۱۶٬۲۸۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←توكّل واقعى بر خداوند، نصيب چه کسانی مى شود؟
| خط ۱۸۱: | خط ۱۸۱: | ||
آرى همين كه به دين حق متدين هستند، و اين سنت حيات را پذيرفته، ورود و خروجشان در امور ناشى از اراده خداى تعالى است، خود تقوى اللّه و توكّل بر اوست. براى اين كه اين گونه افراد مؤمن و متقى، اراده خداى تعالى را در جاى اراده خودشان قرار داده اند. در نتيجه، به همان مقدار از سعادت زندگى برخوردار مى شوند، و خداى تعالى برايشان از هر ناملايمى، مخرجى قرار مى دهد، و از جايى كه خود آنان به فكرشان نرسد، روزيشان مى دهد، و پروردگارشان كافى ايشان است، و او به كار خود مى رسد و اراده خود را به كرسى مى نشاند. و چگونه چنين نباشد با اين كه اوست كه براى هر چيزى قدر و مقدارى معين كرده است. | آرى همين كه به دين حق متدين هستند، و اين سنت حيات را پذيرفته، ورود و خروجشان در امور ناشى از اراده خداى تعالى است، خود تقوى اللّه و توكّل بر اوست. براى اين كه اين گونه افراد مؤمن و متقى، اراده خداى تعالى را در جاى اراده خودشان قرار داده اند. در نتيجه، به همان مقدار از سعادت زندگى برخوردار مى شوند، و خداى تعالى برايشان از هر ناملايمى، مخرجى قرار مى دهد، و از جايى كه خود آنان به فكرشان نرسد، روزيشان مى دهد، و پروردگارشان كافى ايشان است، و او به كار خود مى رسد و اراده خود را به كرسى مى نشاند. و چگونه چنين نباشد با اين كه اوست كه براى هر چيزى قدر و مقدارى معين كرده است. | ||
و اين مؤمنان از محروميت، از سعادت هم آن مقدار سهم دارند كه شرك در ايمان و عملشان رخنه كرده | و اين مؤمنان از محروميت، از سعادت هم آن مقدار سهم دارند كه شرك در ايمان و عملشان رخنه كرده | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۳۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۳۰ </center> | ||
و رخنه هم مى كند. چون همان طور كه در بالا گفتيم، غير از صالحان از اولياى خدا، آن ها كه از رتبه پايين ترند، از شرك خالى نيستند. همچنان كه فرمود: «وَ مَا يُؤمِنُ أكثَرُهُم بِاللّهِ إلّا وَ هُم مُشرِكُونَ»، و از سوى ديگر به طور مطلق فرموده: «إنّ اللّهَ لَا يَغفِرُ أن يُشرَكَ بِهِ». | باشد، و رخنه هم مى كند. چون همان طور كه در بالا گفتيم، غير از صالحان از اولياى خدا، آن ها كه از رتبه پايين ترند، از شرك خالى نيستند. همچنان كه فرمود: «وَ مَا يُؤمِنُ أكثَرُهُم بِاللّهِ إلّا وَ هُم مُشرِكُونَ»، و از سوى ديگر به طور مطلق فرموده: «إنّ اللّهَ لَا يَغفِرُ أن يُشرَكَ بِهِ». | ||
و نيز فرموده: «وَ إنّى لَغَفّارٌ لِمَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحاً». يعنى هر كسى كه از شرك توبه كند. و باز به طور مطلق فرموده: «وَ استَغفِرُوا اللّهَ إنّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ». | و نيز فرموده: «وَ إنّى لَغَفّارٌ لِمَن تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحاً». يعنى هر كسى كه از شرك توبه كند. و باز به طور مطلق فرموده: «وَ استَغفِرُوا اللّهَ إنّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ». | ||
