گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۴۶: خط ۱۴۶:
پس منظور از نبودن تفاوت در خلق، اين است كه تدبير الهى در سراسر جهان زنجيروار متصل به هم است، و موجودات بعضى به بعض ديگر مرتبط اند. به اين معنا كه نتايج حاصله از هر موجودى عايد موجود ديگر مى شود، و در نتيجه دادنش به موجوداتى ديگر وابسته و نيازمند است. در نتيجه اصطكاك اسباب مختلف در عالَم خلقت، و برخوردشان نظير برخورد دو كفۀ ترازو است كه در سبكى و سنگينى، دائما در حال مقابله مى باشند. اين مى خواهد سبكى كند، او نمى گذارد، او مى خواهد سنگينى كند، اين نمى گذارد. اين مى خواهد بلند شود، او نمى گذارد، او مى خواهد بلند شود، اين مانع مى شود. و نتيجه اين كشمكش آن است كه ترازودار بهره مند مى شود. پس دو كفۀ ترازو در عين اختلافشان در به دست آمدن غرض ترازودار اتفاق دارند. و يا به عبارتى ديگر، اختلاف آن ها است كه باعث مى شود ترازودار جنس كشيدنى خود را بكشد و وزن آن را معلوم كند.
پس منظور از نبودن تفاوت در خلق، اين است كه تدبير الهى در سراسر جهان زنجيروار متصل به هم است، و موجودات بعضى به بعض ديگر مرتبط اند. به اين معنا كه نتايج حاصله از هر موجودى عايد موجود ديگر مى شود، و در نتيجه دادنش به موجوداتى ديگر وابسته و نيازمند است. در نتيجه اصطكاك اسباب مختلف در عالَم خلقت، و برخوردشان نظير برخورد دو كفۀ ترازو است كه در سبكى و سنگينى، دائما در حال مقابله مى باشند. اين مى خواهد سبكى كند، او نمى گذارد، او مى خواهد سنگينى كند، اين نمى گذارد. اين مى خواهد بلند شود، او نمى گذارد، او مى خواهد بلند شود، اين مانع مى شود. و نتيجه اين كشمكش آن است كه ترازودار بهره مند مى شود. پس دو كفۀ ترازو در عين اختلافشان در به دست آمدن غرض ترازودار اتفاق دارند. و يا به عبارتى ديگر، اختلاف آن ها است كه باعث مى شود ترازودار جنس كشيدنى خود را بكشد و وزن آن را معلوم كند.


پس منظور از نبودن تفاوت در خلق اين شد كه: خداى عزّوجلّ اجزاى عالَم خلقت را
پس منظور از نبودن تفاوت در خلق اين شد كه: خداى عزّوجلّ، اجزاى عالَم خلقت را طوری آفریده که
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۸۸ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۸۸ </center>
طورى آفريده كه هر موجودى بتواند به آن هدف و غرضى كه براى آن خلق شده برسد، و اين از به مقصد رسيدن آن ديگرى مانع نشود، و يا باعث فوت آن صفتى كه براى رسيدنش به هدف نيازمند است، نگردد.
هر موجودى بتواند به آن هدف و غرضى كه براى آن خلق شده برسد، و اين از به مقصد رسيدن آن ديگرى مانع نشود، و يا باعث فوت آن صفتى كه براى رسيدنش به هدف نيازمند است، نگردد.


خطاب در جملۀ «مَا تَرى: نخواهى ديد»، خطاب به شخص رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نيست، بلكه خطاب به هر كسى است كه مى تواند ببيند. و اگر كلمه «خَلق» را به كلمۀ «رحمان» اضافه كرد، و به نام مقدس رحمان نسبت داد، براى است كه اشاره كند به اين كه غايت و هدف از خلقت، رحمت عام اوست، و اگر كلمۀ «تفاوت» را نكره - بدون الف و لام - آورد، با در نظر گرفتن اين كه نكره در سياق نفى قرار دارد و نكره در سياق نفى عموميت را مى رساند، در نتيجه معنا چنين مى شود كه: در سراسر جهان هيچ تفاوتى نمى بينى.
خطاب در جملۀ «مَا تَرى: نخواهى ديد»، خطاب به شخص رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نيست، بلكه خطاب به هر كسى است كه مى تواند ببيند. و اگر كلمه «خَلق» را به كلمۀ «رحمان» اضافه كرد، و به نام مقدس رحمان نسبت داد، براى است كه اشاره كند به اين كه غايت و هدف از خلقت، رحمت عام اوست، و اگر كلمۀ «تفاوت» را نكره - بدون الف و لام - آورد، با در نظر گرفتن اين كه نكره در سياق نفى قرار دارد و نكره در سياق نفى عموميت را مى رساند، در نتيجه معنا چنين مى شود كه: در سراسر جهان هيچ تفاوتى نمى بينى.
۱۶٬۸۸۰

ویرایش