۱۶٬۹۰۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا == | ==بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا == | ||
در كتاب | در كتاب احتجاج، از صفوان بن يحيى روايت آورده كه گفت: امام ابى الحسن الرضا «عليه السلام:، به ابى قره، صاحب شبرمه فرمود: | ||
ابوقره گفت : آيا اين حادث معدوم هم مى شود؟ فرمود مسلمانان همه اجماع دارند بر | تورات و انجيل و زبور و فرقان و همه كتاب هايى كه نازل شده، كلام خدا است كه براى عالميان نازل كرده، تا نور و هدايت باشد و همه آن ها حادث است و غير خدا است. زيرا خداى تعالى فرموده: أو يُحِدثُ لَهُم ذِكراً: يا ذكرى برايشان حادث كند». و نيز فرموده: «وَ مَا يَأتِيهِم مِن ذِكرٍ مِن رَبِّهِم مُحدَثٍ إلّا استَمَعُوهُ وَ هُم يَلعَبُون»، و خدا همه كتاب هايى را كه نازل كرده، حادث كرده است. | ||
ابوقره گفت: آيا اين حادث معدوم هم مى شود؟ فرمود: مسلمانان همه اجماع دارند بر اين كه آنچه سواى خدا است، فعل خدا است، و يكى از افعال خدا تورات و انجيل و زبور و فرقان است. مگر نشنيدى كه مردم مى گويند: «رَبّ القرآن»؟ و قرآن روز قيامت مى گويد: پروردگارا! فلانى - با اين كه خدا داناتر از او است، به آن شخص - روزش را در تلاوت من به تشنگی و شبش را به | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۹ </center> | ||
بى خوابى گذراند، پس مرا شفيع او قرار ده. و نيز، تورات و انجيل و زبور، همه محدث و مربوب خدا است. خدايى آن ها را حادث كرده كه برايش مثل نيست، و براى كسانى حادث كرده كه تعقل كنند. پس هر كس بپندارد كه اين كتاب ها قديم اند، خداى را اول قديم و واحد ندانسته و كلام خدا را همواره با خدا و قديم دانسته، تا آخر حديث. | |||
و در تفسير | و در تفسير قمى، در ذيل جملۀ «لَاهِيَةً قُلُوبُهُم» روايت آورده كه معصوم فرمود: «لَاهِيَة» از «تلهى» است. | ||
و نيز در آن | و نيز در آن كتاب، در ذيل آيه: «وَ مَا آمَنَت قَبلَهُم مِن قَريَةٍ أهلَكنَاهَا أفَهُم يُؤمِنُون» فرمود: چگونه ايمان مى آورند؟ و حال آن كه مردمى كه قبل از ايشان بودند، ايمان نياوردند تا هلاك شدند. | ||
<span id='link263'><span> | <span id='link263'><span> | ||
==مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل بيت عليهم السلام است == | ==مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل بيت عليهم السلام است == | ||
و نيز در همان كتاب به سند خود از زراره از امام ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه در ذيل آيه ((فسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون (( در جواب او پرسيد مقصود چه كسانى هستند؟ فرمود: مقصود از اهل ذكر ماييم . زراره مى گويد: پرسيدم پس مسؤ ول هم شماييد؟ فرمود: بله . پرسيدم : سائل هم ماييم ؟ فرمود: بله . پرسيدم : پس بر ما است كه از شما پرسش كنيم ؟ فرمود: بله . پرسيدم : پس بر شما هم لازم است كه جواب ما را بگوييد؟ | و نيز در همان كتاب به سند خود از زراره از امام ابى جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه در ذيل آيه ((فسئلوا اهل الذكر ان كنتم لا تعلمون (( در جواب او پرسيد مقصود چه كسانى هستند؟ فرمود: مقصود از اهل ذكر ماييم . زراره مى گويد: پرسيدم پس مسؤ ول هم شماييد؟ فرمود: بله . پرسيدم : سائل هم ماييم ؟ فرمود: بله . پرسيدم : پس بر ما است كه از شما پرسش كنيم ؟ فرمود: بله . پرسيدم : پس بر شما هم لازم است كه جواب ما را بگوييد؟ | ||
