بَازِغا

آیات شامل این کلمه

«بازِغ» از مادّه «بزغ» (بر وزن نذر) در اصل، به معناى شکافتن و جارى ساختن خون است و لذا به جراحى کردنِ «بیطار» (دامپزشک) «بزغ» گفته مى شود; اطلاق این کلمه بر طلوع آفتاب یا ماه، در حقیقت، آمیخته با یک نوع تشبیه زیبا است; زیرا آفتاب و ماه به هنگام طلوع خود، گویا پرده تاریکى را مى شکافند. علاوه بر این، طلوع آفتاب در کنار افق، سرخى کمرنگى که بى شباهت به رنگ خون نیست، ایجاد مى کند.

ریشه کلمه

• بزغ‌ (۲ بار)

قاموس قرآن

بزوغ به معنى طلوع است در مجمع البيان آمده: [انعام:77] چون ماه را طالع ديد گفت: اين پروردگار من است. در لغت آمده «بَزَغَتِ الشّمسُ: طَلَعَت»

کلمات نزدیک مکانی

قَال فَلَمّا الْقَمَر هٰذَا رَأَى أَفَل الْآفِلِين رَبّي أُحِب لا لَئِن لَم يَهْدِنِي

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...