طِفْلا
از الکتاب
ریشه کلمه
- طفل (۴ بار)
قاموس قرآن
بچه. راغب گويد: طفل تا وقتى گفته مىشود كه فرزند، بدنش نرم باشد. در مجمع فرموده: «اَطِّفْلُ: الصَّغيرُ مِنَ النّاسِ» در اقرب گويد: به كوچك هر چيز طفل گويند هُوَ يَسْعى لى فى اَطْفالِ الْحَوائِجِ» يعنى او در حاجتهاى كوچك براى من تلاش مىكند. قاموس نيز معنى اولى آن را مثل اقرب گفته است. [حج:5]. طفل در واحد و جمع به كار مىرود كهآن اسم جنس و در اصل مصدر است در آيه [نور:31]. و نيز در آيه فوق جمع به كار رفته است. بعضى در آيه اول «نُخْرِجُ كُلَّ واحِدٍ مِنْكُمْ» گفتهاند. جمع آن اطفال است [نور:59]. اين كلمه فقط در آيات فوق و آيه 67 غافر آمده است. در نهايه گفته: طفل به معنى بچه است بر پسر و دختر و جمع اطلاق مىشود.
کلمات نزدیک مکانی
ثُم لِتَبْلُغُوا أَشُدّکُم وَ يُخْرِجُکُم مِن نُخْرِجُکُم مِنْکُم مُسَمًّى عَلَقَة أَجَل لِتَکُونُوا مَن إِلَى شُيُوخا نُطْفَة نَشَاء يُتَوَفّى مَا الْأَرْحَام تُرَاب فِي
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...