقَ» يعنى از ما نيست آنكه در مصيبت با با صداى بلند گريه كند و فرياد بكشد و موى خود را بتراشد. معنى آيه: چون ترس برود با زبانهاى تيز

و شادى. «أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌» 4- خنده و گريه، هر دو لازم است و نبايد در حالات عاطفى و احساسى، مانع خنده و گريه شد. «أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌» 5- قدرت خداوند،