تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها

و دليل بر اين كه اختيار ارزاق و معيشت ها به دست انسان نيست، اختلاف افراد مردم در دارایثى و فقر، و عافيت و صحت، و اولاد و ساير چيزهايى است كه رزق شمرده مى شود. با اين كه هر فرد از افراد بشر را كه در نظر بگيرى، مى بينى كه او هم مى خواهد از ارزاق، نهايت درجه اش را كه ديگر بيش از آن تصور ندارد، دارا باشد. اما مى بينيم كه هيچ يك از افراد به چنين آرزويى نمى رسند، و به همه آنچه كه آرزومندند و آنچه كه دوست مى دارند، نائل نمى شوند. از اين جا مى فهميم كه ارزاق به دست انسان نيست، چون اگر مى بود، هيچ فرد فقير و محتاجى در هيچ يك از مصاديق رزق يافت نمى شد، بلكه هيچ دو نفرى در داشتن ارزاق، مختلف و متفاوت پيدا نمى شد. پس اختلافى كه در آنان مى بينيم، روشن ترين دليل است بر اين كه رزق دنيا، به وسيله مشيّتى از خدا در بين خلق تقسيم شده، نه به مشيّت انسان.