قَفّيْنَا
از الکتاب
«قَفَّینَا» از مادّه «قفا» به معناى پشت است، و «قافیه» را از این رو قافیه مى گویند که قسمت هاى آخر شعر «مشابه یکدیگر و پشت سر هم» قرار مى گیرد، و در جمله فوق، منظور این است که: پیامبران با آهنگى یکسان و یکنواخت، و اهدافى هماهنگ، یکى بعد از دیگرى، قدم به عرصه وجود گذاشتند، و تعلیمات یکدیگر را تأیید و تکمیل کردند، و در حقیقت این تعبیر، اشاره زیبایى به «توحید نبوت» است.
ریشه کلمه
- قفو (۵ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) در پى آمدن. گويند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْيَة تابع كردن و كسى را در پشت سر ديگرى قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است [بقره:87]. به موسى كتاب داديم و از پى او پيامبرانى فرستاديم. [مائده:46]. طريقهها و شريعتهاست. * [اسراء:36]. يعنى تبعيت و پيروى مكن از آنچه نمىدانى. معنى آيه در «فؤاد» گذشت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَلَى آثَارِهِم ابْن بِعِيسَى مَرْيَم بِرُسُلِنَا ثُم فَاسِقُون هُم الْکِتَاب آتَيْنَا مِنْهُم قَفّيْنَا مِن الظّالِمُون بَعْدِه کَثِير فَأُولٰئِک مُوسَى بِالرّسُل اللّه لَقَد آتَيْنَاه مُهْتَد أَنْزَل يُنْصَرُون الْإِنْجِيل فَمِنْهُم مُصَدّقا بِمَا عِيسَى يَحْکُم لِمَا جَعَلْنَا بَيْن فِي الْبَيّنَات يَدَيْه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...