سُوَاعا
ریشه کلمه
- سواع (۱ بار)
قاموس قرآن
نوح:23] ظاهر آيه آن است كه اين پنج نام، نام بتهائى قوم نوح بود. ولى هشام بن محمد كلبى در كتاب الاصنام همه آنها را از بتهاى جاهليّت گفته و محل و ناريخشان را بيان كرده است و در ص 58 همان كتاب پس از تعداد اصنام كه بتهاى پنج گانه نيز در رديف آنهاست گفته: اين بتان مرتباً عبادت مىشدند تا رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم مبعوث گرديد و بگوبيدن آنها فرمان داد. طبرسى از ابن عباس و قتاده نقل كرده كه بتهاى پنجگانه را قوم نوح مىپرستيدند سپس عرب به پرستش آنها برخاست. و نيز گفته: به قولى اين نامها نام پنج نفر مرد نيكوكار بود در زمان ميان آدم و نوح، بعدها مجسمه آنها را ساختند و به تدريج در نسلهاى بعدى مورد پرستش واقع شدند. و به قولى در طوفان زير خاكها ماندند سپس بدست عربها افتادند. (العلم عنداللّه). نگارنده احتمال مىدهيم كه آيات 22و23 از سوره نوح به طور معترضه نقل قول مشركين عرب است و بتها مال آنها بود نه از قوم نوح و اللّه اعالم. بت سواع متعلق به ذيل بن مدركه بوده محل اين بت رهاط از سرزمين ينبع از قراء مدينه بود و خدّام آن بنولحيان بودند، پس از غلبه اسلام پيغمبر صلى اللّه عليه و اله وسلم عمر و بن عاص را براى شكستن آن بت اعزام فرمود. بت سواع به صورت زنى پرداخته شده بود (فرهنگ قصص قرآن) در الاصنام محل آن را رهاط و خدّام آن را بنولحيان گفته و گويد متعلق به تهذيل بود.
