روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۷۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي ابو همام اسماعيل بن همام عن الرضا ع :

أَنَّهُ قَالَ لِرَجُلٍ أَيُّ شَيْ‏ءٍ اَلسَّكِينَةُ عِنْدَكُمْ فَلَمْ يَدْرِ اَلْقَوْمُ مَا هِيَ فَقَالُوا جَعَلَنَا اَللَّهُ فِدَاكَ مَا هِيَ قَالَ رِيحٌ تَخْرُجُ مِنَ‏ اَلْجَنَّةِ طَيِّبَةٌ لَهَا صُورَةٌ كَصُورَةِ اَلْإِنْسَانِ تَكُونُ مَعَ اَلْأَنْبِيَاءِ ع وَ هِيَ اَلَّتِي أُنْزِلَتْ عَلَى‏ إِبْرَاهِيمَ ع‏ حِينَ بَنَى‏ اَلْكَعْبَةَ فَأَخَذَتْ تَأْخُذُ كَذَا وَ كَذَا وَ بَنَى‏ اَلْأَسَاسَ عَلَيْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۹

و اسماعيل بن همّام از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه از مردى پرسيد: سكينه نزد شما بچه معنى است، پس كسانى كه در آنجا بودند ندانستند كه چه چيز است، همه گفتند: خدا ما را بقربانت كند آن چيست؟ امام فرمود: سكينه نسيمى خوش است كه از بهشت به بيرون ميوزد، و صورتى بمانند صورت انسان دارد، و در مصاحبت پيمبران است، و اين همانست كه چون ابراهيم عليه السّلام كعبه را بنياد نهاد، بر او نازل شد، و بر گرد آورى و تنظيم موادّ ساختمان و نشان دادن محلّ اوّليه آن ابراهيم را يارى مى‏كرد، و ابراهيم عليه السّلام اساس كعبه بر روى آن بنهاد.