۱۶٬۹۰۷
ویرایش
خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
<span id='link129'><span> | <span id='link129'><span> | ||
==نقد گفته صاحب مجمع البيان، در آیه: «وَ لَقَد هَمَّت | ==نقد گفته صاحب مجمع البيان، در آیه: «وَ لَقَد هَمَّت بِه...» == | ||
۳ - از ديگر اقوال در آيه، اين است كه منظور از «هَمَّ» يوسف و «هَمَّ» زليخا، يك معنا نيست، بلكه دو معناى مختلف است. زيرا «هَمَّ» زليخا، عبارت از قصد به مخالطت بود، ولى «هَمَّ» يوسف اين بود كه او را به عنوان دفاع از خود كتك بزند، و دليل بر اين اختلاف دو «هَمَّ»، شهادت خداى تعالى است كه مى فرمايد: «او، از بندگان مُخلَص ما بود». و از سوى ديگر، حجت عقلى قائم است بر اين كه انبياء، معصوم از گناه اند. پس قطعا «هَمَّ» يوسف، «هَمَّ» بر گناه نبوده. | ۳ - از ديگر اقوال در آيه، اين است كه منظور از «هَمَّ» يوسف و «هَمَّ» زليخا، يك معنا نيست، بلكه دو معناى مختلف است. زيرا «هَمَّ» زليخا، عبارت از قصد به مخالطت بود، ولى «هَمَّ» يوسف اين بود كه او را به عنوان دفاع از خود كتك بزند، و دليل بر اين اختلاف دو «هَمَّ»، شهادت خداى تعالى است كه مى فرمايد: «او، از بندگان مُخلَص ما بود». و از سوى ديگر، حجت عقلى قائم است بر اين كه انبياء، معصوم از گناه اند. پس قطعا «هَمَّ» يوسف، «هَمَّ» بر گناه نبوده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۸۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۱۸۵ </center> |
ویرایش