تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها

==انعام به فرزندان ابراهيم «ع»، نمونه اى ديگر از انعام هاى خداى عزيز و حميد ==

اين آيات بعد از تذكرى كه در آيات گذشته، يعنى از آيه: «و اذ قال موسى لقومه اذكروا نعمة الله عليكم اذ انجيكم من آل فرعون...» به بعد مى داد، براى بار دوم نعمت هايى را تذكر مى دهد، و نخست نعمت هايى را كه خداى سبحان به عموم بندگان مؤمنش - كه همان بنى اسرائيل از ولد ابراهيم باشند - داده، يادآورى مى كند.  

و سپس نعمت هاى ديگرش را كه به دودمان ديگر از نسل ابراهيم، يعنى فرزند اسماعيل ارزانى داشته خاطرنشان مى سازد و آن نعمت ها، عبارت است از: همان كه ابراهيم (عليه السلام) در دعاى خود از خداى تعالى درخواست نموده و گفته بود: «رب اجعل هذا البلد آمنا...»، كه يكى از آن ها، طلب توفيق بر اجتناب از بت پرستى، و يكى نعمت امنيت مكه، و يكى تمايل دل ها به سوى اهل مكه، و يكى برخوردارى آنان از ميوه ها، و غير آن است. و همه آن ها، بدين جهت كه «عزيز» و «حميد» بودن خدا را اثبات كند، خاطر نشان شده است.

«'''وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَب اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ ءَامِناً'''»:

يعنى: به ياد آور آن وقتى كه ابراهيم چنين و چنان گفت. كلمه «هذا» اشاره به مكه است - كه خدا روز به روز، بر حرمتش بيفزايد.

خداى تعالى، نظير اين دعا را به طور مختصر در جاى ديگر حكايت كرده و فرموده: «و اذ قال ابراهيم رب اجعل هذا بلدا آمنا و ارزق اهله من الثمرات من آمن منهم بالله و اليوم الاخر قال و من كفر فامتعه قليلا ثم اضطره الى عذاب النار و بئس المصير».