يونس ٢٨

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ يَوْمَ‌ نَحْشُرُهُمْ‌ جَمِيعاً ثُمَ‌ نَقُولُ‌ لِلَّذِينَ‌ أَشْرَکُوا مَکَانَکُمْ‌ أَنْتُمْ‌ وَ شُرَکَاؤُکُمْ‌ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ‌ وَ قَالَ‌ شُرَکَاؤُهُمْ‌ مَا کُنْتُمْ‌ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ‌

ترجمه

(به خاطر بیاورید) روزی را که همه آنها را جمع می‌کنیم، سپس به مشرکان می‌گوییم: «شما و معبودهایتان در جای خودتان باشید (تا به حسابتان رسیدگی شود!)» سپس آنها را از هم جدا می‌سازیم (و از هر یک جداگانه سؤال می‌کنیم). و معبودهایشان (به آنها) می‌گویند: «شما (هرگز) ما را عبادت نمی‌کردید!»

ترتیل:
ترجمه:
يونس ٢٧ آیه ٢٨ يونس ٢٩
سوره : سوره يونس
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَحْشُرُهُمْ»: آنان را گرد می‌آوریم. «مَکَانَکُمْ»: در جای خود بایستید. تکان مخورید. مفعولٌ‌فیه است و تقدیر آن چنین است: إِلْزَمُوا مَکَانَکُم. «شُرَکَآوُکُمْ»: مراد اهریمن و شیاطین انس و جنّ است (نگا: اعراف / ، توبه / ، فصّلت / ). «فَزَیَّلْنا»: جدائی انداختیم. مراد این است که خداوند پیوند موجود میان مشرکان و معبودهای آنان را گسیخته می‌دارد، و امیدهائی را که مشرکان به معبودان خود داشتند بر باد می‌دهد. میان مشرکان و معبودهایشان دشمنانگی و اختلاف می‌اندازد (نگا: بقره / و اعراف / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان، مردمانى بد کردارند. (و الذین کسبوا السیئات ... و یوم نحشرهم) ضمیر «هم» در «نحشرهم» به «الذین احسنوا» و «الذین کسبوا السیئات» برمى گردد. جمله «ثم نقول للذین أشرکوا ... » قرینه است بر اینکه مشرکان یکى از مصداقهاى مورد نظر در جمله «الذین کسبوا السیئات ... » مى باشد.

۲ - به یاد سپردن روز محشر و دشواریهاى آن، توصیه اى است به اهل ایمان. (و یوم نحشرهم) برداشت فوق مبتنى بر این است که «یوم» مفعول به براى فعل مقدر (اذکروا) باشد.

۳ - قیامت، روز حشر و گردآورى تمامى انسانها (نیکان و بدان، و مؤمنان و مشرکان) (للذین أحسنوا ... و الذین کسبوا السیئات ... و یوم نحشرهم جمیعاً) ضمیر «هم» در «نحشرهم» به هر دو دسته نیکان و بدان برمى گردد.

۴ - توقیف و بازداشت مشرکان و جدا کردن آنان از دیگران براى بازجویى و محاکمه در قیامت (و یوم نحشرهم جمیعاً ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم ... ما کنتم إیانا تعبدون) برداشت فوق بر این پایه است که ضمیر «بینهم» به عموم کسانى که در عرصه محشر جمع شده اند (نیکان و بدان، و مؤمنان و مشرکان) برگردد ; یعنى، پس از حشرِ جمیع خلایق در محشر، به مشرکان فرمان ایست خواهیم داد و آن گاه میان آنان و دیگران جدایى خواهیم افکند.

۵ - حشر مشرکان در قیامت، به همراه معبودهاى مورد پرستش آنان خواهد بود. (ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم)

۶ - قیامت، عرصه داورى خدا میان انسانها (و یوم نحشرهم جمیعاً ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم)

۷ - خداوند، پس از توقیف مشرکان و معبودهایشان در عرصه محشر، نخست آنان را از هم جدا کرده و سپس به بازجویى و محاکمه آنان خواهد پرداخت. (ثم نقول للذین أشرکوا مکانکم أنتم و شرکاؤکم فزیلنا بینهم ... ما کنتم إیانا تعبدون) برداشت فوق بر این اساس است که ضمیر «بینهم» به اهل شرک و معبودهایشان بازگردد. گفتنى است که «تزییل» (مصدر زیلنا) به معناى دور کردن دو چیز از یکدیگر و جدایى افکندن میان آن دو است.

۸ - معبودها (بتها) در قیامت، از مورد پرستش واقع شدن خود اظهار بى اطلاعى کرده و آن را انکار خواهند کرد. (و یوم نحشرهم جمیعاً ... و قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

۹ - بتهاى مورد پرستش اهل شرک در آخرت، داراى شعور و توانا بر نطق (و یوم نحشرهم جمیعاً ... و قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

۱۰ - بتها، در قیامت با مشرکان سخن خواهند گفت. (ثم نقول للذین أشرکوا ... قال شرکاؤهم ما کنتم إیانا تعبدون)

موضوعات مرتبط

  • انسان: حشر انسان ها ۳
  • بتها: بتها در قیامت ۸، ۱۰ ; تکلم بتها با مشرکان ۱۰ ; تکلم بتها در قیامت ۹ ; شعور بتها در قیامت ۹
  • خدا: خدا توصیه هاى خدا ۲ ; قضاوت خدا ۶
  • ذکر: اهمیّت ذکر قیامت ۲
  • قیامت: حشر در قیامت ۳ ; قضاوت در قیامت ۶ ; ویژگیهاى قیامت ۳، ۶، ۹
  • گناهکاران: ۱
  • مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۲
  • مشرکان: بازجویى اخروى مشرکان ۴، ۷ ; بتهاى مشرکان در قیامت ۹ ; حشر مشرکان ۵ ; عمل ناپسند مشرکان ۱ ; محاکمه اخروى مشرکان ۴، ۷ ; مشرکان در قیامت ۵، ۷ ; مشرکان و معبودان باطل ۵ ; ویژگیهاى مشرکان ۱
  • معبودان باطل: حشر معبودان باطل ۵ ; معبودان باطل در قیامت ۵

منابع