۱۶٬۸۸۰
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸: | خط ۸: | ||
سوره قصص مكى است و هشتاد و هشت آيه دارد | سوره قصص مكى است و هشتاد و هشت آيه دارد | ||
<span id='link1'><span> | <span id='link1'><span> | ||
==آيات ۱ - | ==آيات ۱ - ۱۴ سوره قصص == | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | * سوره «قصص»، مکّی است و هشتاد و هشت آیه دارد. | ||
بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ* | |||
طسم (۱) | طسم (۱) | ||
تِلْك ءَايَت الْكِتَبِ الْمُبِينِ(۲) | تِلْك ءَايَت الْكِتَبِ الْمُبِينِ(۲) | ||
خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
وَ لَمَّا بَلَغَ أَشدَّهُ وَ استَوَى ءَاتَيْنَهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ كَذَلِك نجْزِى الْمُحْسِنِينَ(۱۴) | وَ لَمَّا بَلَغَ أَشدَّهُ وَ استَوَى ءَاتَيْنَهُ حُكْماً وَ عِلْماً وَ كَذَلِك نجْزِى الْمُحْسِنِينَ(۱۴) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴ </center> | ||
ترجمه | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
به نام خداوند بخشنده مهربان | به نام خداوند بخشنده مهربان | ||
طسم (۱) | طسم (۱) | ||
خط ۴۲: | خط ۴۵: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵ </center> | ||
و چون به حد رشدش رسيد و جوانى تمام عيار شد او را حكمت و علم داديم ، و اين چنين به نيكوكاران پاداش مى دهيم (۱۴) | و چون به حد رشدش رسيد و جوانى تمام عيار شد او را حكمت و علم داديم ، و اين چنين به نيكوكاران پاداش مى دهيم (۱۴) | ||
<span id='link2'><span> | <span id='link2'><span> | ||
==غرض و مفاد سوره قصص : وعده جميل به مؤ منين با ذكر داستان موسى (عليه السلام ) وفرعون == | ==غرض و مفاد سوره قصص : وعده جميل به مؤ منين با ذكر داستان موسى (عليه السلام ) وفرعون == | ||
غرض اين سوره وعده جميل به مؤ منين است ، مؤ منينى كه در مكه قبل از هجرت به مدينه عده اندكى بودند كه مشركين و فراعنه قريش ايشان را ضعيف و ناچيز مى شمردند، و اقليتى كه در مكه در بين اين طاغيان در سخت ترين شرايط به سر مى بردند و فتنه ها و شدايد سختى را پشت سر مى گذاشتند، خداى تعالى در اين سوره به ايشان وعده مى دهد كه به زودى بر آنان منت نهاده و پيشوايان مردم قرارشان مى دهد، و آنان را وارث همين فراعنه مى كند، و در زمين مكنتشان مى دهد، و به طاغيان قومشان آنچه را كه از آن بيم داشتند نشان مى دهد | غرض اين سوره وعده جميل به مؤ منين است ، مؤ منينى كه در مكه قبل از هجرت به مدينه عده اندكى بودند كه مشركين و فراعنه قريش ايشان را ضعيف و ناچيز مى شمردند، و اقليتى كه در مكه در بين اين طاغيان در سخت ترين شرايط به سر مى بردند و فتنه ها و شدايد سختى را پشت سر مى گذاشتند، خداى تعالى در اين سوره به ايشان وعده مى دهد كه به زودى بر آنان منت نهاده و پيشوايان مردم قرارشان مى دهد، و آنان را وارث همين فراعنه مى كند، و در زمين مكنتشان مى دهد، و به طاغيان قومشان آنچه را كه از آن بيم داشتند نشان مى دهد |
ویرایش