محمد ٨
| کپی متن آیه |
|---|
| وَ الَّذِينَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَ أَعْمَالَهُمْ |
ترجمه
| محمد ٧ | آیه ٨ | محمد ٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الَّذِینَ»: مبتدا و خبر آن محذوف است. تقدیر چنین است: الِّذِینَ کَفَرُوا، أتْعَسَهُمُ اللهُ. یا مفعول به مقدم است. «تَعْساً»: هلاک و نابودی. مفعول مطلق فعل محذوف (أَتْعَسَ) است. «أَضَلَّ»: (نگا: محمد / . عطف بر فعل محذوف (أَتْعَسَ) است. جمله دعائی است. یا این که (فَتَعْساً لَّهُمْ) انشائی، و (أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ) اخباری است، و معنی آیه چنین می‌شود: کافران، مرگ بر آنان باد، و خداوند اعمال (نیک) ایشان را باطل و بیسود می‌گرداند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ «8»
و كسانى كه كفر ورزيدند، بر آنان نگونسارى باد و (خداوند) اعمالشان را نابود گردانيد.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ «8»
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا: و آنانكه كافر شدند، فَتَعْساً لَهُمْ: پس ذلت و كشتن
«1» وسائل الشيعة، شيخ حر عاملى (ره) (چ بيروت) ج 11 (ابواب الامر و النهى باب 22) ص 451، روايت 2.
جلد 12 - صفحه 107
است براى ايشان در دنيا و عذاب و عقاب در آخرت، وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ: و نابود ساخت عملهاى ايشان، يا خداى تعالى به جهت القاى ترس، قدمهاى آنها را در معركه جهاد بلغزانيد و بسر درآمدند و نابود ساخت اعمال آنها را كه در آخرت ثوابى بر آن مترتب نگردانيد به جهت نداشتن خلوص نيت.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ «7» وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ «8» ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ «9» أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لِلْكافِرِينَ أَمْثالُها «10»
ترجمه
اى كسانيكه ايمان آورديد اگر يارى كنيد خدا را يارى ميكند شما را و ثابت ميگرداند قدمهاتانرا
و آنانكه كافر شدند پس نابودى و نگونسارى است براى آنها و باطل نمايد كارهاشانرا
اين براى آنست كه آنها ناخوش داشتند آنچه را فرو فرستاد خدا پس ضايع گردانيد كارهاشانرا
آيا پس سير نكردند در زمين پس
جلد 5 صفحه 5
بنگرند چگونه بود انجام كار آنانكه بودند پيش از آنها هلاك كرد خدا آنها را و براى كافران است امثال آن عقوبت.
تفسير
خداوند متعال وعده داده است باهل ايمان و عقائد حقّه اسلاميّه كه اگر يارى نمايند خدا و پيغمبر و امام زمانشان را بقيام بوظائف دينى و اطاعت از ولى و صاحب اختيارشان و جهاد با دشمنان يارى فرمايد ايشان را بغلبه و عزّت و نام نيك و سعادت در دنيا و آخرت و ثابت قدم فرمايد آنها را در مرام و مسلك و عقائد حقه و ميدان جنگ با كفّار و در عبور از پل صراط كه بالاترين فوائد ثبات قدم است و مقدّر فرموده براى كفّار لغزش و عثور و انحطاط و نگونسارى و هلاكت و نابودى را كه موارد استعمال كلمه تعس است و مفعول فعل واجب الاضمار ميباشد يعنى فتعسوا تعسا بحكم اللّه لهم و ضايع و باطل و فاسد فرموده هر عمل خيرى را كه از آنها صادر شود چون واجد شرط ايمان و اخلاص نبوده است و در آيات سابقه اشاره بآنشد و اين انحطاط و نگونسارى و نابودى براى آنها باين سبب مقدّر شد كه كراهت داشتند از آنچه خداوند بر پيغمبر خود نازل فرموده بود از ولايت امير المؤمنين (ع) و غير آن و خداوند ولايت ائمه اطهار را شرط قبول تمام اعمال قرار داده بود پس باطل شد تمام اعمال نيك آنها از جهاد و عتق و صدقه و ساير خيرات كه ذاتا عمل خير بر آنها صادق بوده و بايد نافع شود و براى آنها نشد و اخيرا اشاره فرموده است بعذابهاى گوناگون و وقايع امم سابقه كه از مراجعه بتواريخ و گردش در زمين معلوم و مشهود ميشود كه خداوند چه معاملاتى با مخالفين انبياء و اولياء فرموده و خواهد فرمود و بايد موجب عبرت اين امّت شود و دست از مخالفت بردارند و بدانند كه عقوبت اينها هم در دنيا و آخرت از همان قبيل خواهد بود و خداوند بالاخره انتقام مظلوم را از ظالم خواهد كشيد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعساً لَهُم وَ أَضَلَّ أَعمالَهُم «8»
و كساني که كافر شدند پس تعس از براي آنها است و از بين مي‌برد اعمال آنها را.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا جميع اقسام كفر را شامل ميشود حتي ناصبي و خوارج و مبدعين و منكرين ضروريات که موجب كفر و نجاست ميشود و مرتدين و كساني که ملحق بكافرين هستند مثل مخالفين و معاندين و ضالين و مضلين فَتَعساً لَهُم تعس در مجمع البحرين دارد: التعس الهلاك و العثار و السقوط و الشر و البعد و الانحطاط که تمام اينها براي كفار ثابت است.
وَ أَضَلَّ أَعمالَهُم اضلال عمل حبط و از بين بردن است چنانچه ميفرمايد أُولئِك‌َ الَّذِينَ حَبِطَت أَعمالُهُم فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ وَ ما لَهُم مِن ناصِرِين‌َ آل عمران
جلد 16 - صفحه 170
آيه 21 و بسياري از آيات ديگر و ميفرمايد: وَ قَدِمنا إِلي ما عَمِلُوا مِن عَمَل‌ٍ فَجَعَلناه‌ُ هَباءً مَنثُوراً فرقان آيه
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 8)- و از آنجا که گاهی نیروی متراکم دشمن و انبوه جمعیت و انواع تجهیزات او، فکر مجاهدان راه حق را به خود مشغول می‌دارد، آیه شریفه می‌افزاید:
«و کسانی که کافر شدند مرگ بر آنان! و اعمالشان نابود باد» (وَ الَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ).
ج4، ص449
نکات آیه
۱- کافران، مورد نفرین خداوند و گرفتار ذلّت و خوارى (و الذین کفروا فتعسًا لهم) واژه «تعساً» (به معناى لغزیدن و به رو در افتادن) نشانگر ذلّت و خوارى است.
۲- فرجام نهایى کافران، به رو افتادن در خاکِ مذلت و از دست دادن تلاش ها است. (و الذین کفروا فتعسًا لهم و أضلّ أعملهم) بنابراین که جمله «فتعساً لهم» خبریه باشد و با توجه به این که «تعس» به معناى به رو در افتادن است - که حاکى از نهایت ذلت است - مطلب بالا استفاده مى شود.
۳- ذلت و ناکامى نهایى کافران، نویدى به مؤمنان مجاهد (و الذین کفروا فتعسًا لهم و أضلّ أعملهم) با توجه به ارتباط آیات - که جهت گیرى اصلى آن، دعوت از مؤمنان به جهاد در راه خدا علیه کافران است - از جمله «فتعساً...» مطلب بالا استفاده مى شود.
۴- کفر، موجب سقوط انسان و از بین رفتن اعمال نیک وى * (و الذین کفروا فتعساً لهم و أضلّ أعملهم) برداشت بالا بدان احتمال است که «أضلّ أعمالهم» نظر به حبط عمل داشته باشد; یعنى، اگر کافران عمل نیکى هم داشته باشند، پس از مرگ به کار آنان نخواهد آمد.
موضوعات مرتبط
- انحطاط: عوامل انحطاط ۴
- بشارت: بشارت ذلت کافران ۳
- شخصیت: آسیب شناسى شخصیت ۴
- عمل: عوامل حبط عمل ۴
- کافران: حبط عمل کافران ۲; ذلت کافران ۱، ۲; فرجام کافران ۲; نفرین بر کافران ۱
- کفر: آثار کفر ۴
- مؤمنان: بشارت به مؤمنان ۳
- مجاهدان: بشارت به مجاهدان ۳
- نفرین خدا: مشمولان نفرین خدا ۱
منابع
