تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴۹: تفاوت میان نسخه‌ها

==چند روايت درباره بد رفتارى أبولهب و همسرش بارسول اللّه (صلى الله عليه و آله) و نزول سوره تبّت ==

در مجمع البيان، در ذيل آيه شريفه «'''و أنذر عشيرتك الأقربين '''»، از ابن عبّاس روايت آورده كه گفت: وقتى اين آيه نازل شد، رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلّم) بر بالاى صفا رفت و با بلندترين صوتش فرياد زد: يك خبر مهم! و قريش بی درنگ دورش جمع شدند. پرسيدند: چه شده است مگر؟ فرمود: به نظر شما اگر خبرى بدهم كه فردا صبح و يا امروز عصر، دشمنى بر سر شما مى تازد، از من مى پذيريد يا نه؟ همه گفتند: بلى (براى اين كه ما از تو دروغى نشنيده ايم). فرمود: هم اكنون شما را انذار و هشدار مى دهم از عذابى سخت كه در انتظار شماست. أبولهب گفت: «'''تبّا لك: مرگت باد'''»، براى اين، همۀ ما را صدا زدى و اين جا جمع كردى؟ خداى عزّوجلّ در پاسخ وى، اين سوره را نازل كرد.

رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلّم) فرمود: او مرا نمى بيند. ابو بكر اضافه مى كند: أمّ جميل نزديك آمد و از من پرسيد: رفيقت كجاست؟ گفتم: آن جايى كه خدا خواسته است. گفت: من به سر وقت او آمده ام، اگر او را ببينم، اين سنگ را به سويش مى افكنم. چون او مرا هجو كرده، به لات و عُزّى سوگند كه من زنى شاعر هستم، (و مى دانم چگونه هجوش كنم، اين را گفت و رفت). ابو بكر از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلّم) پرسيد: راستى او تو را نديد؟ فرمود: نه، خداى تعالى حجابى بين من و او انداخت، و مانع ديدنش شد.

مؤلّف: قريب به اين معنا، از چند طريق از طرق اهل سنّت روايت شده.