۱۶٬۸۸۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←خلاصه اى از داستان موسى و هارون و الیاس«ع»
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
و كلام آن جناب، علاوه بر اين كه توبيخ و سرزنش مشركان است، مشتمل بر حجتى كامل بر مسأله توحيد نيز هست. چون در جملۀ «تَذَرُونَ أحسَنَ الخَالِقِين رَبَّكُم وَ رَبَّ آبَائِكُمُ الأوّلِين»، مردم را نخست سرزنش مى كند كه: چرا «أحسَنَ الخَالِقِين» را نمى پرستيد؟ و خلقت و ايجاد، همان طور كه به ذوات موجودات متعلق است، به نظام جارى در آن ها نيز، متعلق است كه آن را «تدبير» مى ناميم. | و كلام آن جناب، علاوه بر اين كه توبيخ و سرزنش مشركان است، مشتمل بر حجتى كامل بر مسأله توحيد نيز هست. چون در جملۀ «تَذَرُونَ أحسَنَ الخَالِقِين رَبَّكُم وَ رَبَّ آبَائِكُمُ الأوّلِين»، مردم را نخست سرزنش مى كند كه: چرا «أحسَنَ الخَالِقِين» را نمى پرستيد؟ و خلقت و ايجاد، همان طور كه به ذوات موجودات متعلق است، به نظام جارى در آن ها نيز، متعلق است كه آن را «تدبير» مى ناميم. | ||
پس همان طور كه خدا «خالق» است، «مدبّر» نيز، هست و همان طور كه «خلقت» مستند به او است، «تدبير» نيز، مستند به او است. و جملۀ «اللّهَ رَبَّكُم»، بعد از ستايش به | پس همان طور كه خدا «خالق» است، «مدبّر» نيز، هست و همان طور كه «خلقت» مستند به او است، «تدبير» نيز، مستند به او است. و جملۀ «اللّهَ رَبَّكُم»، بعد از ستايش به جمله «أحسَنَ الخَالِقِين»، اشاره به همين مسأله تدبير است. | ||
و سپس اشاره مى كند به اين كه: ربوبيت خداى تعالى، اختصاص به يك قوم و دو قوم ندارد. و خدا مانند بت نيست، كه هر بتى، مخصوص به قومى مى باشد، و بت هر قوم، ربّ مخصوص آن قوم مى باشد، بلكه خداى تعالى، ربّ شما و ربّ پدران گذشتۀ شما است. اختصاص به يك دسته و دو دسته ندارد. چون «خلقت» و «تدبير» او، عام است و جملۀ «اللّهَ رَبَّكُم وَ رَبَّ آبَائِكُمُ الأوّلِين»، اشاره به اين معنا دارد. | و سپس اشاره مى كند به اين كه: ربوبيت خداى تعالى، اختصاص به يك قوم و دو قوم ندارد. و خدا مانند بت نيست، كه هر بتى، مخصوص به قومى مى باشد، و بت هر قوم، ربّ مخصوص آن قوم مى باشد، بلكه خداى تعالى، ربّ شما و ربّ پدران گذشتۀ شما است. اختصاص به يك دسته و دو دسته ندارد. چون «خلقت» و «تدبير» او، عام است و جملۀ «اللّهَ رَبَّكُم وَ رَبَّ آبَائِكُمُ الأوّلِين»، اشاره به اين معنا دارد. | ||
