۱۷٬۰۳۴
ویرایش
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link43 | آيات ۹ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link43 | آيات ۹ - ۲۲ سوره إسراء]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link44 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link44 | معنای هدایت قرآن بر دین «أقوَم»، و اين كه اسلام، دين «قيّم» است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link45 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۵#link45 | خداوند، براى مؤمنان نیکوکار، بر خود حق قرار داده است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link46 | بيان | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link46 | بيان عجول بودن انسان و نکته های آیه: «وَ يَدَعُ الإنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَائَهُ بِالخَيرِ...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link48 | مراد از آيت بودن شب و روز]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link48 | مراد از آيت بودن شب | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link49 | وجود قدرت و آزادى، دليل و مجوز ارتكاب هر عملى نيست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link49 | وجود قدرت | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link50 | معناى این که فرمود: «ما طائر هر کسی را به گردنش آویخته ایم»؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link50 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link52 | مقصود از كتابى كه در قيامت، براى افراد انسان بيرون آورده مى شود]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link53 | هدايت هر كس، به سود خودش و ضلالتش، عليه خود اوست]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link52 | مقصود از كتابى كه در | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link54 | توضيح اين كه فرمود: «وَ مَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتّى نَبعَثَ رَسُولاً»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۶#link53 | هدايت هر | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link55 | وجوهی که مفسران در توجیه امر خدا در آیه: «أمَرنَا مُترَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا» گفته اند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link54 | توضيح | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link58 | مراد از «خواستن عاجله»، در آيه: «مَن كَانَ يُرِيدُ العَاجِلَةَ عَجَّلنَا لَهُ فِيهَا...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link55 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link59 | اعمال آدمى، اسباب سعادت و یا شقاوت اخروى هستند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link60 | بيان اين كه اهل دنيا و اهل آخرت، هر دو، از عطاى خداوند بهره می برند]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link61 | اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين آيه، بيان شده است]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link58 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link62 | توضيح اين كه: درجات اخروى، بزرگتر از درجات دنيوى است]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۷#link59 | اعمال | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link63 | بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link60 | بيان | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link61 | اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link62 | توضيح | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link63 | بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link64 | گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link64 | گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link65 | فصل ۱ - در معنا | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link65 | فصل ۱ - در معنا و حدود آن]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link66 | فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link66 | فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى «قضاء»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link67 | فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link67 | فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تأييد مى كنند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link68 | بحث فلسفى ( | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۸#link68 | بحث فلسفى: (فيض خداوند، مطلق و نامحدود است)]] | ||
}} | }} |
ویرایش