وَدّا
از الکتاب
ریشه کلمه
- ودد (۲۹ بار)
قاموس قرآن
[نوح:23]. وَدّ به فتح اول چنانكه از آيه معلوم مىشود نام بتى است ظهور آيه در آن است كه اسماء پنجگانه نام اصنام قوم نوح «عليه السلام» بوده و ربطى به اصنام جاهليت ندارند. راغب گويد: ودّ نام بتى است و علت اين تسميه آن است كه او را دوست مىداشتند ويا معتقد بودند كه ميان او و خدا دوستى هست. نگارنده گويد: اين در صورتى است كه «ودّ» عربى بوده باشد. ابن كلبى در كتاب الاصنام بتى در جاهليت بنام ودّ نقل مىكند كه در دومةالجندل بوده و پس از انتشار اسلام به دستور رسول خدا«صلى الله عليه واله» منهدم شده (الاصنام ص 55 و 56) نگارنده گويد: اين صنم آن نيست كه در قرآن ذكر شده است و از اينكه بعضى از عربها نام فرزند خويش را عبدوّد مىگذاشتند معلوم مىشود صنمى بنام ودّ داشتهاند. والله العالم.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0