۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۳۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بهانه مشترك كفار در همۀ عصرها، بر عدم پذيرش رسالت الهي
| خط ۱۳۸: | خط ۱۳۸: | ||
==بهانه مشترك كفار در همۀ عصرها، بر عدم پذيرش رسالت الهي == | ==بهانه مشترك كفار در همۀ عصرها، بر عدم پذيرش رسالت الهي == | ||
و اگر از مسأله آمدن رسولان و دعوت آنان تعبير كرد به جمله «كَانَت تَأتِيهِم - هميشه به سوى آنان مى آمدند»، و نيز از كفر كفار و سخنان ايشان تعبير كرد به «فَقَالُوا» و «كَفَرُوا»، و | و اگر از مسأله آمدن رسولان و دعوت آنان تعبير كرد به جمله «كَانَت تَأتِيهِم - هميشه به سوى آنان مى آمدند»، و نيز از كفر كفار و سخنان ايشان تعبير كرد به «فَقَالُوا» و «كَفَرُوا»، و «تَوَلّوا»، كه به مقابله دلالت بر نداشتن استمرار دارد، بدين جهت بود كه بفهماند كلمه و بهانه كفار در همه اعصار يك چيز بوده، و بر سرِ همان يك كلمه پافشارى هم داشتند. و آن كلمه، عبارت بود از: عناد و لجبازى. | ||
و بنابراين، آيه شريفه در معناى آيه زير است كه مى فرمايد: «تِلكِ القُرَى نَقُصّ عَلَيكَ مِن أنبَائِهَا وَ لَقَد جَاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤمِنُوا بِمَا كَذّبُوا مِن قَبل كَذَلِكَ يَطبَعُ اللّه عَلَى قُلُوبِ الكَافِرِين». | و بنابراين، آيه شريفه در معناى آيه زير است كه مى فرمايد: «تِلكِ القُرَى نَقُصّ عَلَيكَ مِن أنبَائِهَا وَ لَقَد جَاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤمِنُوا بِمَا كَذّبُوا مِن قَبل كَذَلِكَ يَطبَعُ اللّه عَلَى قُلُوبِ الكَافِرِين». | ||
