روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-ضَمَانُ الْمُزَكَّى وَ زَكَاةُ النَّقْدَيْنِ وَ مُسْتَحِقُّ الزَّكَاة

و روي زراره و محمد بن مسلم عن ابي عبد الله ع انه قال :

أَيُّمَا رَجُلٍ كَانَ لَهُ مَالٌ وَ حَالَ عَلَيْهِ اَلْحَوْلُ فَإِنَّهُ يُزَكِّيهِ قِيلَ لَهُ فَإِنْ وَهَبَهُ قَبْلَ حَوْلِهِ بِشَهْرٍ أَوْ بِيَوْمٍ قَالَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ إِذاً وَ رَوَى‏ زُرَارَةُ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَ إِنَّمَا هَذَا بِمَنْزِلَةِ رَجُلٍ أَفْطَرَ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ يَوْماً فِي إِقَامَتِهِ ثُمَّ يَخْرُجُ فِي آخِرِ اَلنَّهَارِ فِي سَفَرٍ وَ أَرَادَ بِسَفَرِهِ ذَلِكَ إِبْطَالَ اَلْكَفَّارَةِ اَلَّتِي وَجَبَتْ عَلَيْهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۳

و زراره و محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏اند كه فرمود: هر آن كسى كه مالى داشته و سالى بر آن گذشته، ميبايد زكات آن را بپردازد.گفتند: پس اگر يك ماه يا يك روز پيش از حلول سالش آن را به كسى ببخشد؟ فرمود: در اين صورت چيزى بر ذمّه او نيست. و زراره از آن امام عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: اين چنين كس عملش بمانند شخصى است كه در ماه رمضان در شهر خود روزه خود را افطار كند، سپس براى فرار از كفاره روز در آخر روز به قصد مسافرت از شهر خويش بيرون رود.