۱۶٬۸۸۰
ویرایش
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۱#link291 | آيات ۱ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۱#link291 | آيات ۱ - ۱۷ سوره طارق]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۱#link292 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۱#link292 | معناى «طارق» و «ثاقب»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link293 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link293 | مراد از اين كه فرمود: «هيچ نفسى نيست جز اين كه بر آن، حافظى است»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link294 | شخصيت انسان به نفس و روح | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link294 | شخصيت انسان به نفس و روح اوست، لذا انسانى كه در قيامت اعاده مى شود، عين همان انسان دنيوى است، نه مثل او]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link295 | استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link295 | استدلال بر قدرت خدا بر احياء اموات به خلقت انسان از آبى جهنده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link296 | وجه | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link296 | وجه نامگذاری قيامت به «يَومَ تُبلَى السّرائِر»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link297 | وصف قرآن به | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link297 | وصف قرآن به اين كه «قَولٌ فَصلٌ» است و «هزل» نيست]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link298 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳۲#link298 | رواياتى در ذيل برخى آيات سوره طارق]] | ||
}} | }} |
ویرایش