تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها

آرى، درست است كه سيره و طريقه او آدمى را براى رحمت الهى و محفوظ ماندن از پرستش بت ها آماده مى سازد، ليكن چنان هم نيست كه هر كس طريقه او را پيش گيرد، معصوم و هر كس آن را ترك گويد، به كلى از رحمتش مأيوس شود. چون اين مقدار از گناه مانع شمول رحمت حق نمى شود، هرچند كه مقتضى آن هم نيست. اين را هم مى دانيم كه مقصود از نافرمانى در جمله: «و من عصانى»، تنها شرك به خداى تعالى نيست تا با آيه «ان الله لا يغفر ان يشرك به و يغفر ما دون ذلك لمن يشاء» - كه درخواست آمرزش از شرك را بى فايده مى داند - منافات داشته باشد.