وَجَبَت
از الکتاب
ریشه کلمه
- وجب (۱ بار)
قاموس قرآن
[حج:36]. وجوب به معنى ثبوت است واجبات را به واسطه ثابتالعمل بودن واجبات گفتهاند. ايضا وجوب به معنى سقوط است «وَجَبَ الْحائِطُ: سَقَطَ» ضمير «جُنُوبُها» در آيه راجع به شتران قربانى است يعنى: در موقع نحر شتران چون پهلوهاى آنها به زمين افتاد (كنايه از مردن) از آنها بخوريد گويند: «ضَرَبَهُ فَوَجَبَ» او را زد پس مرد. اين لفظ فقط يكبار در قران مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ جُنُوبُهَا فَإِذَا صَوَاف فَکُلُوا مِنْهَا عَلَيْهَا اللّه اسْم أَطْعِمُوا فَاذْکُرُوا الْقَانِع خَيْر الْمُعْتَرّ فِيهَا کَذٰلِک لَکُم
تکرار در هر سال نزول
نمودار تکرار در هر سال نزول
سال نزول
0
1
2
0
0
0
0
0
0
0
0
1
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
