۱۶٬۹۴۶
ویرایش
خط ۲۰۶: | خط ۲۰۶: | ||
پس اين كه كسى بگويد: براى من ربّى است، لابد مقصودش يكى از آلهه غير خدا است، و نمى تواند مقصودش خداى سبحان باشد، و در محاوره وثنى ها و گفتگوهاشان، همين معنا مقصود است. | پس اين كه كسى بگويد: براى من ربّى است، لابد مقصودش يكى از آلهه غير خدا است، و نمى تواند مقصودش خداى سبحان باشد، و در محاوره وثنى ها و گفتگوهاشان، همين معنا مقصود است. | ||
پس اين كه فرعون پرسيد: «پروردگار شما كيست»؟ | پس اين كه فرعون پرسيد: «پروردگار شما كيست»؟ نخواست وجود خداى سبحان را، كه آفريدگار همه عالَم است، انكار كند. و نيز اين سؤال وى، انكار اين كه خود او الهى دارد، نيست. چون در قرآن كريم، در سوره «اعراف»، آيه ۱۲۷ مضمونى است كه مى رساند خود فرعون نيز، آلهه اى داشته و آن، اين است كه: «درباريانش مى گويند: آيا موسى را به حال خود وا مى گذارى كه مقام تو و آلهه ات را به هيچ بگيرد»؟ | ||
بلكه منظور او اين بوده كه بفهمد إله موسى و فرعون كيست؟ آيا غير فرعون، إله و ربّى دارند؟ و اين، همان معنايى است كه گفتيم از تغافل فرعون از دعوت آن دو به خداى سبحان، در اولين بار دعوتشان استفاده مى شد. پس فرعون چنين فرض كرده (و لو فرض شخص متجاهل) كه موسى و برادرش، او را به سوى بعضى آلهه غير خدا، كه معمول در آن روز بوده، مى خوانند. لذا مى پرسد: آن اله و ربّ كيست؟ | بلكه منظور او اين بوده كه بفهمد إله موسى و فرعون كيست؟ آيا غير فرعون، إله و ربّى دارند؟ و اين، همان معنايى است كه گفتيم از تغافل فرعون از دعوت آن دو به خداى سبحان، در اولين بار دعوتشان استفاده مى شد. پس فرعون چنين فرض كرده (و لو فرض شخص متجاهل) كه موسى و برادرش، او را به سوى بعضى آلهه غير خدا، كه معمول در آن روز بوده، مى خوانند. لذا مى پرسد: آن اله و ربّ كيست؟ |
ویرایش