تَنْزِع

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• نزع‌ (۲۰ بار)

قاموس قرآن

كندن. «نَزَعَ الشَّىْ‏ءَ مِنْ مَكانِهِ: قَلَعَهُ» در قاموس خارج كردن دست را از گريبان نزع گفته است: «نَزَعَ يَدَهُ: أَخْرَجَها مَنْ جيبه» در مجمع آن را قَلْعُ الشَّىْ‏ء عَنِ الشَّىْ‏ء فرموده است. [آل عمران:26]. مى‏دهى حكومت را به آنكه مى‏خواهى و ميگيرى حكومت را از آنكه مى‏خواهى. [قمر:20]. آن باد مردم را از مقرشان مى‏كند گويى تنه يا ريشه‏هاى كنده شده خرما هستند. [اعراف:108]. دستش را بيرون آورد آنگاه دستش را براى ناظران روشن و سفيدبود. * [نازعات:1-2]. معنى آيات در «دير» گذشت. * [معارج:15-16]. رجوع شود به «شوى». *** مخاصمه و مجادله را از آن نزاع و تنازع گويند كه طرفين يكديگر را جذب و قلع مى‏كنند. [طه:62]. دركار خويش منازعه كرده و نجوى را پنهان داشتند. [انفال:46]. در قرآن مجيد پيوسته در مجادله لفظى بكار رفته گويا آن در قتال بكار نمى‏رود.

کلمات نزدیک مکانی

الْمُلْک تَشَاء وَ مَن مُسْتَمِرّ نَحْس النّاس کَأَنّهُم يَوْم مِمّن أَعْجَاز فِي نَخْل صَرْصَرا مُنْقَعِر تُعِزّ رِيحا تُؤْتِي فَکَيْف کَان عَلَيْهِم مَالِک أَرْسَلْنَا عَذَابِي اللّهُم قُل تُذِل

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...