گمنام

تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۲۷: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۸۳: خط ۸۳:
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۴ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۴ </center>


==مراد از اين كه یهود گفتند: «عزير، پسر خداست»،  چه بوده است؟==
==مراد از اين كه یهود گفتند: «عُزَير، پسر خداست»،  چه بوده است؟==
كلمه «عزير»، نام همان شخصى است كه يهود، او را به زبان عبرى خود «عزرا» مى خوانند، و در نقل از عبرى به عربى، اين تغيير را پذيرفته است. همچنان كه نام «يسوع»، وقتى از عبرى به عربى وارد شده، به صورت كلمه «عيسى» درآمده، و به طورى كه مى گويند كلمۀ «يوحنا» ى عبرى، در عربى «يحيى» شده است.
كلمه «عُزَير»، نام همان شخصى است كه يهود، او را به زبان عبرى خود «عزرا» مى خوانند، و در نقل از عبرى به عربى، اين تغيير را پذيرفته است. همچنان كه نام «يسوع»، وقتى از عبرى به عربى وارد شده، به صورت كلمه «عيسى» درآمده، و به طورى كه مى گويند كلمۀ «يوحنا» ى عبرى، در عربى «يحيى» شده است.


و اين «عزرا»، همان كسى است كه دين يهود را تجديد نمود، و تورات را بعد از آن كه در واقعه بخت النصر، پادشاه بابل و تسخير بلاد يهود و ويران نمودن معبد و سوزاندن كتاب هاى ايشان به كلى از بين رفت، دوباره آن را به صورت كتابى، به رشته تحرير درآورد.  
و اين «عزرا»، همان كسى است كه دين يهود را تجديد نمود، و تورات را بعد از آن كه در واقعه بخت النصر، پادشاه بابل و تسخير بلاد يهود و ويران نمودن معبد و سوزاندن كتاب هاى ايشان به كلى از بين رفت، دوباره آن را به صورت كتابى، به رشته تحرير درآورد.  
خط ۹۶: خط ۹۶:
چيزى كه هست، ظاهر سياق آيه بعد از آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «اتَّخَذُوا أحبَارَهُم وَ رُهبَانَهُم أربَاباً مِن دُونِ الله وَ المَسِيحَ ابنَ مَريَم»، اين است كه مرادشان معناى دوم است.
چيزى كه هست، ظاهر سياق آيه بعد از آيه مورد بحث كه مى فرمايد: «اتَّخَذُوا أحبَارَهُم وَ رُهبَانَهُم أربَاباً مِن دُونِ الله وَ المَسِيحَ ابنَ مَريَم»، اين است كه مرادشان معناى دوم است.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۵ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۳۲۵ </center>
بعضى از مفسران گفته اند: عقيده به اين كه «عزير، پسر خدا است»، كلام پاره اى از يهوديان معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، و تمامى يهوديان چنين اعتقادى ندارند. و اگر قرآن آن را مانند گفتن اين كه: «إنّ اللهَ فَقِيرٌ وَ نَحنُ أغنِيَاء»، و همچنين گفتن اين كه: «يَدُ اللهِ مَغلُولَة» به همه يهوديان نسبت داده، براى اين بوده كه بقيه يهوديان هم به اين نسبت ها راضى بوده اند. مثلا هر چند گفتار آخرى، كلام بعضى از يهوديان مدينه و معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، وليكن ساير يهوديان با آن مخالفت نداشته اند. پس در حقيقت، همه متفق الرأى بوده اند.
بعضى از مفسران گفته اند: عقيده به اين كه «عُزَير، پسر خدا است»، كلام پاره اى از يهوديان معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، و تمامى يهوديان چنين اعتقادى ندارند. و اگر قرآن آن را مانند گفتن اين كه: «إنّ اللهَ فَقِيرٌ وَ نَحنُ أغنِيَاء»، و همچنين گفتن اين كه: «يَدُ اللهِ مَغلُولَة» به همه يهوديان نسبت داده، براى اين بوده كه بقيه يهوديان هم به اين نسبت ها راضى بوده اند. مثلا هر چند گفتار آخرى، كلام بعضى از يهوديان مدينه و معاصر رسول خدا «صلى الله عليه و آله» بوده، وليكن ساير يهوديان با آن مخالفت نداشته اند. پس در حقيقت، همه متفق الرأى بوده اند.


جملۀ «وَ قَالَتِ النَّصَارَى المَسِيحُ ابنُ الله»، نقل كلامى است كه نصارا گفته اند و ما در جلد سوم اين كتاب، در سوره «آل عمران»، در باره كلام ايشان و آنچه متعلق به آن است، بحث كرديم.
جملۀ «وَ قَالَتِ النَّصَارَى المَسِيحُ ابنُ الله»، نقل كلامى است كه نصارا گفته اند و ما در جلد سوم اين كتاب، در سوره «آل عمران»، در باره كلام ايشان و آنچه متعلق به آن است، بحث كرديم.
۱۷٬۰۰۲

ویرایش