۱۶٬۹۰۷
ویرایش
خط ۲۲۲: | خط ۲۲۲: | ||
بر سرِ راه زندگى بشر، آيات بسيارى آسمانى و زمينى وجود دارد كه با وجود خود و نظام بديعى كه در آن ها جارى است، دلالت بر توحيد پروردگارشان مى كند، و اين مردم، اين آيات را، يكى پس از ديگرى مى بينند، و ديدن آن ها برايشان مكرر است، و در عين حال از آن ها اعراض نموده، متنبه نمى شوند. | بر سرِ راه زندگى بشر، آيات بسيارى آسمانى و زمينى وجود دارد كه با وجود خود و نظام بديعى كه در آن ها جارى است، دلالت بر توحيد پروردگارشان مى كند، و اين مردم، اين آيات را، يكى پس از ديگرى مى بينند، و ديدن آن ها برايشان مكرر است، و در عين حال از آن ها اعراض نموده، متنبه نمى شوند. | ||
و اگر جملۀ «يَمُرُّونَ عَلَيهَا» را حمل بر تصريح (و مرور معمولى) كنيم، نه كنايه از ديدن و اعراض كردن، در آن صورت جمله مذكور، از ادلۀ فرضيه هيئت جديد خواهد شد، كه مى گويد: | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۳۷۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۳۷۶ </center> | ||
زمين، داراى حركت «وضعى» و «انتقالى» است. زيرا از آن استفاده مى شود كه بشر، به وسيله حركت انتقالى و وضعى زمين، از اجرام آسمانى عبور مى كند و مى گذرد، نه آن طور كه حس ما مى پندارد كه زمين ما ايستاده و اجرام بر ما مى گذرند. | |||
«'''وَ مَا يُؤْمِنُ أَكثرُهُم بِاللَّهِ | «'''وَ مَا يُؤْمِنُ أَكثرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُّشرِكُونَ'''»: | ||
ضمير در | ضمير در «أكثَرُهُم» به «ناس» بر مى گردد، به اعتبار ايمانشان. به اين معنا كه اكثر مردم ايمان آور نيستند، هر چند تو از ايشان مزدى نخواهى، و هر چند بر آيات آسمانى و زمينى با همه زيادی اش مرور كنند، و آن هايى كه از ايشان ايمان آوردند (كه همان اقليت باشند)، اكثر ايشان، ايمانشان آميخته به شرك است. | ||
<span id='link260'><span> | <span id='link260'><span> | ||
ویرایش