شَرَوْه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(بر وزن علم) خريدن. فروختن. در مجمع ذيل آيه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرى...» فرموده: شراء از اضداد است و در خريدن و فروختن هر دو به كار رود. همچنين است قول صحاح و قاموس و اقرب، مصدر آن شراء و شرى است. ايض: اشتراء به معنى خريدن و فروختن است چنانكه در قاموس و اقرب گويد. [يوسف:20]. يعنى او را به قيمت ناقصى فروختند ايضاً [بقره:207]. كه به معنى فروختن است. و آن در ليلة المبيت درباره على عليه السلام نازل شده است (تفسير عياشى). اشتراء در آيات [بقره:90]. [آل عمران:187]. و ساير آيات به معنى فروختن است. در جاهائيكه به معنى فروختن است كلمه به معنى فروختن است كلمه مقارن باء مبيع است [بقره:41]. و آنجا كه به معنى خريدن باشد، مقرون به باء به معنى قيمت و ثمن است نحو [بقره:16].
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِثَمَن يَعْمَلُون بِمَا بَخْس عَلِيم دَرَاهِم اللّه مَعْدُودَة بِضَاعَة کَانُوا أَسَرّوه فِيه مِن الزّاهِدِين
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
