تَوَکّلُوا
«توکّل» در اصل از مادّه «وکالت» به معناى انتخاب وکیل است و این را مى دانیم که یک وکیل خوب کسى است که حداقل داراى چهار صفت باشد: آگاهى کافى، امانت، قدرت و دلسوزى. حقیقت «توکّل»، واگذارى کار به دیگرى و انتخاب او به وکالت است. مفهوم «توکّل»، این نیست که انسان دست از تلاش و کوشش بردارد، و به گوشه انزوا بخزد و بگوید که تکیه گاه من خدا است، بلکه مفهوم آن این است که هر گاه نهایت تلاش و کوشش خود را به کار زد، و نتوانست مشکل را حل کند، و موانع را از سر راه خود کنار زند، وحشتى به خود راه ندهد، و با اتکاء به لطف پروردگار و استمداد از ذات پاک و قدرت بى پایان او، ایستادگى به خرج دهد، و به جهاد پى گیر خود همچنان ادامه دهد. حتى در جایى که توانایى دارد نیز خود را بى نیاز از لطف خدا نداند; چرا که هر قدرتى هست، بالاخره از ناحیه او است. این است مفهوم «توکّل»، که از ایمان و اسلام نمى تواند جدا باشد; چرا که یک فرد مؤمن و تسلیم در برابر فرمان پروردگار، او را بر هر چیز قادر و توانا، و هر مشکلى را در برابر اراده او سهل و آسان مى داند، و به وعده هاى پیروزى او اعتقاد دارد.
ریشه کلمه
- وکل (۷۰ بار)
