روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابن ابي نجران عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

قُلْتُ لَهُ قَوْمٌ يَعْمَلُونَ بِالْمَعَاصِي وَ يَقُولُونَ نَرْجُو فَلاَ يَزَالُونَ كَذَلِكَ حَتَّى يَأْتِيَهُمُ اَلْمَوْتُ‏ فَقَالَ هَؤُلاَءِ قَوْمٌ يَتَرَجَّحُونَ‏ فِي اَلْأَمَانِيِ‏ كَذَبُوا لَيْسُوا بِرَاجِينَ‏ إِنَّ مَنْ رَجَا شَيْئاً طَلَبَهُ‏ وَ مَنْ خَافَ مِنْ شَيْ‏ءٍ هَرَبَ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۱۱

از ابن ابى نجران، از كسى كه نامش را برد، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: مردمى گناه مى‏كنند و مى‏گويند: اميدواريم و پيوسته چنين هستند تا مرگشان رسد. در پاسخ فرمود: اينان مردمى باشند كه دل به آرزوهاى بيجا خوش كنند، دروغ گويند، اميدوار نيستند، هر كه اميد چيزى را دارد آن را خواهد و جويد و هر كه از چيزى ترسد از آن گريزد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۱۰

كى از اصحاب گويد: بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: مردمى هستند كه گناه ميكنند و ميگويند ما اميدواريم (برحمت خدا) و همواره چنينند تا مرگشان فرا ميرسد (يعنى توبه هم نميكنند) فرمود: اينها مردمى باشند كه در ميان آرزوها ميلولند، دروغ گويند، اينها اميدوار نيستند، هر كه بچيزى اميدوار باشد آن را طلب كند، و هر كه از چيزى بترسد از آن بگريزد (اينها ميگويند: بخدا اميدوار و از عذابش ميترسيم، ولى بخدا پشت كرده و بموجبات عذابش كه گناهانست رو مى‏آورند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۹۵

از او، از ابن‏ابى‏نجران، از آنكه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: گروهى گناهان را مرتكب مى‏شوند و مى‏گويند: اميد داريم. و پيوسته همچنين مى‏باشند، تا مرگ بر ايشان وارد شود. فرمود كه:

«اين گروه، گروهى هستند كه در آرزوها خود را حركت مى‏دهند و به آن ميلى مى‏نمايند، دروغ گفتند، ايشان اميدوار نيستند؛ چرا كه، هر كه چيزى را اميد داشته باشد، آن را جستجو مى‏كند، و هر كه از چيزى بترسد، از آن مى‏گريزد».