۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۱۴۳: | خط ۱۴۳: | ||
<span id='link81'><span> | <span id='link81'><span> | ||
==امر به | ==امر به رعایت وفا در كيل و وزن، و بيان «خير» بودن آن در زندگی اجتماعی == | ||
«'''وَ أَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كلْتُمْ وَ زِنُوا بِالْقِسطاسِ الْمُستَقِيمِ ذَلِك خَيرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً'''»: | |||
كلمۀ «قِسطَاس» - به كسر قاف و هم به ضمّ آن - به معناى «ترازو» و «ميزان» است. بعضى گفته اند: كلمه اى است رومى كه داخل زبان عرب شده، و بعضى ديگر گفته اند كه: عربى است. و بعضى آن را مركب از «قِسط»، كه به معناى عدالت است، و «طاس»، كه به معناى كفه ترازو دانسته اند، و «قِسطَاس مُستَقيم»، به معناى ترازوى عدل است، كه هرگز در وزن خيانت نمى كند. | |||
كلمۀ «خَير»، به معناى آن چيزى است كه وقتى امر داير شد بين آن و يك چيز ديگر، آدمى بايد آن را اختيار كند. و كلمۀ «تأويل» هر چيز به معناى حقيقتى است كه امر آن چيز بدان منتهى گردد، و اين كه مى فرمايد: «ايفاء كيل و وزن و دادن آن به قسطاس مستقيم بهتر است»، براى اين است كه: اولاً كم فروشى، يك نوع دزدى ناجوانمردانه است، و ثانياً وثوق و اطمينان را بهتر جلب مى كند. | |||
و «أحسَنُ تَأوِيلاً» بودن اين دو عمل، از اين جهت است كه اگر مردم اين دو وظيفه را عمل كنند، كم نفروشند و زياد نخرند، رشد و استقامت در تقدير معيشت را رعايت كرده اند. چون قوام معيشت مردم در استفاده از اجناس مورد حاجت بر دو اصل اساسى است: يكى «به دست آوردن جنس مرغوب و سالم و به دردخور»، و ديگرى «مبادله مقدار زائد بر حاجت است با اجناس ديگرى كه مورد احتياج است». | |||
آرى، هر كسى در زندگى خود حساب و اندازه گيرى دارد كه چه چيزهایى و از هر جنسى، چه مقدار نياز دارد و چه چيزهایى بيش از نياز اوست. چه مقدار از آن را بايد بفروشد و با قيمت آن، اجناس ديگر مورد حاجت خود را تحصيل كند. و اگر پاى كم فروشى به ميان آيد، حساب زندگى بشر از هر دو طرف اختلاف پيدا كرده و امنيت عمومى از ميان مى رود. | |||
و اما اگر كيل و وزن به طور عادلانه جريان يابد، زندگى و اقتصادشان رشد و استقامت يافته، و هر كس هر چه را احتياج دارد، همان را به مقدار نيازش به دست مى آورد. و علاوه بر آن، نسبت به همه سوداگران وثوق پيدا كرده و امنيت عمومى برقرار مى شود. | |||
<span id='link82'><span> | <span id='link82'><span> |
ویرایش