گمنام

هود ١٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
۱٬۷۵۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ مهر ۱۴۰۳
(افزودن جزییات آیه)
 
خط ۵۲: خط ۵۲:
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۲#link185 | آيات ۲۴ - ۱۷، سوره هود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۲#link185 | آيات ۱۷ - ۲۴ سوره هود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۲#link186 | معناى ((بينه )) و موارد اطلاق و استعمال آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۲#link186 | معناى «بيّنه»، و موارد اطلاق و استعمال آن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۲#link187 | بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link188 | اقوال مفسران، در معناى شاهد، در آیه: «وَ يَتلُوهُ شَاهِدٌ مِنهُ»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link188 | معناى شاهد در: ((و يتلوه شاهد منه )) و اثر شهادت در اعتماد به مورد شهادت و ايمان بهآن]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link190 | قرآن، چيز نوظهورى نيست و پيش از آن، كتاب موسى «ع» نازل شده]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link189 | اشاره به انطباق ((شاهد منه )) در آيه شريفه با امير المؤ منين (ع ) و وجوه ديگرى كهمفسرين درباره مراد از شاهد گفته اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link192 | مراد از اين كه مشرکان در قيامت، بر پروردگارشان عرضه مى شوند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link190 | قرآن چيز نوظهورى نيست و پيش از آن ، كتاب موسى (ع )نازل شده ، كتابى كه امام و رحمت بود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link193 | تمامى منحرفان از راه حق، ستمكار و افترا زننده بر خدا هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link191 | خطاب به مشركين : اين شما هستيد كه به خدا افتراء مى بنديد]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link196 | وجوهى كه در معناى جملۀ «وَ مَا كَانُوا يَستَطِيعُونَ السَّمعَ وَ مَا كَانُوا يُبصِرُون» گفته شده]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link192 | توضيح : مراد از اينكه در قيامت مشركين بر پروردگارشان عرضه مى شوند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link197 | معناى «خسران نفس»، و اين كه كفار در آخرت، «زیانکارترین» هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link193 | تمامى منحرفين از راه حق ، ستمكار و مفترى بر خدايند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link198 | معناى «اجابت»، و مراد از «إخبات» برخی از مؤمنان، به سوى خدا]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link194 | مشركين و كفار با كفر خود و جز خدا را ولى گرفتن ، از قدرت و سلطه خداى تعالى وولايت او خارج نگشته اند و عذابشان دو برابر مى شود]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link200 | بحث روايتى: (روایاتی ذیل آیات گذشته)]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link195 | توضيحى درباره اينكه كفار آيات خدا را نمى بينند و انذارها و تبشيرها را نمى شنوند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link202 | رد سخن مغرضانه صاحب المنار، در تفسیر «شاهد»]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link196 | وجوه ديگرى كه مفسرين در معناى جمله : ((و ما كانوا يستطيعون السمع و ما كانوايبصرون )) گفته اند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۳#link197 | معناى خسران نفس و ضلال گم شدن متريات و مراد از اينكه كفار در آخرت ((اخسرون ))هستند]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link198 | معناى ((اجابت ))و مراد از اخبات مؤ منينى بسوى خدا]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link199 | وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد.]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link200 | بحث روايتى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link201 | روايات متعددى درباره انطباق جمله : ((افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه ))بر رسول خدا (ص ) و امير المؤ منين (عليه السلام )]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link202 | رد سخن مغرضانه صاحب المنار]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۰_بخش۲۴#link203 | روايتى درباره معناى : ((واخبتوا الى ربهم )) ۲۹۲]]


}}
}}
۱۷٬۰۴۳

ویرایش